Τα Σύβοτα είναι παραθαλάσσιο χωριό στα νότια του νομού Θεσπρωτίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 908 κατοίκους και ανήκε διοικητικά στον ομώνυμο δήμο. Σήμερα ο πληθυσμός ανέρχεται στους 875 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011).

Τα Σύβοτα αποτελούν ένα από τα κυριότερα παραθαλάσσια θέρετρα της Ηπείρου και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού συγκεντρώνει πλήθος τουριστών τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό. Ο οικισμός είναι χτισμένος σε έναν μικρό κόλπο στον οποίο βρίσκονται διάσπαρτες διάφορες νησίδες, κυριότερες εκ των οποίων είναι ο Άγιος Νικόλαος και το Μαύρο Όρος

ο 433 π.Χ., στα νερά της ευρύτερης περιοχής έλαβε χώρα η ναυμαχία των Συβότων, στα πλαίσια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Επί τουρκοκρατίας, ο οικισμός ονομαζόταν Βώλια ενώ το 1927 μετονομάστηκε σε Μούρτο ( ονομασία που χρησιμοποιόταν και παλαιότερα ) όνομα που διατηρήθηκε μέχρι το 1940 όταν ο οικισμός έλαβε τη σημερινή του ονομασία

Τον Ιούνιο του 1822, στα πλαίσια της Ελληνικής Επανάστασης, δύναμη 500 επαναστατών υπό την αρχηγία του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, αποβιβάστηκαν στο λιμάνι των Συβότων, αιχμαλωτίζοντας 150 Οθωμανούς, οι οποίοι στάλθηκαν ως αιχμάλωτοι στην Πελοπόννησο. Έπειτα όμως από απαίτηση Άγγλων αξιωματικών από τα γειτονικά Επτάνησα, οι επαναστάτες αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή και να αποβιβαστούν στην Σπλάντζα κοντά στο Φανάρι, σε απόσταση 7 ωρών από το Σούλι^[. Τα Σύβοτα, όπως και η υπόλοιπη Θεσπρωτία περιήλθαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων του 1912 – 1913. Στις 13 Αυγούστου του 1944 διεξήχθη στην περιοχή συμπλοκή μεταξύ των ανταρτών του ΕΔΕΣ και κατοχικών δυνάμεων

που οδήγησε στην κατάληψη δύο γερμανικών βενζινόπλοιων

Σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής είναι το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, ο κατασκευασμένος το 1884 φάρος του νησιού Μαύρο Όρος καθώς και ο αρχαίος οικισμός του Βραχωνά. Κυριότερες παραλίες της περιοχής είναι η Μικρή και Μεγάλη Άμμος, η Μπέλλα Βράκα, η Ζάβια, το Μεγάλο Στάφο και η Πλαταριά.