Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67
ΒΕΡΟΙΑ – AtHellas

ΒΕΡΟΙΑ

Βέροια-Πολυδένδρι-Σέλι-Βέρμιο

Κτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου και με τον ποταμό Τριπόταμο να τη διασχίζει, η Βέροια ήταν η δεύτερη σημαντικότερη πόλη, μετά τις Αιγές, στα χρόνια ακμής των αρχαίων Μακεδόνων. Από τον 11ο ως τον 14ο αιώνα υπήρξε η τρίτη σπουδαιότερη πόλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μετά την Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη. Αδιάψευστος μάρτυρας της ακμής της αποτελεί ο εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός βυζαντινών και μετα-βυζαντινών ναών με πανέμορφες τοιχογραφίες (σήμερα σώζονται οι 48 από τους 72), που της χάρισε το προσωνύμιο «Μικρή Ιερουσαλήμ».
Σήμερα είναι μια σύγχρονη πόλη, η οποία, όμως, διατηρεί τις ιστορικές γειτονιές και πολλά από τα σπουδαία μνημεία της. Ακολουθείστε μας, λοιπόν, σ’ ένα γοητευτικό ταξίδι πίσω στο χρόνο για μια γνωριμία με τον ιστορικό πλούτο της περιοχής.

 

  • Ιστορία
    Αρχαία χρόνια
    Γνωστή από την κλασική εποχή (ο Θουκυδίδης έγραψε για την πόλη) η Βέροια μεγάλωσε στις ελληνιστικές και ρωμαϊκές εποχές. Στις αρχές της ελληνιστικής εποχής οι Βεροιαίοι κατά διαταγή του Σελεύκου επανίδρυσαν την συριακή πόλη Χαλυβώνα σε Βέροια. Από τη Βέροια σώζεται ο μόνος εξ Ελλάδος νόμος περί γυμνασίων (167 π.Χ.). Μαζί με την Έδεσσα και την Πέλλα ήταν πρωτεύουσα της Τρίτης Μακεδονίας (Liv. 45,30,5 “Macedonia Tertia”). Ο Απόστολος Παύλος και ο Σίλας κήρυξαν στη Βέροια (σώζεται μέχρι και σήμερα το “Βήμα του Αποστόλου Παύλου”). Ο Λουκιανός το 145 περίπου μ.Χ. αναφέρει την Βέρροιαν ως πόλιν της Μακεδονίας μεγάλην και πολυάνθρωπον.

    Ακμή
    Η σπουδαιότερη και ενδοξότερη εποχή του παρελθόντος της Βέροιας, παρ’ όλα αυτά, είναι κατά τους ελληνιστικούς χρόνους και συγκεκριμένα στη διάρκεια της βασιλείας της τελευταίας δυναστείας των Μακεδόνων, των Αντιγονιδών, η καταγωγή της οποίας ήταν από αυτή την πόλη. Κατά μία εκδοχή μάλιστα η Βέροια πρωτοέγινε έδρα του “Κοινού των Μακεδόνων”, είχε Βουλή, έκοβε δικό της νόμισμα, ενώ γινόντουσαν και αθλητικοί αγώνες, που ονομάζονταν “Ολύμπια” ή και “Αλεξάνδρεια” προς τιμήν του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

    Παρακμή
    Η παρακμή της πόλης άρχισε κατά τους πρώτους Βυζαντινούς χρόνους, εξαιτίας των επιδρομών των σλαβικών φύλων. Ωστόσο, κατά τους μέσους Βυζαντινούς χρόνους απέκτησε μεγάλη σημασία και το 985 καταλήφθηκε από τους Βουλγάρους. Απελευθερώθηκε από το Βασίλειο Β΄, ενώ το 14ο και 15ο αιώνα την εποφθαλμιούσαν οι Σέρβοι και αρκετές φορές κατάφεραν να την καταλάβουν από τους Βυζαντινούς. To 1434 περιήλθε οριστικά στην Κατοχή των Τούρκων. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας εγκαταστάθηκαν Μουσουλμάνοι και Εβραίοι. Το 1530 είχε 657 χριστιανικά και 234 μουσουλμανικά νοικοκυριά[εκκρεμεί παραπομπή]. Ταυτόχρονα, ειδικά το 17ο και 18ο αιώνα δημιουργήθηκε ελληνική αστική τάξη, εξαιτίας της ύπαρξης εμπόρων. Το 1822 συντελέστηκε η εξέγερση της πόλης εναντίον του τουρκικού ζυγού, με επικεφαλής τον Τάσο Καρατάσο. Από τη Βέροια ήταν οι οπλαρχηγοί της επανάστασης του ’21 Γεώργιος Συρόπουλος, Αθανάσιος Συρόπουλος και οι άλλοι Συροπουλαίοι ή “Σύροι”, καθώς και οι αδερφοί Γεώργιος και Δημήτριος Κολέμης. Απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό στις 16 Οκτωβρίου του 1912. Το 1946 κηρύχθηκε πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας. 


    Η πυρκαγιά του 1864
    Την παραμονή της εορτής της 15 Αυγούστου 1864 οι χριστιανοί κάτοικοι, κατά το έθιμο, έφυγαν από την πόλη και πήγαν στο Μοναστήρι της Παναγίας Δοβράς για τον πανηγυρικό εορτασμό. Το βράδυ άναψε μεγάλη πυρκαϊά που κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης, δεδομένου ότι τα περισσότερα σπίτια ήταν ξύλινα. Σύμφωνα με αναφορά ιερέα της Μητρόπολης κάηκαν πάνω από 300 σπίτια, καταστήματα και εργαστήρια συνολικά. Επίσης κάηκαν οκτώ εκκλησίες καθώς και η Μητρόπολη, το Ελληνικό Σχολείο και η περίφημη βιβλιοθήκη. Το 1965, κατά την κατεδάφιση πέτρινου σπιτιού στην οδό Π. Τσαλδάρη 53, βρέθηκε στα θεμέλια κατάλληλα προστατευμένο σημείωμα του ιατρού Δημοσθένη Δ. Γεωργακόπουλου, με ημερομηνία 1/5/1883, που γνωστοποιεί ότι κατασκευάζει πέτρινο σπίτι “για να δώσει δείγμα πέτρινων σπιτιών στις επερχόμενες γενεές, διότι από καιρού εις καιρόν οι ίδιοι οι οθωμανοί βάζουν φωτιά στα σπίτια των χριστιανών για βλάβη και για αρπαγή των πραγμάτων”. Σχετικά με την πυρκαϊά διασώθηκε και δημοτικό τραγούδι, το οποίο εσφαλμένα, ίσως για λόγους μέτρου, αναφέρει ότι το γεγονός συνέβη το 1862. 

  • Οι Αιγές είναι η πρώτη πόλη των Μακεδόνων και ο πυρήνας του αρχαίου Βασιλείου τους. Είναι ο τόπος όπου βασίλεψε για τρεις και πλέον αιώνες η οικογένεια του Φιλίππου Β’ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η μυθική, θρησκευτική, πολιτική και καλλιτεχνική κοιτίδα από την οποία ο ελληνικός πολιτισμός διαδόθηκε σε όλη την οικουμένη.
     Εδώ στις Αιγές, στη θέση της σημερινής Βεργίνας του Δήμου Βέροιας, ο Βασιλιάς των Μακεδόνων, κυρίαρχος των Βαλκανίων και εκλεγμένος ηγεμόνας όλων των Ελλήνων ο Φίλιππος Β ‘, το 336 π.Χ. γιόρτασε τη μεγαλύτερη γιορτή της βασιλείας του, λίγο πριν το άδοξο τέλος του από το μαχαίρι του δολοφόνου, γεγονός που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο και την ιστορία, φέρνοντας τον Μ. Αλέξανδρο στην ηγεσία του Μακεδονικού Βασιλείου. Ο Αλέξανδρος εδώ ανακηρύχτηκε βασιλιάς και από εδώ αποφάσισε να ξεκινήσει την Άνοιξη του 334 π.Χ. τη μεγάλη του εκστρατεία.
     Η ιστορία του κόσμου άλλαξε, αλλά οι Αιγές πέρασαν στο περιθώριο. Ακολουθώντας τη μοίρα του βασιλείου καταστράφηκαν μετά την ήττα του 168 π.Χ. από τους Ρωμαίους, ξέπεσαν και ξεχάστηκαν. Ώσπου, το 1977 η σκαπάνη του Μανόλη Ανδρόνικου χάρισε στον τόπο ξανά το όνομα του και η ιστορία της Μακεδονίας άρχισε να ξαναγράφεται…

Αξιοθέατα-Αρχαιολογικοί χώροι και Μουσεία

  • Στο σημείο όπου ο Απ. Παύλος κήρυξε τη χριστιανική πίστη, βρίσκεται σήμερα ένα θρησκευτικό μνημείο, το λεγόμενο «Βήμα του Απ. Παύλου», λίγα μόλις μέτρα μακριά από την πλατεία Ωρολογίου (Ρακτιβάν) στο κέντρο της πόλης. Εδώ, σώζονται οι ρωμαϊκές πλάκες του 1ου αιώνα, πάνω στις οποίες ,σύμφωνα με την παράδοση, στεκόταν ο Απόστολος των Εθνών κατά τη διάρκεια του κηρύγματός του, προσδίδοντας στο μνημείο μια ιδιαίτερη ιστορική, θρησκευτική και συναισθηματική αξία.
     Το μνημείο είναι επίσης διακοσμημένο με εντυπωσιακές ψηφιδωτές αγιογραφίες ενώ στο περιβάλλοντα χώρο τοποθετήθηκε πρόσφατα ανδριάντας του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, δωρεά του Πατριαρχείου Μόσχας και της Ρωσικής Ακαδημίας Τεχνών. Το «Βήμα του Απ. Παύλου» αποτελεί σήμερα αδιαμφισβήτητο τεκμήριο της παρουσίας του Απ. Παύλου στη Βέροια και ένα παγκόσμιο μνημείο θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, προσελκύοντας κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη.
     Κάθε χρόνο, τον Ιούνιο, πραγματοποιούνται θρησκευτικές, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές εκδηλώσεις υπό τον τίτλο «Παύλεια» προς τιμήν του Απ. Παύλου, ιδρυτή της τοπικής εκκλησίας. Τα «Παύλεια» κορυφώνονται με τον αρχιερατικό εσπερινό που τελείται στο Βήμα του Αποστόλου Παύλου ανήμερα της γιορτής του, την 29η Ιουνίου.
     
     

  • Στην καρδιά της εβραϊκής συνοικίας της Βέροιας, της Μπαρμπούτας, βρίσκεται το πέτρινο κτίριο της Συναγωγής, με περίτεχνο εσωτερικό διάκοσμο. Πίσω από αυτή διασώζεται ακόμη το Μικβέ (θρησκευτικός λουτρώνας), και σε αντίθεση με τις χριστιανικές συνοικίες που είχαν την εκκλησία στη μέση, στην εβραϊκή συνοικία η Συναγωγή ήταν στην ίδια ευθεία με τα σπίτια. Σήμερα είναι κλειστή και ανοίγει μόνο όταν Εβραίοι ταξιδεύουν κι έρχονται για να προσευχηθούν.[12] Εδώ κήρυξε ο Απόστολος Παύλος όταν επισκέφθηκε την πόλη το 51 και το 57 μ.Χ

  • Αποτελούσε το κέντρο της αρχαίας, αλλά και της παλαιοχριστιανικής Βέροιας, καθώς βρισκόταν στην ανατολική πλευρά κεντρικής οδικής αρτηρίας, που οδηγούσε από τη βόρεια πύλη του οχυρωματικού περιβόλου στο εσωτερικό της αρχαίας πόλης. Στα ερείπια κτιρίων της ρωμαϊκής περιόδου ανασκάφηκε το πιο εκτεταμένο σύνολο, που παρέχει μια πολύ σημαντική εικόνα για την οργάνωση της πόλης κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο. Στη θέση αυτή αποκαλύφθηκαν τμήματα ενός κτιριακού συγκροτήματος με εκτεταμένα ψηφιδωτά δάπεδα, ενός παλαιοχριστιανικού βαπτιστηρίου που οργανώθηκε στους χώρους προγενέστερου ρωμαϊκού οικοδομήματος (πιθανότατα του Νυμφαίου), μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής μαζί με τα προσκτίσματά της, καθώς και τμήματος πιθανόν από το επισκοπείο της πόλης

  • Το Μουσείο των Βασιλικών Τάφων των Αιγών στη Βεργίνα, κατασκευάστηκε το 1993, με σκοπό να συντηρήσει, να διασώσει και να αναδείξει τους πολύτιμους θησαυρούς που ανακάλυψε το 1977 η ανασκαφική ομάδα του διακεκριμένου αρχαιολόγου Ανδρόνικου. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή υπόγεια κατασκευή που εξωτερικά έχει τη μορφή χωμάτινου τύμβου, όπου από το 1997 εκτίθενται τα σημαντικότερα κινητά ευρήματα και οι αριστουργηματικές τοιχογραφίες που βρέθηκαν μέσα στους βασιλικούς τάφους.
     Οι θησαυροί των βασιλικών τάφων που εκτίθενται δίπλα στους τάφους που τους περιείχαν, δίνουν μια αίσθηση της λαμπρότητας της πόλης των Αιγών στα χρόνια της μεγάλης ακμής. Οι μοναδικές τοιχογραφίες, όπως εκείνη της ολοζώντανης αναπαράστασης της Αρπαγής της Περσεφόνης, φανερώνουν τα επιτεύγματα της ζωγραφικής και της τέχνης στα χρόνια του ένδοξου Μακεδονικού Βασιλείου. Στα αγγεία, στα όπλα και στα κοσμήματα η λιτότητα και η καθαρότητα της φόρμας σμίγει με τη χαρά της λεπτομέρειας, δημιουργώντας ένα σύνολο απαράμιλλης κομψότητας και αρμονίας, όπου όλα υποτάσσονται στη γοητεία του μέτρου.
    www.aigai.gr /
    23310 92347

  • Το Αρχαιολογικό Μουσείο Βέροιας ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 με σκοπό να στεγάσει και να εκθέσει αρχαιότητες που προέρχονται από όλον το Νομό Ημαθίας και από το 2009 λειτουργεί ανακαινισμένο. Εδώ μπορεί κανείς να συναντήσει ευρήματα από τη νεολιθική εποχή έως την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή περίοδο, με την πλειοψηφία των εκθεμάτων να προέρχονται από την περίοδο της ακμής του Μακεδονικού Βασιλείου
     
    Στην είσοδο του μουσείου δεσπόζει η υπερφυσικού μεγέθους μαρμάρινη κεφαλή Μέδουσας που ήταν προσαρμοσμένη στη βόρεια πύλη των αρχαίων τειχών της Βέροιας ώστε να αποτρέπει τους εχθρούς της πόλης. Στην αίθουσα υποδοχής ξεχωρίζει η εντυπωσιακή μαρμάρινη προτομή του ποτάμιου θεού Όλγανου που έχει τη μορφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ενώ ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να ενημερωθεί με σύγχρονα εποπτικά μέσα για την ιστορία και τα κυριότερα μνημεία της Βέροιας.
     
    ΤΣτον κύριο χώρο του μουσείου (ισόγειο) υπάρχουν αντιπροσωπευτικά εκθέματα από τάφους των αρχαϊκών, κλασικών και ελληνιστικών χρόνων όπως κοσμήματα, πήλινα ειδώλια, οπλισμός καθώς και πήλινα και μεταλλικά αγγεία. Επιπλέον, σε δύο αίθουσες του ισογείου εκτίθενται σημαντικά ευρήματα από τη δημόσια και ιδιωτική ζωή της ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου, με το διάσημο «Γυμνασιαρχικό Νόμο», μαρμάρινη στήλη του 2ου π.Χ. αιώνα, που περιγράφει τους κανόνες λειτουργίας του αρχαίου Γυμνασίου της πόλης να κυριαρχεί ανάμεσά τους. Ευρήματα αρχαιολογικών ανασκαφών από κάθε γωνιά της Ημαθίας εκτίθενται στον όροφο-πατάρι του μουσείου με τις θεματικές ενότητες να έχουν τοπογραφικό και χρονολογικό χαρακτήρα.
    Διεύθυνση: Λεωφ. Ανοίξεως
    Τηλέφωνο: 2331 024972
    Ώρες: 8:00π.μ.–8:00μ.μ.
     

  • Το Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας στεγάζεται σ’ ένα επιβλητικό διατηρητέο βιομηχανικό κτήριο του 1911, γνωστό ως Μύλος του Μάρκου, το οποίο βρίσκεται στα όρια της παραδοσιακής συνοικίας Κυριώτισσας δίπλα ακριβώς από το αρχαίο τείχος της πόλης.
     
     Τα εκθέματα φιλοξενούνται σε τρεις ορόφους, συνολικού εμβαδού 720 τ.μ., με κάθε όροφο να αποτελεί μια ξεχωριστή θεματική ενότητα της μόνιμης έκθεσης του μουσείου. Εντυπωσιακές φορητές εικόνες, τοιχογραφίες από ναούς και κτήρια της περιοχής, ψηφιδωτά δάπεδα, αρχιτεκτονικά γλυπτά, μαρμάρινες επιγραφές, έργα αγγειοπλαστικής και μικροτεχνίες αλλά και νομίσματα, χειρόγραφα και ταφικά ευρήματα συνθέτουν τη σπάνια συλλογή της μόνιμης έκθεσης του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας. Η μόνιμη συλλογή του μουσείου αντιπροσωπεύει με το καλύτερο τρόπο την ένδοξη ιστορία της πόλης και αποδεικνύει ότι η Βέροια υπήρξε μια περιφερειακή Μητρόπολη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στην καρδιά της Μακεδονίας.
    Διεύθυνση: Θωμαΐδη 26
    Τηλέφωνο: 23310 25847

  • Το Βλαχογιάννειο Μουσείο Νεώτερης Ιστορίας και Τέχνης ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας. Είναι δωρεά της οικογένειας Βλαχογιάννη, οι οποίοι ευγενώς παραχώρησαν το πατρικό τους σπίτι στην Ιερά Μητρόπολη.
    Το Βλαχογιάννειο Μουσείο βρίσκεται σε ωραία τοποθεσία στη λεγόμενη «παραλία» της Βέροιας και πίσω, ως μέρος της αυλής του, έχει το ιερό του παλαιού βυζαντινού ναΐσκου του Αγίου Νικολάου (του επιλεγομένου της Γούρνας).
    Αρχικά λειτούργησε ως Μουσείο Νεώτερης Ιστορίας και Τέχνης και φιλοξένησε εκτός από το υλικό για τον Μακεδονικό Αγώνα και ένα δείγμα από τον πλούτο των Βυζαντινών εικόνων, κειμηλίων, αμφίων κλπ της συλλογής της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.
    Πρόσφατα η συλλογή αυτή αφαιρέθηκε για να συμπεριληφθεί στο Κειμηλιοφυλάκειο της Μονής Δοβρά και στη θέση της εκτίθεται η εξαιρετική συλλογή στρατιωτικών στολών και υλικών του κ. Κανέλλου Ντόντου.

  • Στο διατηρητέο οίκημα που βρίσκεται δίπλα στην πλατεία Ωρολογίου εκτίθενται δείγματα ανεκτίμητης αξίας από την πλούσια πολιτισμική κληρονομιά των Βλάχων. Στο μουσείο λειτουργούν ποικίλα τμήματα ενδυμασίας, χορού, τραγουδιού, συλλογής λαογραφικού υλικού, καταγραφής ιστορικού υλικού, παλιάς φωτογραφίας. Παράλληλα λειτουργεί επιστημονική επιτροπή και βιβλιοθήκη πλούσια σε βιβλιογραφία σχετική με τους Βλάχους.
    http://www.vlahoi.gr/
    Διεύθυνση: Βερόης και Εβραίων Μαρτύρων 1
    Τηλέφωνο: 23310 64315

  • Το Μουσείο Εκπαίδευσης «Χρίστος Τσολάκης» δημιουργήθηκε από το Δήμο Βέροιας το Σεπτέμβριο του 2006 και βρίσκεται στις εγκαταστάσεις, όπου φιλοξενούνταν το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αγίας Βαρβάρας Βέροιας. Στα εκθέματα του Μουσείου Εκπαίδευσης περιλαμβάνονται: πλουσιότατη συλλογή αναγνωστικών κατανεμημένη χρονολογικά, από το 19ο αιώνα έως τη δεκαετία του 1990, εκτεταμένη συλλογή σχολικών βιβλίων, φωτογραφιών σχολικής ζωής, επαγγελματικών εργαλείων ράφτη, υποδηματοποιού, κουρέα, ξυλογλύπτη, καφετζή και ξυλουργού, συλλογές φυτολογίων, εντόμων, οστράκων, ορυκτών, βαλσαμωμένων πουλιών, γεωγραφικών και ιστορικών χαρτών, εποπτικών μέσων, όπως μηχανές προβολής ταινιών, στοιχεία πειραματικής φυσικής και χημείας, κονσόλα με τυπογραφικά στοιχεία, γραφομηχανές και η πρώτη γενιά ηλεκτρικών υπολογιστών.

  • Το δεύτερο σωζόμενο τμήμα είναι τα ερείπια από τον πύργο της βασίλισσας Βεργίνας που βρίσκεται αριστερά της Λέσχης Αξιωματικών Φρουράς Βέροιας, πίσω από το δικαστικό μέγαρο. Σύμφωνα με την παράδοση κατά την κατάληψη της πόλης και τη σύλληψη του Αρσενίου και των προκρίτων στην Μητρόπολη, οι Τούρκοι προσπάθησαν να συλλάβουν και τη βασίλισσα Βεργίνα η οποία ήταν σύζυγος του τελευταίου Δούκα της Βέροιας που βρισκόταν επίσης στην εκκλησία. Εκείνη κυνηγημένη, μη μπορώντας να ξεφύγει και μη θέλοντας να πιαστεί και να ατιμαστεί, έπεσε με τα ανήλικα παιδιά της στο ποτάμι (Τριπόταμο) στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η γέφυρα με το όνομα της. Λέγεται και γέφυρα της Μπαρμπούτας και ενώνει τις όχθες του Τριπόταμου έξω από την εβραϊκή συνοικία.

  • Το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου βρίσκεται σε υψόμετρο 1530μ και είναι το πρώτο οργανωμένο Χιονοδρομικό Κέντρο της Χώρας.
    Λειτουργεί από το 1934, χρονιά που οργανώθηκαν οι πρώτοι Πανελλήνιοι αγώνες χιονοδρομίας και αποτέλεσε για χρόνια το μοναδικό χιονοδρομικό κέντρο της χώρας
    . Έτσι, δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε πως εδώ στο Σέλι «ξεκίνησαν όλα» για την ελληνική χιονοδρομία.
    Απέχει μόλις 24 χιλιόμετρα από τη Βέροια και 95 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη.
    Το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου, διαθέτει 17 πίστες συνολικού μήκους 14χλμ. πίστες καταβάσεων με διάφορα επίπεδα δυσκολίας ώστε να ικανοποιηθεί ο κάθε χιονοδρόμος.
    Επίσης είναι διαθέσιμες δύο πίστες Δρόμων Αντοχής (LANG – LAUF) συνολικού μήκους 8χλμ. ενώ υπάρχουν αρκετές και πολύ ενδιαφέρουσες διαδρομές για σκι – snowboard εκτός πίστας.
    Οι πίστες είναι αναγνωρισμένες από την F.I.S. (HOMOLOGATION αριθ.953-954-988-957/1975, 5448/178/1999, 5449/179/1999) και προσφέρονται για αγώνες αθλητικής χιονοδρομίας.

     Το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου βρίσκεται σε υψόμετρο 1530μ και είναι το πρώτο οργανωμένο Χιονοδρομικό Κέντρο της Χώρας.

    Λειτουργεί από το 1934, χρονιά που οργανώθηκαν οι πρώτοι Πανελλήνιοι αγώνες χιονοδρομίας και αποτέλεσε για χρόνια το μοναδικό χιονοδρομικό κέντρο της χώρας.

    Έτσι, δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε πως εδώ στο Σέλι «ξεκίνησαν όλα» για την ελληνική χιονοδρομία. Απέχει μόλις 24 χιλιόμετρα από τη Βέροια και 95 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη.

    Το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου, διαθέτει 17 πίστες συνολικού μήκους 14χλμ. πίστες καταβάσεων με διάφορα επίπεδα δυσκολίας ώστε να ικανοποιηθεί ο κάθε χιονοδρόμος.

    Επίσης είναι διαθέσιμες δύο πίστες Δρόμων Αντοχής (LANG – LAUF) συνολικού μήκους 8χλμ. ενώ υπάρχουν αρκετές και πολύ ενδιαφέρουσες διαδρομές για σκι – snowboard εκτός πίστας.
     

  •  

    Mε το όνομα αυτό γνωρίζουμε το ποτάμι από πολλά χρόνια και είναι καταγεγραμμένο σε όλα τα βιβλία που εκδόθηκαν από το 1930 και μετά. Βασιλικός ήταν το όνομά του κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Ενώ πιθανόν στην αρχαιότητα να έφερε το όνομα Όλγανος, γιού ενός εκ των δύο ιδρυτών της Βέροιας του Βέρη.

    Η ιστορική παρουσία της Βέροιας είναι διαχρονική και σημαντική μέσα στους αιώνες. Την παρουσία της αυτή η Βέροια την οφείλει στη γενναιοδωρία της φύσης, η οποία την προίκισε με άφθονα νερά. Κοντά και δίπλα της ζουν και « δρουν» εδώ και αιώνες ακατάπαυτα, δυο ποτάμια, ο μεγάλος Αλιάκμονας και ο μικρός Τριπόταμος για να διαμορφώσουν το τοπίο έτσι όπως το βλέπουμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας και τώρα. Αισθητή η διάβρωση που προκαλεί ο Τριπόταμος ακόμα την βλέπουμε να συντελείτε μπροστά μας. Η παρουσία των δύο ποταμών στην πορεία της πόλης είναι καταλυτική, γιατί της εξασφάλιζαν την ύδρευση και την άρδευση, την ενέργεια από τις υδατοπτώσεις.

    Ο Τριπόταμος σχηματίζεται από 3 ρέματα που ενώνονται σε ένα, 500 μέτρα έξω και Β.Α. του ομώνυμου χωριού, κοντά στα τελευταία σπίτια στο ΝΔ άκρο της Βέροιας.
    • Πρώτο ρέμα Ασπρονέρι: Αποτελείται από δύο μικρότερα ρέματα που πηγάζουν από το Ανατολικό Βέρμιο και είναι η Μεγάλη Ρεματιά και ο Ξερόλακκος . Βόρεια και Βορειοδυτικά της Κουμαριάς η λεκάνη απορροής τους. Τα δυο ρέματα ενώνονται στην περιοχή του Λόφου Αη Λιά και συνεχίζουν την πορεία τους πλέον ως Ασπρονέρι. Από εδώ υδρεύεται η Βέροια αλλά μέρος του πηγαίνει και στο Δήμο Αλεξάνδρειας για ίδια χρήση (ύδρευση). Από το ύψος του Αη Λια και μέχρι τη Βέροια έχει πλήθος πηγών.
    • Δεύτερο ρέμα: Το δεύτερο ρέμα είναι νοτιοδυτικά του χωριού Τριπόταμος στην περιοχή του παλιού οικισμού Τορμάνης . Είναι το μικρότερο από τα τρία και είναι καθαρά χείμαρρος. Στην πορεία του ενώνεται με το τρίτο ρέμα (Μαυρονέρι) που κατεβαίνει από την περιοχή της Καστανιάς.
    • Τρίτο Ρέμα Μαυρονέρι: Το σπουδαιότερο από τα τρία ρέματα είναι το Μαυρονέρι. Αντλεί τα νερά του από τις περιοχές του Α. Βερμίου μεταξύ Καστανιάς και Γεωργιανών. Είναι το ρέμα που βλέπουμε πηγαίνοντας για την Καστανιά. Μέρος των νερών του υδροδοτούν τη Βέροια , ενώ υδροδοτούν και αρδεύουν τους Γεωργιανούς και τη Ραχιά.

    Αυτό σε συνδυασμό με τα μαλακά τοιχώματα τραβερτίτη (πωρόπετρα) μέσα στην πόλη της Βέροιας δημιούργησαν το συγκεκριμένο ανάγλυφο της περιοχής. Το Μεσαίο τμήμα του ποταμού είναι αυτό που διασχίζει την πόλη της Βέροιας. Ορίζεται από την περιοχή της Αγίας Τριάδας (Εργοστάσιο Πασχαλίδη) μέχρι και την έξοδό του από την πόλη γέφυρα παλιών Σφαγείων ( Γέφυρα Μόδια). Αυτό το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία γεφυρών για την επικοινωνία των κατοίκων της πόλης που ζούσαν στις δύο πλευρές της πόλης. Αυτές είναι:

    1. Γέφυρα Αγίας Τριάδας: Χτίστηκε για την εξυπηρέτηση των εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας . Οφείλει την ονομασία της στη στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας που έχτισαν οι πρώτοι εργοστασιάρχες.
    2. Γέφυρα Πανοράματος: Καινούργια γέφυρα που ενώνει το συνοικισμό του Πανοράματος με τη Βέροια.
    3. Γέφυρα Καμάρες: Είναι η γέφυρα που ενώνει το άνω κομμάτι της πόλης με τον Προμηθέα στην Οδό Δήμητρας. Η σημερινή γέφυρα που χτίστηκε το 1990 είναι ευρύχωρη στερεή και αντέχει σε πλημμύρες. Αντικατέστησε την προκατασκευασμένη σιδερένια γέφυρα που είχε στηθεί εκεί μετά την πλημμύρα του 1935. Η γέφυρα μέχρι το 1935 , οπότε και καταστράφηκε από την πλημμύρα ήταν λιθόκτιστη, με δυο καμάρες και πανέμορφη. Από κείνες τις καμάρες πήρε και το όνομά της. Δίπλα στη γέφυρα στη δυτική όχθη του ποταμού λειτουργεί Μπατάνι ( υδροτριβείο) Εκεί στο μπατάνι υπήρχε μία πρόχειρη ξύλινη γέφυρα από όπου περνούσαν οι Προμηθιώτες κι έπαιρναν νερό από τη βρύση της Μπαρμπούτας
    4. Γέφυρα Μπαρμπούτας: Η περιοχή της Μπαρμπούτας είναι η πιο πολυσυζητημένη και ενδιαφέρουσα περιοχή. Η κοινωνική παρουσία του χώρου ήταν πάντα πολύ μεγάλη για τους Βεροιώτες αλλά και τους ξένους επισκέπτες της πόλης . Εκεί δίπλα στο παλιό καφενείο – κέντρο διασκέδασης όπου υπάρχει και σήμερα υπήρχε επίσης λιθόκτιστη γέφυρα που την κατέστρεψε η μεγάλη πλημμύρα του 1935.
    5. Γέφυρα Χάβρας: Είναι η γέφυρα που ενώνει τον Προμηθέα με την Εβραϊκή συνοικία της πόλης . Παλιότερα επίσης υπήρχε λιθόκτιστη γέφυρα που παρασύρθηκε από την πλημμύρα του 1935. Υπάρχει και ένα μικρότερο γεφυράκι ξύλινο στο μονοπάτι της Βασίλισσας Βεργίνας. Ξύλινα γεφυράκια είχε και σε πολλά άλλα σημεία των όχθεων του ποταμού. Δεν διασώζεται κανένα .
    6. Γέφυρα Καραχμέτ: Η ευρύτερη περιοχή είναι γνωστή με το όνομα Καραχμέτ. Η ονομασία προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από το καφενείο που υπήρχε εκεί χαμηλά σε ένα πλάτωμα κοντά στη γέφυρα. Το καφενεδάκι παρασύρθηκε από την πλημμύρα του ’35 , η γέφυρα έχασε μόνο τα πέτρινα κυκλιδώματα της . Μοναδικό χαρακτηριστικό δείγμα από τα πέτρινα γιοφύρια της πόλης που διασώζεται μέχρι τις μέρες μας δείχνοντάς μας την επιμέλεια των τεχνιτών – γεφυροποιών με την οποία έχτιζαν εκείνη την εποχή τα πέτρινα γεφύρια, παρά τις δυσκολίες και τους κινδύνους που αντιμετώπιζαν.
    7. Γέφυρα Μπόμπολης (κοντά στη σημερινή γέφυρα Θερμοπυλών): Η γέφυρα όπου γίνεται το παζάρι. Ονομάστηκε έτσι από την αφθονία των Μπόμπολων (Κακαβιές) που υπάρχουν στις όχθες της κοίτης . Ηλικιωμένοι και υπέργηροι μιλούν για Μπομπολιές τεράστιες που κόπηκαν κατά την κατασκευή της γέφυρας. Η γέφυρα κατασκευάστηκε από την Δομική Εταιρεία ως δώρο προς το Δήμο της Βέροιας και δόθηκε για χρήση το 1960. Την περιοχή εξυπηρετούσε για μικρό χρονικό διάστημα 2-3 χρόνων περίπου στα τέλη του 59 με αρχές 60 ξύλινο γεφυράκι που υπήρχε στο πλάτωμα κάτω από το σημερινό πάρκινγκ . Η πρόταση για μια πεζογέφυρα δίπλα στην υπάρχουσα ακουγόταν πολλά χρόνια . Υλοποιήθηκε στις μέρες μας .
    8. Γέφυρα Μαρίφ: ¨Έτσι ονομάζονταν η περιοχή και η γέφυρα που πλέον ονομάζουμε του Σταυρού. Στην περιοχή του κτιρίου που στεγάζεται σήμερα η ΔΕΗ υπήρχε εξοχικό μαγαζί που ανήκε σε κάποιον Μουαρίφ (Μουαερίφ) . Η γέφυρα ήταν λιθόκτιστη με τρεις καμάρες , η οποία επίσης παρασύθηκε από την πλημμύρα του 35. Πάνω από αυτήν την γέφυρα γινόταν ο αγιασμός των υδάτων κατά την γιορτή των Φώτων.
    9. Γέφυρα Μοδιά: Είναι η γέφυρα της οδού Σταδίου προς Νάουσα. «Μοδιά» έλεγαν τον εισπράκτορα , γι΄ αυτό και οι κατοπινές γενιές την έλεγαν γέφυρα του «φόρου». Εκεί πλήρωναν φόρο όσοι έφεραν προϊόντα με κάρα ή υποζύγια στην πόλη για πούλημα. Με το πέρασμα των χρόνων στην περιοχή αναπτύχθηκε ζωοπανήγυρης. Η μόδια σημαίνει μέτρο κυρίως καρπών, δημητριακών ως επί το πλείστο, ίσο με 7,8 ίτρα και είναι λέξη λατινική modius. Στη συγκεκριμένη θέση πάντα υπήρχαν γέφυρες.

    Στην Τριπόταμο βρίσκεται το νεροτριβείο Παπαρουσόπουλου, όπου ήταν αλευρόμυλος αρχικά και χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα, λειτουργεί ως σήμερα και επιπλέον διατηρεί στη θέση του όλο τον εξοπλισμό του αλευρόμυλου. Είναι άξιο αναφοράς πως κατά μήκος του Τριπόταμου αναπτύχθηκαν κατά το παρελθόν προ-βιομηχανικές εγκαταστάσεις, οι οποίες αξιοποίησαν την υδραυλική ενέργεια για τη λειτουργία των μηχανών τους. Τα περισσότερα κτήρια παρασύρθηκαν από τα νερά της πλημμύρας του 1935. Ακόμη, υπάρχουν 17 καταγεγραμμένες σπηλιές από την περιοχή της σχολής Αστυνομιάς μέχρι και την γέφυρα Μαρίφ. Ασκηταριά, μαντριά, σημεία συνάθροισης των πλυστρών σήραγγες μεταφοράς νερού κρυψώνες οστεοφυλάκια αλλά και αρχαίοι Μακεδονικοί Τάφοι ήταν οι χρήσεις τους.

  • Ο ποταμός Αλιάκμονας πηγή ζωής για ολόκληρη την Ημαθία, απλώνεται δαμασμένος πια εδώ και δεκαετίες σχηματίζοντας μια πανέμορφη φυσική κοιλάδα στα σύνορα με τον νομό Κοζάνης. Χάρη στο ποτάμι στην περιοχή έχει αναπτυχθεί το ενεργειακό φράγμα της Σφηκιάς, αξιοποιώντας ένα μέρος του υδροδυναμικού του δήμου και κατ επέκταση του Νομού. Το ποτάμι είναι πανάρχαιο, όπως και το όνομα του. Το όνομα Αλιάκμονας είναι σύνθετο και προέρχεται από το άλς (άλας, θάλασσα) και από το ακμών (αμόνι).

     Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία ο ποτάμιος θεός Αλιάκμονας ήταν γιός του Ωκεανού και της Τηθύς Ο Ωκεανός ήταν ένας τεράστιος ποταμός που περιέβαλλε τη γη από παντού. Η δε Τηθύς ήταν μία από τις Τιτανίδες, κόρη του Ουρανού και της Γης. Υπάρχει και άλλη εκδοχή κατά την οποία πατέρας του Αλιάκμονα ήταν ο βασιλιάς της Θράκης, ο Παλαιστίνος και μητέρα του η Πιερίδα, που ήταν μία από τις εννιά θνητές κόρες του βασιλιά της Πιερίας, Πίερου και της Ευδίππης. Ο Παλαιστίνος αγαπούσε πολύ το γιο του, τον Αλιάκμονα. Όταν έμαθε το φόνο του (Αλιάκμονα) σε κάποια μάχη, έπεσε στον ποταμό Κονασό που μετονομάστηκε Παλαιστίνος (σήμερα Στρυμόνας). Ακόμα, υπάρχει μια αρχαία παράδοση που λέει ότι όσα πρόβατα έπιναν νερό από τον Αλιάκμονα, άλλαζαν χρώμα και γίνονταν λευκά. Η παράδοση αυτή επιβεβαιώνεται από μια καταγραφή του Λατίνου συγγραφέα Πλίνιου (23-79 μ.Χ.), που μεταφρασμένη από τα λατινικά, λέει: «Ωσαύτως εν Μακεδονία, όσοι θέλουσι να έχωσι πρόβατα λευκά άγουσιν εις τον Αλιάκμονα, όσοι δε μέλανα εις τον Αξιόν». Ακόμα, ο Αλιάκμονας συνδέθηκε με τις επαναστάσεις στη Μακεδονία(1821), όπως με το Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908), την απελευθέρωση της Βέροιας (1912) από τον τουρκικό ζυγό, και με την αντίσταση (1941-1944) κατά των δυνάμεων κατοχής (Γερμανών – Ιταλών).
     Η παραλίμνια έκταση στην περιοχή του Αλιάκμονα αποτελεί περιοχή του Δικτύου Natura 2000 (GR1210002).

  • Βέρμιο
     Βόρεια της Βέροιας μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή βρίσκονται τα χωριά Κουμαριά, Ξηρολίβαδο και Κάτω Βέρμιο ή Σέλι. Εκεί υπάρχουν πάνω από 70 χλμ. σηματοδοτημένων ορειβατικών μονοπατιών Ε4 καθιστώντας το βουνό σημαντικό προορισμό πεζοπορίας, ορειβασίας και ορεινής ποδηλασίας. Στο Κάτω Βέρμιο βρίσκεται και το φαράγγι του Σελίου, μήκους 5 χλμ., με την γνωστή τρύπα του Μιχάλη. Το φαράγγι του Σελίου συναντά τη δασική διαδρομή μεταξύ Σελίου και 3-5 Πηγαδιών χαράσσοντας μια υπέροχη περιπατητική διαδρομή κατά μήκος της κορυφογραμμής. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες πολιτιστικές, αθλητικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις συγκεντρώνουν πλήθος επισκεπτών.
     Κοινότητα Σελίου
    Μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή φτάνουμε στο χωριό Κάτω Βέρμιο ή Σέλι που βρίσκεται σε υψόμετρο 1450 μέτρων. Αν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν οι πίστες του σκι θα σας ανταμείψουν. Οι λάτρες του σκι θα έχετε μια υπέροχη εμπειρία ενώ όσοι δεν επιθυμούν τη δραστηριότητα αυτή μπορούν εναλλακτικά να εξερευνήσουν το βουνό. Η ηπιότητα των πλαγιών, η πυκνή βλάστηση, η πλούσια πανίδα και η κοντινή του απόσταση από τις πόλεις της Ημαθίας έχουν αναδείξει το Βέρμιο σε σημαντικό προορισμό πεζοπορίας. Στο βουνό, υπάρχουν πάνω από 70 χιλιόμετρα σηματοδοτημένων μονοπατιών. Στο Κάτω Βέρμιο ακόμα, βρίσκεται και το φαράγγι του Σελίου, μήκους 5 χλμ., με την γνωστή τρύπα του Μιχάλη στην είσοδο του. Το φαράγγι του Σελίου, τέμνει τη δασική διαδρομή μεταξύ Σελίου και 3-5 Πηγαδιών, δημιουργώντας μια περιπατητική διαδρομή κατά μήκος της κορυφογραμμής. 

    Το χωριό ιδρύθηκε την περίοδο 1826-1835 από Βλάχους κτηνοτρόφους, που κατάγονταν από τα χωριά Αβδέλλα και Σαμαρίνα στην βόρεια Πίνδο, που εξαιτίας των διωγμών από τους Τούρκους εγκαταστάθηκαν στα αλπικά λιβάδια του Βερμίου. Υπάρχουν όμως και άλλες πηγές που αναφέρονται σε ένα προγενέστερο οικισμό με το όνομα Σέλι σε παραπλήσια τοποθεσία. Στο Σέλι έχουμε τη δυνατότητα να γευματίσουμε σε μία από τις ταβέρνες που λειτουργούν όλο το χρόνο με υπέροχα τοπικά κρέατα και βλάχικες πίτες όπως Τσουκνιδόπιτα και Κρεμμυδόπιτα θαυμάζοντας τη θέα του κάμπου της Ημαθίας.

    Το Σέλι έχει πλούσια λαογραφική παράδοση. Πολιούχος του χωριού είναι η Παναγία. Στις 15 Αυγούστου γίνεται 3ήμερο πανηγύρι της Παναγίας συγκεντρώνοντας πλήθους κόσμου. Την ένατη μέρα μετά τον Δεκαπενταύγουστο, στα εννιάμερα της Παναγίας, τελείται λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Σελιώτισας στην περιοχή ‘Πριόνια’. Εκεί, στο φυλάκιο στα Πριόνια, μπορεί κανείς να κεραστεί πίτες λουκούμια, σουβλάκια, λουκάνικα και άλλα κρεατικά προσφορά του τοπικού συνεταιρισμού και να γλεντήσει στους ήχους των χάλκινων.
     Κοινότητα Κουμαριάς
    Η Κουμαριά είναι ένα μικρό ορεινό χωριό χτισμένο στους πρόποδες του Βερμίου σε υψόμετρο 750μ. Χτίστηκε εκεί περίπου στα τέλη του 19ου αιώνα από κατοίκους των γειτονικών χωριών, του Σελίου και του Ξηρολιβάδου. Στην Κουμαριά μπορεί κανείς να απολαύσει δροσιά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες και γραφικές βόλτες στα χιόνια το χειμώνα. Μπορεί κανείς να δοκιμάσει Κρεατόπιτα ή Γαλατόπιτα και να πιεί καφέ σε ένα από τα τέσσερα μαγαζιά του χωριού, ακόμη και να διανυκτερεύσει αν το επιθυμεί σε έναν από τους δύο παραδοσιακούς ξενώνες. Σημαντικές ημερομηνίες για επίσκεψη στην Κουμιαριά είναι κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα όπου λαμβάνουν χώρα τα ‘Κούλουμα’ και προσφέρονται παραδοσιακά σαρακοστιανά, στις 24 Ιουνίου όπου αναβιώνει το έθιμο του Αϊ Γιάννη του Κλείδωνα, στις αρχές Ιουλίου όπου οργανώνεται κάθε χρόνο το αντάμωμα των Κουμαριωτών και στις 8 Σεπτεμβρίου όπου γιορτάζει το χωριό. Παραμονή και ανήμερα του πανηγυριού, που γίνεται προς τιμήν της γέννησης της Θεοτόκου, η πλατεία γεμίζει με παραδοσιακούς ήχους και χορούς από Κουμαριώτες και συγκροτήματα άλλων συλλόγων.
     Κοινότητα Ξηρολίβαδου
    Το Ξηρολίβαδο είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.220 μέτρων σε ένα οροπέδιο του όρους Βερμίου και αποτελεί έναν από τους ορεινότερους οικισμούς της Ελλάδας. Δίπλα στον οικισμό κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες σχηματίζεται μία μικρή λίμνη, που οι κάτοικοι της περιοχής την ονομάζουν Μπάρα. 

    Ο οικισμός είναι πολύ παλιός και ανέρχεται στους βυζαντινούς χρόνους, χωρίς να είναι γνωστό πως ονομάζονταν τότε ενώ υπάρχουν γραπτές αναφορές στα έγγραφα του Τουρκικού ιεροδικείου της Βέροιας από το 1640-1641. Ξέρουμε επίσης ότι καταστράφηκε πολλές φορές πιο πριν από πυρπολήσεις και από ληστές ενώ από την καταστροφή του 1795 από ληστές οι κάτοικοι σκορπίστηκαν σε άλλα μέρη, ιδίως στη Μακεδονία. Ξανά χτίστηκε, ίσως το 1805 και έγινε τσιφλίκι του Αλή Πασά. Ξανά καταστράφηκε το 1822 μαζί με την καταστροφή της Νάουσας ενώ ξαναζωντάνεψε όταν γύρω στα 1840 εγκαταστάθηκε στην περιοχή ένα φαλκάρι 100 περίπου οικογενειών από τα βλαχοχώρια των Γρεβενών. Η διάβαση του Ξηρολιβάδου είχε νωρίτερα χρησιμοποιηθεί από τους Βλάχους της Πίνδου, όταν οργανωμένα μετακινούνταν διωκόμενοι από τις άγριες διαθέσεις του Αλή Πασά, του οποίου η εξουσία έφθανε μέχρι τον ποταμό Αξιό. Μετά από ένα χρονικό διάστημα που ακολούθησε την εξόντωση του Τεπελενλή, οι βλαχόφωνοι κτηνοτρόφοι επέστρεψαν από την κεντροανατολική Μακεδονία, όπου είχαν καταφύγει και εγκαταστάθηκαν στο Βέρμιο, όπου ήδη είχαν εντοπίσει πλουσιότατα βοσκοτόπια.

    Tο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση του Ξηρολιβάδου όπου αναβιώνει το έθιμο του πλειστηριασμού των εικόνων. Μετά το πέρας του πλειστηριασμού πραγματοποιείται λιτάνευση των ιερών εικόνων που ξεκινάει από την εκκλησία και καταλήγει στην Μπούνα (Καλό Πηγάδι) στο λιβάδι. Στην πομπή που σχηματίζεται, τον δρόμο ανοίγουν καβαλάρηδες, ενώ τις εικόνες συνοδεύουν τιμητικά ντυμένοι με παραδοσιακές ενδυμασίες Ξηρολιβαδιώτες και ακολουθεί όλος ο κόσμος. Στην Μπούνα τελείται ο αγιασμός των πηγαδιών, της μπάρας, του λιβαδιού, των κοπαδιών και του δάσους. Η παράδοση θέλει μετά τον αγιασμό να αναβιώνει στο Τσαΐρι ο Τρανός Χορός με όλους τους άνδρες και τις γυναίκες του χωριού να πιάνονται κατά σειρά ηλικίας τραγουδώντας και χορεύοντας παλιούς παραδοσιακούς σκοπούς. Τελετουργικός χορός, με λιτές κινήσεις, με μελωδικές αντιφωνίες συμβολίζει τον κύκλο της ζωής και διασώζει στοιχεία από τους πανάρχαιους δωρικούς κύκλιους χορούς.
     Φυτιά
    Η περιοχή της Φυτιάς σύμφωνα με ενδείξεις κατοικείται από την αρχαιότητα. Το χωριό ονομαζόταν Τσόρνοβο ή Τσέρνοβο που σημαίνει μαύρο κρασί (tserno vino) λόγω του σκούρου κόκκινου κρασιού που παρήγαγαν οι αμπελώνες του. (Άλλωστε οι Φυτιώτες μέχρι και σήμερα θεωρούνται από τους καλύτερους αμπελουργούς και παρασκευαστές κρασιού της περιοχής). Μετονομάστηκε το 1926 σε Φυτεία και τα νεώτερα χρόνια σε Φυτιά. Κατά την επανάσταση του 1821 οι κάτοικοι της Φυτείας αγωνίστηκαν κατά των Οθωμανών. Σπουδαίος αγωνιστής της επανάστασης του 1821ήταν ο Ιωάννης Αθανασίου. Το 1822 έγινε και η πρώτη καταστροφή του χωριού. 

    Από τη Φυτιά θεωρείται ότι κατάγεται ο Άγιος Τιμόθεος ο Οσιομάρτυς εκ Βεροίαςο οποίος γεννήθηκε περίπου το 1762, έγινε μοναχός στο Άγιο Όρος και με την έναρξη της ΕλληνικήςΕπανάστασης του 1821 μαρτύρησε μαζί με άλλους μοναχούς στο Λευκό Πύργο (που χρησιμοποιούνταν τότε ως φυλακή), το 1822 ύστερα από βασανιστήρια των Οθωμανών.

    Στον Μακεδονικό Αγώνα 1904-1908 πήραν μέρος αρκετοί Φυτιώτες, οι οποίοι αναγνωρίστηκαν επίσημα ως Μακεδονομάχοι από το ελληνικό κράτος το 1963 και αρκετοί έπεσαν νεκροί στις μάχες. Ο Ναός του Αγίου Αθανασίου (και συγκεκριμένα ένα τμήμα που διασώθηκε από τον παλιό ναό) κηρύχθηκε το 1969 ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το ελληνικό κράτος. Στους τοίχους του υπάρχουν τοιχογραφίες αγίων, με πιο εντυπωσιακή αυτή του αγίου Νέστορα. Κατά την παράδοση, από το μάτι του αγίου φαίνεται να τρέχει αίμα από τότε που μουσουλμάνοι προσπάθησαν να το βγάλουν αλλά, σκαλίζοντας την τοιχογραφία, ανάβλυσε αίμα τρέποντάς τους σε φυγή.

    Τρεις είναι οι πιο σημαντικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο χωριό:
    • το κουρμπάνι στις 18 Ιανουαρίου προς τιμήν του Αγίου Αθανασίου
    • πολιτιστικές εκδηλώσεις με χορευτικά συγκροτήματα [11] στις 23 Αυγούστου (Εννιαήμερα της Θεοτόκου)
    • το κάψιμο των κέδρων (κέδαρα) στις 23 Δεκεμβρίου (προπαραμονή Χριστουγέννων) στις 12 το βράδυ με συμμετοχή πολλών επισκεπτών από όλη την Κεντρική Μακεδονία.

  • Πολυδένδρι Ημαθίας
    Στο πρώτο ημικλινές οροπέδιο της βόρειας πλευράς των Πιερίων ορέων και σε απόσταση 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Βέροιας σε υψόμετρο 760 μέτρων, η ασφαλτοστρωμένη αμαξωτή οδός Βεροίας – Δασκίου συναντά και διασχίζει το χωριό Πολυδένδρι Ημαθίας που άλλοτε και συγκεκριμένα μέχρι το 1926 ονομαζόταν «Κόκοβα». Το 1926 το χωριό αυτό με Προεδρικό Διάταγμα μετονομάσθηκε σε «Πολυδένδρι». Το καινούργιο όνομα ταιριάζει στο χωριό γιατί περιβάλλεται από πολλά δέντρα, δηλαδή δασώδεις εκτάσεις, αλλά και μέσα στα οικόπεδα και τους κήπους των κατοίκων του χωριού υπάρχουν και καλλιεργούνται πολλά και ποικίλα καρποφόρα εξευγενισμένα δέντρα. Το χωριό αυτό είναι κτισμένο σε πανέμορφο τόπο με ωραίο κλίμα, πεντακάθαρο βουνίσιο αέρα και κρυστάλλινα νερά, προ αμνημονεύτων χρόνων. Οι πρώτοι κάτοικοι και ιδρυτές του χωριού ήταν γηγενείς καθαρόαιμοι Έλληνες Μακεδόνες, πολύ φιλόξενοι, πατριώτες και με έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα. Η γεωγραφική θέση του Πολυδενδρίου, όπως ονομάστηκε μετά την αποκατάσταση του ονόματος Κόκκοβα, έδινε σαφή πλεονεκτήματα για να παίξει τότε κεντρικό ρόλο στην περιοχή αφού βρισκόταν κοντά σε δύο γνωστά μοναστήρια του Προδρόμου και της Μουτσιάλης. Το καταπληκτικό κλίμα, το υψόμετρο των 700 μέτρων, ο καθαρός αέρας και τα απέραντα δάση οξιάς που περιζώνουν το Πολυδένδρι δίνουν ελπίδα για ανάπτυξη με την αύξηση των επισκεπτών που και σήμερα κατά δεκάδες ανεβαίνουν στο χωριό για τις πασίγνωστες ταβέρνες και τους φιλικούς ανθρώπους.
     Χαράδρα και Ελαφίνα
    Τα χωρία Χαράδρα και Ελαφίνα συνοικισμοί της άλλοτε κοινότητας Πολυδενδρίου είναι δύο από τα έξι δημοτικά διαμερίσματα που απαρτίζουν τον πρώην Δήμο Μακεδονίδος. Η πλούσια βλάστηση σε συνδιασμό με τη γαλήνη της φύσης ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε έναν κόσμο γαλήνης και ξενοιασιάς στο απόμακρο τοπίο των Πιερίων. Στην πραγματικότητα οι δύο οικισμοί είναι εγκαταλελειμμένοι και ζωντανεύουν μόνο κατά τους θερινούς μήνες ως παραθεριστικά κέντρα.
     

    Δάσκιο
    Έδρα της ομώνυμης κοινότητας και τώρα οικισμός του πρώην Δήμου Μακεδονίδος, του νομού Ημαθίας είναι το χωριό Δάσκιο. Βρίσκεται 44 χιλιόμετρα νότια της Βέροιας, σε υψόμετρο 630μ. Η παλιά του ονομασία είναι Ντράτσικο. Οι κάτοικοι που παρέμειναν στο χωριό, κρατούν ζωντανό και αντιστέκονται στον προβλεπόμενο μαρασμό του τόπου τους, καλλιεργώντας τη γη, εκμεταλλευόμενοι το δάσος και γεμίζοντας τις αίθουσες του τριταξίου σχολείου με παιδιά. Το φυσικό περιβάλλον που ζώνει το χωριό, η πανέμορφη και επιβλητική λίμνη που απλώνεται χαμηλά των πρώτων λόφων των Πιερίων, κατατάσσουν δίκαια το Δάσκιο στα ομορφότερα μέρη της Μακεδονίας. Η λίμνη συγκεντρώνει, καθημερινά σχεδόν, δεκάδες φίλους του ψαρέματος και της φυσικής ζωής. Δίπλα στις πέτρινες καλύβες, απόκτησε λιμάνι, και περιμένει τους τολμηρούς για κολύμπι και λεμβοδρομίες. Το Δάσκιο, είναι από τα λίγα μέρη που κρατούν ακόμη τόσο ζωντανά τα έθιμα και τις παραδόσεις. 

    Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δασκιωτών Βέροιας, πρωτοπορεί στις εκδηλώσεις και εντυπωσιάζει τόσο με το μεράκι των ανθρώπων του όσο και με τον πλούτο που έχει να επιδείξει. Τα Ραγκατζάρια την Πρωτοχρονιά, τα κέδρα τις Απόκριες, το αντάμωμα το καλοκαίρι είναι μερικές από τις εκδηλώσεις στην παράδοση. Η φιλοξενία γι΄ αυτόν τον τόπο δεν είναι κουβέντα για τουριστική προβολή, αλλά είναι συνέχεια μίας συνήθειας από τις μέρες που περνούσαν οι Βελβεντινοί για τις γιορτές των Μοναστηριών του Αλιάκμονα. Είναι το στρώσιμο του τραπεζιού με ρακί, κρασί και φαγητό που παράγει ο τόπος. Είναι η ζεστή κουβέντα που βγαίνει από την καρδιά, από τη ζωή. Είναι το αντάμωμα των ανθρώπων. Η Κοίμηση της Θεοτόκου, εκκλησία γεμάτη τοιχογραφίες, μαζί με το παρεκκλήσι της Αγίας Φωτίδας, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη. Ατέλειωτες είναι οι ιστορίες, οι μύθοι και οι δοξασίες για τον τόπο αυτόν.
    Αρκεί να συναντήσει κανείς τους ηλικιωμένους που ξεκουράζονται στην πλατεία, δίπλα στη βρύση ή στο καφενείο περιμένοντας το γιατρό ή τον ταχυδρόμο.
     

    Ριζώματα
    Τα Ριζώματα είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας, και τώρα οικισμός του Δήμου Μακεδονίδος, του νομού Ημαθίας. Βρίσκεται 37 περίπου χιλιόμετρα νότια της Βέροιας, στις δυτικές πλαγιές των Πιερίων Ορέων, σε υψόμετρο 600μ. Η παλιά του ονομασία είναι Μπόστανη. Από την κορυφή του βράχου των Ριζωμάτων (Τρόχαλος είναι το τοπικό τοπωνύμιο) ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τη θέα του πανέμορφου χωριού καθώς επίσης και το υπέροχο τοπίο που προσφέρουν τα Ημαθιώτικα Πιέρια έως το Βέρμιο, να ασχοληθεί με χειμερινά αθλήματα, όπως το ορειβατικό σκι, στις περιοχές Λιάχα και Παπά Χωράφι ή ακόμη και με την αναρρίχηση. Στον αρχαιολογικό χώρο του Παλαιοκάστρου διασώζονται σε ορισμένα σημεία ερείπια του τείχους που έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Γεωργίας ως Μνημείο της Φύσης λόγω των πανέμορφων, μεγάλων διαστάσεων και ηλικίας πουρναριών.

     Η Σφηκιά βρίσκεται 29 περίπου χιλιόμετρα νότια της Βέροιας, στις δυτικές πλαγιές των Πιερίων Ορέων, σε υψόμετρο 610μ.Η παλιά του ονομασία είναι Βόσοβα. Απολίθωμα του παρελθόντος αποτελούν οι μονόκλιτες και τρίκλιτες παλαιοχριστιανικές βασιλικές της οι οποίες χρονολογούνται από τον 4ο και 5ο αιώνα π.χ. Χαρακτηριστικό των κατοίκων της είναι η ανυπόκριτη φιλοξενία τους που αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις σ’ αυτούς που επιλέγουν να την επισκεφτούν. Τα νοστιμότατα παραδοσιακά εδέσματα καθώς και το τσίπουρο παραγωγής μπορούν να ικανοποιήσουν ακόμη και τις πιο απαιτητικές γαστρονομικές απαιτήσεις.

     

  • ΠΡΩΤΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ 
    Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ) Βέροιας: 166, 23310/59151 
    Νοσοκομείο Γενικό Βέροιας: 2331351102, 23313/51103 
    Ραντεβού: 2331351148, 23313/51400 
    Κέντρο Αιμοδοσίας: 23313/51173

    ΙΑΤΡΕΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ 
    Αγίου Γεωργίου: 23310/51203 
    Αγκαθιάς: 23310/99203 
    Βεργίνας: 23310/92336 
    Γεωργιανών: 23310/98075 
    Μακροχωρίου: 23310/41888 
    Μελίκης: 23310/81204 
    Ξεχασμένης: 23310/39154 
    Πολυδένδρου: 23310/94260 
    Ριζωμάτων: 23310/96222 
    Σταυρού: 23310/39666 
    Φυτείας: 23310/93192

    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ 
    Άμεση Δράση: 100, 23310/25197, 76625 
    Αστυνομική Δ/νση Ημαθίας: 23310/76625 
    Διευθυντής: 23310/72222, 76615 
    Α’ Υποδιευθυντής: 23310/20240, 76612 
    Β’ Υποδιευθυντής: 23310/76611 
    Υπασπιστής: 23310/76610, 76613 
      
    ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΒΕΡΟΙΑΣ 
    Διοικητής: 23310/70655, 76645 
    Υποδιοικητής: 2331076658 
    Αξιωματικός Υπηρεσίας: 23310/76643 
    Γραμματεία: 2331076646, 76647 
      
    ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΒΕΡΟΙΑΣ 
    Διοικητής: 23310/70588, 76655 
    Υποδιοικητής: 23310/76658 
    Αξιωματικός Υπηρεσίας: 23310/76653 
    Γραμματεία: 23310/76656 
    Γραφείο Αλλοδαπών: 23310/76657 
      
    ΤΜΗΜΑ ΤΡΟΧΑΙΑΣ ΒΕΡΟΙΑΣ 
    Διοικητής: 23310/71071, 76665 
    Υποδιοικητής: 23310/76667 
    Αξιωματικός Υπηρεσίας: 23310/76669 
    Γραμματεία: 23310/76663 
    Γραμματεία (μοτοποδήλατα): 23310/76664

    ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ 
    Βεργίνας (Τουριστικός): 23310/92061, 23310/92071 
    Μελικής: 23310/81264 
    Αστυνομικό Τμήμα Ασφάλειας: 23310/76653 
    Αστυνομικό Τμήμα Τροχαίας: 23310/76669 
    Δημοτική Αστυνομία Βέροιας: 23310/59562 
    Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Γεωργιανών: 23310/98000-1 
    Δασαρχείο: 191, 23310/26499 
    Πυροσβεστική: 199 
    Βέροιας: 23310/22222 
    Κλιμάκιο Βεργίνας: 23310/92199

    ΚΤΕΛ 
    Αστικές Γραμμές: 23310/23334 
    Υπεραστικές Γραμμές: 23310/22342 κ 1421 
    Πρακτορείο Μελικής: 23310/82370 
    ΤΑΞΙ: 23310/62555, 62666 
    ΟΣΕ: 23310/24444 
      
    ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ – ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ 
    Αρχαιολογικός Χώρος Βεργίνας-ΑΙΓΩΝ: 23310/92347 
    Ανάκτορο – Αρχαιολογικός Χώρος ΒΕΡΓΙΝΑΣ: 23310/92394 
    Ιερός Ναός Αναστάσεως Σωτήρος Χριστού: 23310/21718

    ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ  
    Βιβλιοθήκες 
    Δημοτική «Θ. Ζιωγοπούλου»: 23310/24879 
    Κεντρική: 23310/24494 
    Δημοτική Επιχ/ση Τοπικής Πολιτιστικής Κοινωνικής Ανάπτυξης: 23310/78100 
    ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.: 23310/78140 
    Κέντρο Λαϊκής Επιμόρφωσης (Κ.Λ.Ε.): 23310/25629 
    Μουσεία 
    Αρχαιολογικό Βέροιας: 23310/24972 
    Βεργίνας: 23310/92347 
    Βυζαντινό: 23310/25847 
    Λαογραφικό (Αρχοντικό Σαράφογλου): 23310/23880

Πηγή :Με την ευγενική παραχώρηση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού www.visitgreece.gr,  Δήμος Βέροιας
Βικιπαιδεια 
φωτο  – Sergiogr – Zisis Tsampalis – http://discoververia.gr/

Στην καρδιά της Βέροιας, σ’ έναν τόπο ιστορικό, στην παλιά Eβραϊκή συνοικία, σας καλωσορίζει το Boutique Hotel Κόκκινο Σπίτι. Ένα διατηρητέο οίκημα του 19ου αιώνα, ένα αρχοντικό σπάνιας ομορφιάς, που αποκαταστάθηκε και διακοσμήθηκε με ανεξάντλητη υπομονή, φροντίδα και λεπτομέρεια από τον Χρήστο και την Αναστασία  ..…….περισσότερα εδώ

 Αν ψάχνετε τη διακριτική πολυτέλεια, την άψογη φιλοξενία και την υψηλή ποιότητα στην παροχή υπηρεσιών τότε το Ξενοδοχείο μας ‘Αιγές Μέλαθρον’ μπορεί να σας τα εγγυηθεί όλα αυτά και ταυτόχρονα να σας εξασφαλίσει την άρτια και ευχάριστη διαμονή σας. Καθώς είμαστε ένα οικογενειακά διοικούμενο ξενοδοχείο 4 αστέρων, που ηγείται στην πόλη της Βέροιας και την ευρύτερη περιοχή, γνωρίζουμε πολύ καλά την ανάγκη του επισκέπτη να  ..περισσότερα εδώ

Mία εναλλακτική πρόταση μεσογειακών γεύσεων και ποιοτικού ελληνικού οίνου,σε έναν ανανεωμένο χώρο που φιλοξενείται στο διατηρητέο κτίριο της Σοφού & Δημοσθένους στη Βέροια, ακριβώς δίπλα από την παλιά γέφυρα Καραχμέτ, με θέα την κοίτη του ποταμού Τριποτάμου. Το μενού επιμελείται ο chef Ιωάννης Σαμούκας..περισσότερα εδώ

Ήδη από το 1952 στην οικογενειακή μας ταβέρνα, «Φλαμουριές», φροντίζουμε, με ιδιαίτερο σεβασμό στην παράδοση, να αναβιώνουμε και να εξελίσσουμε την γευσιγνωστική τέχνη του τόπου.Επιμένοντας με επιμέλεια στην αγνότητα και φρεσκάδα των αγαθών, χρησιμοποιούμε κατά το δυνατό προϊόντα της περιοχής και διατηρώντας τόσο το περιβάλλον, .....περισσότερα εδώ