ΜΥΚΟΝΟΣ

‹ ›

Μύκονος

Η Μύκονος, το ξακουστό νησί των ανέμων στην καρδιά των Κυκλάδων, λέγεται ότι πήρε το όνομά του από τον ήρωα Μύκονο, γιο του βασιλιά της Δήλου Άνιου, που ήταν με τη σειρά του γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Ροιούς.

Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, εδώ τάφηκαν οι γίγαντες που σκότωσε ο Ηρακλής, γι’ αυτό και το νησί είναι σπαρμένο σε μεγάλους βράχους…

Λαμπερή και αέρινη στο φως της ημέρας, γοητευτική και μυστηριώδης τη νύχτα, η Μύκονος έχει καθιερωθεί ως δημοφιλής κοσμοπολίτικος προορισμός σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ μάλιστα πολλοί ξένοι την ταυτίζουν με το ελληνικό καλοκαίρι, τη διασκέδαση και την καλοπέραση.

Αυτό που πολλοί δεν ξέρουν ωστόσο για τη Μύκονο είναι ότι πρόκειται για ένα νησί με «διπλή προσωπικότητα».

Μπορεί από τη μια να είναι έντονη, λαμπερή και κοσμοπολίτικη αλλά από την άλλη είναι ιδιαίτερα γραφική, με πλακόστρωτα σοκάκια, κατάλευκα σπίτια, ξωκλήσια και ανεμόμυλους, που αποπνέουν γαλήνη και ηρεμία.

Η μοναδικότητα λοιπόν του νησιού έγκειται στο ότι καλύπτει εξίσου όλες τις απαιτήσεις: τόσο τους επισκέπτες που είναι λάτρεις της νυχτερινής ζωής και των έντονων συγκινήσεων όσο και αυτούς που επιθυμούν να επισκεφθούν αξιοθέατα, αρχαιολογικούς χώρους, γραφικούς οικισμούς και να ανακαλύψουν την παράδοση του τόπου.

Η Χώρα του νησιού, ομολογουμένως από τις πιο όμορφες των Κυκλάδων, μαγεύει τον επισκέπτη από την πρώτη στιγμή

. Σε αντίθεση με άλλες κυκλαδίτικες πρωτεύουσες, δεν απλώνεται αμφιθεατρικά αλλά σε πλάτος. Ασβεστωμένα λιθόστρωτα δρομάκια, λευκά σπίτια με χρωματιστές πόρτες και παράθυρα συνθέτουν το παραμυθένιο σκηνικό μιας ανέμελης βόλτας.

Στον οικισμό ξεχωρίζει η εκκλησία της Παναγίας Παραπορτιανής, το Δημαρχείο και το Κάστρο που βρίσκεται σε ύψωμα πάνω από το λιμάνι.

Στην παραλία βρίσκεται η Καζάρμα με τις καμάρες στις οποίες στεγάζονταν οι στρατιώτες της Μαντώς Μαυρογένους, ενώ ο επάνω όροφος της αποτέλεσε την οικία της.

MYKONOS-AtHellas.gr-1

Κάπου στο γραφικό λιμάνι της Χώρας, όπου βρίσκεται παραταγμένος ένας μικρός πολύχρωμος στόλος από καΐκια και βάρκες, θα συναντήσετε και τον «σταρ» του νησιού, που δεν είναι άλλος από τον πελεκάνο της Μυκόνου, τον οποίο οι τουρίστες λατρεύουν να φωτογραφίζουν!

Οι πεζόδρομοι της Μυκόνου, με εμπορικότερο το Ματογιάννι, σφύζουν από ζωή ενώ υπάρχουν αμέτρητα μαγαζιά με επώνυμα ρούχα και περίτεχνα κοσμήματα καθώς και πολύβουα καφέ, μπαρ και εστιατόρια για όλα τα στιλ και τις ώρες τις μέρας!

Στη Xώρα μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε και τρία αξιόλογα μουσεία: το Αρχαιολογικό Μουσείο, τη Λαογραφική Συλλογή Μυκόνου και το Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου.

Μια από τις γραφικότερες και διασημότερες γωνιές του νησιού είναι η Αλευκάντρα ή Μικρή Βενετία μια συνοικία του 18ου αιώνα όπου οι αρχοντικές οικίες των πλούσιων εμπόρων και καπεταναίων είναι κυριολεκτικά κτισμένες μέσα στη θάλασσα.

Η θαυμάσια αρχιτεκτονική με τα πολύχρωμα χαγιάτια και τους ξύλινους εξώστες, που κυριολεκτικά βρέχονται από το κύμα, δίνουν στη συνοικία ένα έντονο άρωμα της γνωστής ιταλικής πόλης. Φτάνοντας στη Μικρή Βενετία θα αντικρίσετε τους επιβλητικούς ανεμόμυλους, το σήμα κατατεθέν του νησιού, να ξεπροβάλλουν και να στέκονται αγέρωχοι ατενίζοντας το Αιγαίο.

Ο δεύτερος παραδοσιακός οικισμός της Μυκόνου μετά τη Χώρα είναι η Άνω Μερά, που αναπτύσσεται σε μια μεγάλη έκταση στην ενδοχώρα γύρω από το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας της Τουρλιανής (τρίκλιτος ναός του 16ου αι. με αριστουργηματικό ξυλόγλυπτο τέμπλο). Βόρεια της Άνω Μεράς, στην περιοχή Φτελιά, υπάρχει σημαντικός νεολιθικός οικισμός και μυκηναϊκός τάφος του 14ου-13ου αι. π.Χ.

Ιστορία της Μυκόνου

Μυθολογία
Σύμφωνα με το μύθο, ο Ηρακλής έδεσε τους Γίγαντες από την κρυψώνα τους και κατάφερε να τους νικήσει κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας στο νησί της Μυκόνου. Στην πραγματικότητα λέγεται ότι οι μεγάλοι σχηματισμοί βράχων που
είναι διάσπαρτα γύρω από το νησί είναι τα ίδια απολιθωμένα σώματα των γιγάντων. Το όνομα του νησιού αναφέρεται σε “σωρό βράχων” ή σε “βραχώδη περιοχή”. Ωστόσο, αργότερα οι μύθοι υποστηρίζουν ότι το όνομα του νησιού συνδέεται με τον τοπικό ήρωα της Μυκόνου. Η Μύκονος ήταν ο γιος του βασιλιά της Δήλου, ο Άνιος, ο οποίος με τη σειρά του ήταν ο γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Ρογιού, απόγονος του Διονύσου.
Αρχαία – Ρωμαϊκά – Βυζαντινά Χρόνια
Αρχικά, η Μύκονος κατοικήθηκε από Κάρες και Φοίνικες. Περίπου το 1000 π.Χ. όμως οι Ίωνες απέκτησαν πλήρη έλεγχο αφού αποίκισαν το νησί. Αναφέρεται ότι το Dates και ο Αρταφέρτης σταμάτησαν σε αυτό το φτωχό αλλά γεωργικό νησί το 490 π.Χ.

Οι κάτοικοι ήταν πολυθεϊστικοί και οι πρωταρχικοί Θεοί που λατρεύονταν τότε ήταν ο Διονύσιος, η Δήμητρας, ο Δίας, ο Απόλλων, ο Ποσειδώνας και ο Ηρακλής. Η Μύκονος ήρθε υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αργότερα έγινε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι λατρευτικές τελετουργίες και παραδόσεις άλλαξαν αναλόγως. Κατά τη διάρκεια του 7 ^ου αιώνα, οι Βυζαντινοί έχτισαν αμυντικές υποδομές του νησιού από τους Άραβες πειρατές και παρέμεινε στον έλεγχο του νησιού μέχρι το τέλος του 12 ^ου αιώνα.
Βενετοκρατία – Οθωμανική βασιλεία
Το 1204, με την πτώση της Κωνσταντινούπολης στην Τέταρτη σταυροφορία, η Μύκονος πήγε στα χέρια των Αντρέα Γκίσι και Ιερεμία Γκίσι (συγγενείς του Δογεία Δαντόλο – Δόγη της Βενετίας). Το νησί καταστράφηκε από τους Καταλανούς το 1292. Αργότερα, το 1390, δόθηκε στον απόλυτο έλεγχο των Βενετών από τον τελευταίο απόγονο της οικογένειας Γκισίσι. Από εκεί και πέρα έγινε ενοποιημένη εδαφική ιδιοκτησία των Βενετών μαζί με την Τήνο. Κατά τη διάρκεια της βενετικής βασιλείας, το 1537, η Μύκονος καταστράφηκε από τον Hayreddin Barbarossa ο οποίος ήταν ο ναύαρχος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς. Ενώ υπό την οθωμανική κυριαρχία το νησί κυβερνάτο από τον ηγέτη του οθωμανικού στόλου, τον Καπούνταν Πασά. Εκείνη την εποχή οι Οθωμανοί επέβαλαν ένα σύστημα αυτοδιαχείρισης, τοποθετώντας επιτρόπους που προσπάθησαν να διατηρήσουν καλές σχέσεις τόσο με τους Τούρκους όσο και με τους Βενετούς.
Τα χρόνια πριν από την ελληνική επανάσταση
Πριν από την ελληνική επανάσταση, ο πληθυσμός της Μυκόνου κυμαινόταν από 2000 έως 5000 άτομα. ωστόσο, ενισχύθηκε σε διάφορες εποχές από μετανάστες από την Κρήτη ή άλλα νησιά όπως η Νάξος, η Φολέγανδρος, η Σίκινος, η Κίμωλος κλπ. Οι μετανάστες αυτοί θα έρχονταν στη Μύκονο κυρίως λόγω πείνας και ασθενειών που προκλήθηκαν από τους συχνούς πολέμους που έλαβαν χώρα μέχρι η αρχή του 19 ^ου αιώνα. Το νησί, λόγω της γεωγραφικής του θέσης, σηκώθηκε οικονομικά και έγινε μια πολύ σημαντική στάση για την ανανέωση των ξένων εμπορικών πλοίων.
Παράλληλα, οι Μυκονιάτες, που ήταν άριστοι ναυτικοί, ευημερούσαν στη ναυτιλία και την εμπορία μετά την εξάλειψη πολλών πειρατικών επιδρομών. Πολλοί από αυτούς συμμετείχαν ενεργά στην εξέγερση των νησιών που είναι γνωστή ως “Orlofika” (1770 – 1974). Ευτυχώς, η εξέγερση τελείωσε με καλούς όρους για την Αικατερίνη το 2 ^ο της Ρωσίας καθώς και για τους νησιώτες. Ουσιαστικά, δημιούργησε ευνοϊκές συνθήκες για την ελληνική αγορά.
Ο αγώνας για απελευθέρωση – Μάντο Μαυρογένους
Οι Μυκονιάτες συμμετείχαν ενεργά σε όλες τις μάχες που οδήγησαν στην ελληνική επανάσταση και διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο. Ο ηγέτης τους προς το σκοπό αυτό, ο Μάντο Μαυρογένους, ήταν ο απόγονος μιας αριστοκρατικής οικογένειας και ανατράφηκε στην Τεργέστη με καθοδήγηση από τις ιδέες του Διαφωτισμού. Η Μαυρογένους χρησιμοποίησε όλη την τύχη της οικογένειάς της για να στηρίξει την ελληνική αιτία. Επιπλέον, ανέλαβε τα έξοδα συντήρησης για δύο πλήρως εξοπλισμένα πλοία που χρησιμοποιήθηκαν στην επανάσταση εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1822 κατάφεραν να αποκρούσουν με επιτυχία τον τουρκικό στόλο και συνέχισαν να αγωνίζονται για απελευθέρωση.
19 ^ου – 20 ^ου αιώνα
Με την εγκαθίδρυση του νέου ελληνικού κράτους η Μύκονος «ξαναγεννήθηκε» και αναδείχθηκε μια νέα δυναμική αστική κοινωνική τάξη. Την εποχή εκείνη οι Μυκονιάτες ανέπτυξαν στενούς δεσμούς με τη Νότια Ρωσία και πιο συγκεκριμένα με την Οδησσό και την Κριμαία. Επιπλέον, καθιέρωσαν καλές σχέσεις με τις πόλεις του Λιβόρνο στην Ιταλία, τη Μασσαλία στη Γαλλία, την Αλεξάνδρεια, τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη, καθώς και με το επερχόμενο νησί της Σύρου. Ωστόσο, προς το τέλος του 19 ^ου αιώνα, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας ατμού και το άνοιγμα της Διώρυγας της Κορίνθου (1904), η οικονομία του νησιού μειώθηκε γρήγορα. Αυτό προκάλεσε όλο και περισσότερους Μυκονιάτες να εγκαταλείψουν το νησί αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Πριν από την 1 ^ουΠαγκόσμιος Πόλεμος πολλοί Μυκονιάτες μετανάστευσαν στη Ρωσία. Αργότερα, οι περισσότεροι μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και στα νέα αστικά κέντρα στην Ελλάδα, τον Πειραιά και την Αθήνα. Η Μύκονος σηκώθηκε δημογραφικά και πάλι τη δεκαετία του 1930 καθώς ο τουρισμός έγινε η κύρια εμπορική υπηρεσία του νησιού.
Δήλος – Αρχαιολογικός χώρος και ανασκαφές
Η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών ξεκίνησε ανασκαφές στη νήσο Δήλο το 1873. Από τότε η Δήλος αναδείχθηκε ως περιοχή αξίζει να επισκεφθεί κανείς από ανθρώπους που είχαν τα μέσα να ταξιδέψουν στην Ελλάδα. Όπως προαναφέρθηκε, πολλοί διάσημοι άνθρωποι είχαν αρχίσει να επισκέπτονται τη Μύκονο τη δεκαετία του 1930. Με αυτή την έννοια, οι τουρίστες είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τη φυσική ομορφιά της Μυκόνου και να ανακαλύψουν τη σημασία των αρχαιολογικών ευρημάτων στη Δήλο.

Δήλος Αρχαιολογικές ανασκαφές

Στα χρόνια που ακολούθησαν το τέλος του ^1ου Παγκόσμιου Πολέμου σημειώθηκε τεράστια αύξηση της τουριστικής βιομηχανίας στη Νότια Ευρώπη. Η Μύκονος αφομοίωσε πραγματικά αυτά τα νέα γεγονότα και με τη σκληρή δουλειά, την απαράμιλλη κομψότητα και την επιχειρηματική αντίληψη του λαού της, το νησί αξίωσε μία από τις πιο αξιοζήλευτες θέσεις στη διεθνή τουριστική αγορά.
Άνω Μερά.

Το Ano Mera βρίσκεται σχεδόν στην καρδιά του νησιού, μόλις 8χλμ. Από την πρωτεύουσα της Μυκόνου, τη Χώρα. Με πληθυσμό 1459 κατοίκων η Άνω Μερά είναι το γραφικό χωριό που συναντάμε κατά μήκος των βορειοανατολικών ακτών του νησιού. Δεν ξεχωρίζει μόνο για την κλασσική κυκλαδίτικη ομορφιά, αλλά και για τους γραφικούς δρόμους και τις παραδοσιακές ταβέρνες.

Στην Άνω Μερά μπορεί κανείς να επισκεφθεί το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Τουρλιανής, ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα ολόκληρου του νησιού, χτισμένο τον 15ο αιώνα. Το ολόλευκο μοναστήρι βρίσκεται ακριβώς μπροστά από την κεντρική πλατεία του χωριού. Το σύνολο του χωριού Άνω Μερά έχει αναπτυχθεί κυρίως γύρω από αυτό το μοναστήρι. Η πλατεία, η οποία έγινε πεζοδρόμια το 2001, περιβάλλεται από παραδοσιακά καφέ και ταβέρνες, φημισμένα για τα εξαιρετικά μυκονιάτικα κρέατα που έκαναν με σούβλα και μπάρμπεκιου. Εκτός από το εξαιρετικό κρέας, η Μύκονος είναι επίσης γνωστή για το πικάντικο τυρί που συνοδεύει τις τοπικές νοστιμιές. Επίσης, στο χωριό βρίσκεται το εργαστήριο “Κοπανίστη”, όπου κρύβονται όλα τα μυστικά της προετοιμασίας αυτού του πικάντικου τυριού.

Έτσι, αν βρεθείτε σε αυτό το χωριό μην διστάσετε να απομακρύνεστε από τα γραφικά σοκάκια και να εξασφαλίσετε ότι δοκιμάζετε σπιτικές τοπικές συνταγές. Θα είναι σαν μια προσωρινή επίσκεψη σε “άλλη” Μύκονο ..!

Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Τουρλιανής – Μοναστήρι της Άνω Μεράς

Η τιμή στο πρόσωπο της Παναγίας είναι ιδιαίτερη και βρίσκεται στην καρδιά της θρησκευτικότητας των ευσεβών Μυκονίων, όπως συμβαίνει και στα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων. Πολλοί είναι οι ναοί που τιμούνται στο όνομα της Παναγίας και πολλά είναι τα τοπωνύμια που φέρνει ο Γενικός Ανώτατος Γενικός και Προστάτης του έθνους μας σε ναούς αφιερωμένους στη χάρη Του στο γραφικό νησί της Μυκόνου.

Η Ψυχή των Μυκονίων βρίσκεται στην Παναγία Τουρλιανή, τον πολιούχο αυτού του νησιού και το ιστορικό μοναστήρι του, που βρίσκεται στην Άνω Μερά και 7χλμ. Από την πόλη της Μυκόνου.

Πολλοί θρύλοι, παραδόσεις, θαύματα και ιστορίες συνδέουν αυτό το ιστορικό προσκύνημα του ναού της Μυκόνου, όπου οι κάτοικοι του νησιού είναι ελκυστικοί και ελκυστικοί σε κάθε χαρά και θλίψη. Και η Παναγία Τουρλιανή έδωσε πάντα και θα δώσει τη λύση και την άνεση σε κάθε πάσχοντα και θλιμμένη ψυχή. Είναι ενδεικτικό ότι τα πλοία του νησιού δεν θα φύγουν ποτέ αν οι ναυτικοί δεν προσευχηθούν στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και δεν βρεθούν σε αυτές τις ελπίδες και τα όνειρά τους.

Το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Τουρλιανής, που είναι το θρησκευτικό δόγμα των Μυκονίων και ο προστάτης του νησιού, ιδρύθηκε το 1542.

Το όνομα “Tourliani” οφείλεται σε δύο διαφορετικές εκδόσεις. Σύμφωνα με μια εκδοχή, η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η οποία είναι γραμμένη στο ασημένιο πουκάμισο “Εκατονταπυλιανή της Πάρου”, βρέθηκε στη θαλάσσια περιοχή του Τούρλου έξω από την πόλη της Μυκόνου. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, το όνομα “Τουρλιανή” προήλθε από το όνομα μιας καλόγριας, του Τούρλου, που ασκούσε στο χώρο όπου βρίσκεται το μοναστήρι σήμερα. Την εποχή εκείνη άρχισαν να χτίζονται τα πρώτα κελί των δύο μοναχών και έφυγαν από την Πάρο το 1537 για να προστατευθούν από τους πειρατές και έφτασαν στη Μύκονο αναζητώντας ένα ήρεμο και ασφαλές μέρος μακριά από τη θάλασσα. Σε αυτό το μέρος, όπου υπήρχε ένας μικρός ναός της Παρουσίασης της Παναγίας, ιδρύθηκε το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Τουρλιανής, όπου η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας,

Το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Τουρλιανής γιορτάζει με κάθε εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια και την άφθονη συμμετοχή των ευσεβών Μυκονίων στις 23 Αυγούστου, την ημέρα της Επιστροφής της Γιορτής της Παντοδύναμης Παναγίας. Αλλά το παλιό ιερό μοναστήρι συνδέεται με την εποχή της ίδρυσής του και με παλιά λατρευτικά έθιμα και όμορφες παραδόσεις. Έτσι, από το 1542 έως σήμερα, το παραδοσιακό έθιμο της κατάβασης της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Τουρλιανής συνεχίζεται το Σάββατο την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής στο μοναστήρι της Χώρας και η ανάληψη από τη Χώρα στο μοναστήρι το Σάββατο του Λαζάρου.

Κατά την κατάβαση και την ανύψωση της εικόνας, οι Μυκονιάτες συμμετέχουν με μεγάλη ευλάβεια, περπατώντας 7 χλμ από την Άνω Μερά, όπου βρίσκεται το μοναστήρι στη Χώρα και αντίστροφα. Κατά τη διάρκεια των Μεγάλων Σαράντα, η θαυματουργή εικόνα παραμένει για λατρεία σε μία από τις τρεις ενοριακές εκκλησίες της Χώρας (Μεγάλη Παναγιά, Παναχράντος, Αγία Κυριακή). Αυτό το παραδοσιακό έθιμο της εικόνας στη Χώρα έδωσε την ευκαιρία σε όλους τους ναυτικούς στο νησί να λατρεύουν την άγια και τέλεια εικόνα της Θεάς και να ζητούν τις πρεσβείες της πριν αναχωρήσουν για το ταξίδι τους. Για το έτος 2018, η θαυματουργή εικόνα θα φιλοξενηθεί στην Ιερά Μητροπολιτική Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής.

(Πηγή: armenisths.blogspot.gr & Δημοτική Βιβλιοθήκη Μυκόνου)
Δήλος

Το νησί της Δήλου αναδεικνύεται στην ελληνική ιστορία στις αρχές του 10ου αιώνα π.Χ., ως σημαντικό ιερό ιερό, ξεκινώντας από τη μυθολογική γέννηση του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος. Αργότερα έγινε έδρα της συμμαχίας των νησιών του Αιγαίου.

Στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. οι Αθηναίοι προσπάθησαν να κυριαρχήσουν στο ιερό νησί.

Το 540 π.Χ., ο Πεισίστρατος αποφάσισε τον πρώτο καθαρισμό του νησιού. Κατά τη διάρκεια του δευτέρου καθαρισμού, όμως, το 426 π.Χ., τα ερείπια και τα περιεχόμενα όλων των τάφων της Δήλου μεταφέρθηκαν στο γειτονικό νησί Ρένια. Επιπλέον, εκείνη τη στιγμή απαγορεύτηκαν όλες οι γεννήσεις και οι θάνατοι στο νησί του Απόλλωνα, ώστε να μην αμαρτάνουν το ιερό του.

Με την έλευση των Μακεδόνων το 315 π.Χ. το νησί απέκτησε την ανεξαρτησία του και την ικανότητά του να αναπτύσσεται εμπορικά.

Η ίδρυση των Ρωμαίων οδήγησε αργότερα σε μαζική προσέλευση Αιγυπτίων, Συρίων και Ιταλών. Το νησί συνέχισε να αναπτύσσεται μέχρι το 88 π.Χ. Μετά από δύο τρομακτικές επιθέσεις κατά τη διάρκεια των Μιθριδατικών πολέμων η Δήλος άρχισε να παρακμάζει μέχρι την οριστική εγκατάλειψή της τον 6ο αιώνα μ.Χ.

Μετά από αιώνες, το 1873, η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή ξεκίνησε ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο και η Δήλος ανακαλύφθηκε από την αφάνεια, αποκαλύπτοντας την πλούσια ιστορία της σε όλο τον κόσμο.

Το αρχαιολογικό μουσείο της Δήλου είναι σήμερα ένα από τα πιο σημαντικά στην Ελλάδα, με σπάνια εκθέματα όπως γλυπτά, αγγεία, επιγραφές, θαυμάσια ψηφιδωτά κλπ.

Τόσο η Δήλος όσο και η Ρένια τελούν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, απαγορεύεται η προσγείωση των σκαφών καθώς και η διανυκτέρευση ατόμων χωρίς ειδική άδεια.

Ιστορία της Εκσκαφής

Η Δήλος, γεμάτη από όμορφα κτίρια και ιερά, δεν έχει ξεχαστεί ποτέ και υπάρχουν πολλές αναφορές στους ταξιδιώτες για τα ερείπια που είναι ορατά στο νησί. Πολλά γλυπτά μεταφέρθηκαν σε μουσεία σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Δυστυχώς μάρμαρα αρχαίων κτιρίων χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό υλικό από τους κατοίκους των κοντινών νησιών.

Οι ανασκαφές στη Δήλο ξεκίνησαν το 1873 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών. Κατά την περίοδο 1904 έως 1914, υπό την επίβλεψη του Μ. Holleaux και χάρη στην γενναία επιχορήγηση του Duke de Loubat, αποκαλύφθηκαν τα σημαντικότερα μέρη της αρχαίας Δήλου. Μια άλλη περίοδο έντονης ανασκαφικής δραστηριότητας ήταν το 1958 έως το 1975. Η ανασκαφή πραγματοποιείται ακόμα από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή εκτός από το γεγονός ότι έχει ήδη αποκαλυφθεί το κέντρο της θρησκευτικής, πολιτικής και εμπορικής ζωής καθώς και μεγάλο μέρος των ιδιωτικών κατοικιών.

Οι ανασκαφές μικρής κλίμακας πραγματοποιήθηκαν από Έλληνες αρχαιολόγους, ιδιαίτερα στις αρχές του 20ού αιώνα.

Εκτός από την ανασκαφή πραγματοποιήθηκαν μεγάλης κλίμακας έργα αποκατάστασης από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, κυρίως στις ιδιωτικές οικιστικές περιοχές, ενώ κατά τα τελευταία χρόνια πραγματοποιήθηκε μικρότερη κλίμακα από την Εφορεία  Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Πολλές στήλες αποκαταστάθηκαν, ενώ προστατεύθηκαν οι αρχαίες κατοικίες (η κατοικία Τριάδα, η κατοικία των μάσκων, η κατοικία του Ερμή) κυρίως για να διατηρηθεί ανέπαφη η επιφάνεια των ψηφιδωτών.

Από το 1990 η Δήλος έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και προστατεύεται από την UNESCO.

Ο αρχαιολογικός χώρος

Η Δήλος (Μικρή Δήλος), σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν η γενέτειρα του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος. Υπό την έννοια αυτή ήταν ένα από τα σημαντικότερα ιερά του ελληνικού κόσμου και ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά και πολιτικά κέντρα.

Σύμφωνα με το μύθο, ο Λητό έφυγε εκεί, ενώ κυνηγήθηκε από τη ζηλιάρη Ήρα, για να φέρει στη ζωή τον γιο του Δία ο οποίος θα ήταν ο πιο όμορφος από όλους τους αθάνατους. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η «αδιαμφισβήτητη» Αστέρια, όπως ονομάστηκε παλαιότερα, έμεινε ελεύθερη στη θάλασσα.

Με τη γέννηση του θεού (Απόλλων), η «σκοτεινή» (μη εμφανής «Αστέρια») έγινε Δήλος, η οποία ήταν εμφανής και πλημμυρίσει με το φως και τα λουλούδια. Επιπλέον, όπως έχει και ο θρύλος, το νησί συνδέθηκε με το βυθό της θάλασσας με αλυσίδες διαμαντιών.

Το ιερό του Απόλλωνα μπορεί να προσεγγιστεί μέσω διαφόρων οδών. Ένα από αυτά ξεκινά από το λιμάνι (όπου υπάρχουν αρχαίες λιμενικές εγκαταστάσεις και πολλά καταστήματα). Το άλλο είναι στο νότο μέσω του ιερού δρόμου μεταξύ της γκαλερί του Φιλίππου Β της Μακεδονίας και της νότιας στοάς. Υπάρχει επίσης μία στη βόρεια πλευρά που περιβάλλεται από τη μεγάλη γκαλερί του μακεδονικού βασιλιά Αντίγκονου Κενάτα με την κρήνη Minoa πίσω από αυτό. Το κέντρο λατρείας βρίσκεται στην περιοχή των τριών ναών του Απόλλωνα με τον μεγάλο, ειδυλλιακό βωμό που στεγάζεται σε ένα τόξο, που ονομάζεται Κερατόν. Σύμφωνα με την παράδοση ο ίδιος ο Απόλλωνας δημιούργησε τον Κερατόν από τα κέρατα των κατσίκων.

Επιπλέον, ξεχωρίζουν ξεχωριστά τα ιερά της Άρτεμης στο Νότο και του Λητού και των Δώδεκα Θεών στο Βορρά. Στην περιοχή του ιερού του Απόλλωνα υπάρχουν τα αρχαία λατρευτικά ερείπια (η επιτύμβια στήλη των Μυκηναϊκών χρόνων και το «σημάδι» των Υπερβόρων Παρθένων) και έξω από το ιερό βρίσκεται το  Αρχεσέσιο .

Μέσα στο ιερό στέκουν τα ερείπια του Ιερού των Ταύρων, η Ελληνιστική ναυπηγική προσφορά που αναφέρεται σε βασιλική ναυτική νίκη, τους λεγόμενους “θησαυρούς” (ίσως σπίτια για λατρευτικά γεύματα) και το Πρυτανείο. Η ελληνιστική αγορά των συμπατριωτών (υποδουλωμένων και ελεύθερων), η Αγορά της Θεοφράστου καθώς και η Δελια (εμπορική και πολιτική αγορά) και διάφορα δημόσια κτίρια είναι διάσπαρτα στην περιοχή του ιερού του Απόλλωνα.

Επίσης, μπορεί κανείς να βρει τα ιερά της Αφροδίτης και της Ήρας (7ος – 6ος αιώνας π.Χ.), ιερά των ιθαγενών θεών και μια σπηλιά που χρησιμοποιείται για λατρεία στο βουνό της Κύνθου. Στα βορειοανατολικά και στο βορρά υπάρχουν τα κτίρια ενός γυμνασίου, περιπτέρων, ενός σταδίου και μιας διαδρομής άλογο.

Γύρω από το ιερό του Απόλλωνα, η αειθαλής πόλη εξελίχθηκε εξελισσόμενη σε ένα κοσμοπολίτικο κέντρο τους τελευταίους προχριστιανικούς αιώνες. Σε αυτή την εκλεπτυσμένη μορφή η πόλη περικύκλωσε το ιερό, σε ένα σχηματισμό νησιών με κέντρα τοπογραφικών ή δομικών πόλων (θέατρο, ποταμό Ίνποπος) και με ακάλυπτες περιοχές.

Είναι η καλύτερα διατηρημένη αρχαία πόλη στην Ελλάδα.

Τον 7ο αιώνα π.Χ. έγινε εμφανής η παρουσία των Νάξων στο νησί. Παραδείγματα αυτού είναι ο Ναός των Νάξων, τα λιοντάρια στην ιερή λίμνη – η γενέτειρα του Απόλλωνα και η αδελφή του Άρτεμις – και ο Λιτότονος, ένα κολοσσιαίο άγαλμα του Απόλλωνα, από το οποίο διατηρούνται μόνο τα μέρη και η βάση του.

Από την εποχή του Πεισίστρατου (540-528 π.Χ.), η αθηναϊκή κυριαρχία στο νησί (ιωνικός ναός του Απόλλωνα) είναι εμφανής. Μετά τον περσικό πόλεμο, (478 π.Χ.) η Δήλος φιλοξένησε την 1η Αθηναϊκή Συμμαχία. Από το 314 π.Χ. έως το 167 π.Χ., η Δήλος ήταν ανεξάρτητη και συμμετείχε στους “Κοινούς Νησίους” υπό την ηγεσία του Πτολεμαϊκού. Η κατασκευή του μεγάλου δωρικού ναού του Απόλλωνα συνεχίστηκε.

Το 167 π.Χ., και μετά από απόφαση της Ρωμαϊκής Γερουσίας, η Δήλος κηρύχθηκε ελεύθερος λιμένας και πήγε στην εξουσία των Αθηναίων. Το 88 π.Χ. το νησί καταστράφηκε από το Μιθριδάτη και το 69 π.Χ. από τους πειρατές του Αθηναρέδου. Υπάρχουν ενδείξεις ότι κατά τη διάρκεια του 2 ^ου  και τα 1 ^ου αιώνα π.Χ. ξένες θεότητες λατρεύονταν μαζί με τα εγγενή αυτά (τα τρία ιερά των αιγυπτιακών θεοτήτων, ένα ιερό της Συρίας θεότητες, μια θρησκευτική ένωση της Βηρυτού Posidonians και έναν Ισραηλινό συναγωγή, το παλαιότερο της η διασπορά). Οι πολυτελείς κατοικίες αυτών των χρόνων, με περιστύλιο, συχνά διώροφα, με τοιχογραφίες και διάσημα ψηφιδωτά δάπεδα, διατηρούνται στην περιοχή του θεάτρου (το θέατρο χτίστηκε γύρω στο 250 π.Χ.).

Τον 4ο αιώνα μ.Χ. η Δήλος προήχθη σε μητρόπολη. Τον 7ο αιώνα μ.Χ. το νησί εγκαταλείφθηκε. Μια ανασκαφή στη νοτιοανατολική πλευρά της Αγοράς της Δελίας αποκάλυψε μια μονόκλιτη βασιλική χτισμένη κατά το 6ο αι. αφιερωμένο στον Άγιο Κίρκο.

Στο τοπικό Μουσείο, υπάρχουν πολλά γλυπτά και μωσαϊκά δάπεδα που πιστοποιούν την καλλιτεχνική άνθηση κατά την Ελληνιστική εποχή.

Σημαντικά μνημεία

Η Αγορά των Ερμητιστών ή των Επιμελητών

Είναι ένα ανοιχτό τετράγωνο δίπλα στο Ιερό Λιμάνι. Είναι μία από τις σημαντικότερες αγορές της ελληνιστικής πόλης, στρωμένη με μεγάλες πλάκες γρανίτη, πολλές από τις οποίες έχουν τρύπες για την τοποθέτηση πασσάλων που στήριζαν καταφύγια. Στη βόρεια πλευρά συναντάμε την Πινακοθήκη του Φιλίππου και ένα μικρό ιωνικό ναό αφιερωμένο στον Ερμή, ενώ τα ανατολικά και τα νότια οριοθετούνται από καταστήματα και εργαστήρια. Στο κέντρο της πλατείας υπάρχουν υπολείμματα ορθογώνιου και κυκλικού μνημείου αφιερωμένου στον Ερμή, τον Θεό Εμπορίου, και γύρω του υπάρχουν βάσεις προσφορών από τραπεζίτες, καπετάνιους και εμπόρους. Χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 2ου αιώνα π.Χ.

Ναός της Δελίας

Ο Ναός της Δήλου ή του Μεγάλου Ναού είναι ο τελευταίος και μεγαλύτερος από τους τρεις ναούς του Απόλλωνα. Πρόκειται για προσκυνηματικό δωρικό ναό με έξι στήλες σε κάθε στενή και 13 στήλες σε κάθε μεγάλη πλευρά. Η ανέγερσή του άρχισε το 478 π.Χ. και διακόπτεται γύρω στα μέσα του 5ου αι. Π.Χ., όταν μεταφέρθηκε το αμοιβαίο κεφάλαιο της Αθηναϊκής Συμμαχίας στην Αθήνα. Στη συνέχεια συνέχισε στη σύντομη περίοδο της Ανεξαρτησίας των Δελίων, χωρίς να ολοκληρώνεται ποτέ.

Κρήνη Minoa

Η Κρήνη Minoa, η οποία αναφέρεται στις επιγραφές και αναγνωρίζεται με μια επιγραφή αφιερωμένη στις μινωικές νύμφες, είναι μια δημόσια δεξαμενή που έσκαψε στο φυσικό βράχο κατά το δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ. Προστατεύτηκε από ένα τετράγωνο κτήριο, ανοιχτό στη νότια πλευρά, όπου υπήρχε δωρική στοά. Στη νότια πλευρά υπάρχουν σκάλες που χρησιμοποιήθηκαν για να κατέβουν για να φτάσουν στο επίπεδο του νερού. Το σιντριβάνι χρησιμοποιήθηκε μέχρι την ύστερη ελληνιστική εποχή, όταν μετατράπηκε σε κατοικία.

Λεωφόρος των Λεόντων

Τα μαρμάρινα λιοντάρια, ένα αφιέρωμα στους Ναξιούς, χτίστηκαν γύρω στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. Βρίσκονται σε μια σειρά, κοιτώντας ανατολικά, προς την Ιερή Λίμνη. Αυτά τα λιοντάρια είναι αντίγραφα. Τα πρωτότυπα φυλάσσονται στο μουσείο. Εκτιμάται ότι αρχικά υπήρχαν 16, αλλά μόνο πέντε και τρία μέρη σώζονται ακόμα στην περιοχή, ενώ το ακέφαλο σώμα ενός άλλου κοσμεί τον Ναυτικό Σταθμό της Βενετίας.

Βρίσκονται στη δυτική πλευρά του δρόμου, οδηγώντας από το αρχαϊκό λιμάνι της Σκαρδανά στους ναούς, τα Λιοντάρια ήταν οι αιώνιοι φύλακες του ιερού.

Το Ινστιτούτο της Βηρυτού Posidonians

Το Ινστιτούτο της Βηρυτού στεγάζει μια Ένωση πλοιοκτητών, τραπεζιτών και πρακτόρων που λάτρευαν τους δικούς τους θεούς. Επιπλέον, χρησιμοποίησαν το ινστιτούτο για την αποτελεσματική προστασία των κοινών εμπορικών τους συμφερόντων. Αποτελείται από μια κεντρική αυλή με περιστύλιο γύρω από την οποία υπάρχουν αρκετοί χώροι και ξωκλήσια αφιερωμένα στον Ποσειδώνα, τον Ηρακλή και τη Ρώμη. Χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 2ου αιώνα π.Χ.

Stivadion

Ορθογώνια πλατφόρμα στα βορειοανατολικά του Ιερού, όπου βρέθηκε ένα άγαλμα του Διόνυσου, πλαισιωμένο από τα αγάλματα δύο ηθοποιών – Papossillinon (που βρίσκεται στο Μουσείο). Δύο ορθογώνιες στήλες στα αριστερά και στα δεξιά της πλατφόρμας υποστηρίζουν υπερβολικές φαλόδους. Η στήλη στα νότια ήταν η προσφορά του κατοίκου της Δήλου Καρυστιού που κέρδισε ως χορηγός σε θεατρικό διαγωνισμό γύρω στο 300 π.Χ. Αυτή η στήλη έχει σκαλισμένες σκηνές από τον κύκλο του Διονύσου.

Το θέατρο

Το αρχικό ξύλινο θέατρο αντικαταστάθηκε στις αρχές του 3ου αι. Π.Χ., από εκείνο που στέκεται εκεί μέχρι σήμερα και είναι από πέτρα. Το αμφιθέατρο και το κάτω μέρος του θεάτρου, που δεν είναι ομόκεντρα, χωρίζονται από μια ζωφόρο. Πίσω από την πρώτη σειρά καθισμάτων που φυλάσσονταν για τους καλεσμένους της τιμής, υπάρχουν 26 σειρές γραφείων στο κάτω μέρος και άλλες 17 σειρές στη διμοιρία, χωρισμένες από οκτώ κλίμακες σε επτά τμήματα. Θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν περίπου 5.500 θεατές. Μπροστά από την κυκλική ορχήστρα σώζονται τα θεμέλια της σκηνής.

Ναός της Ίσις

Ο μικρός δωρικός ναός της Ίσις βρίσκεται στο Ιερό των Ξένων Θεών, στους πρόποδες του όρους Κύνθου. Χτίστηκε στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ. και επισκευάστηκε από τους Αθηναίους το 135 π.Χ. Το άγαλμα της θεάς, το οποίο λατρευόταν με διάφορα ονόματα και ήταν ο προστάτης των ναυτικών και εκείνο που έδωσε καλή υγεία και τύχη, σώζεται ακόμα μέσα στο ναό.

Ναός της Ήρας

Ο δωρικός ναός της Ήρας χτίστηκε γύρω στο 500 π.Χ. Ωστόσο, κάτω από το θησαυρό βρέθηκαν ερείπια παλαιότερου ναού των αρχών του 7ου αιώνα π.Χ. Κάτω από το βωμό βρέθηκαν επίσης πολλά κεραμικά της Αρχαϊκής περιόδου (που βρίσκονται στο Μουσείο), πολλά από τα οποία έχουν χαραγμένες επιγραφές. Ο βωμός της θεάς βρίσκεται στα νότια του ναού.

Η Κατοικία του Διόνυσου

Η “Κατοικία του Διονύσου” είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα ιδιωτικής κατοικίας στη Δήλο που χτίστηκε γύρω στο τελευταίο τέταρτο του 2ου αιώνα π.Χ. Ονομάστηκε μετά από το περίφημο ψηφιδωτό του αίθριου που απεικονίζει τον Διόνυσο σε έναν πάνθηρα. Ένας καλυμμένος διάδρομος οδηγεί από το δρόμο προς την κεντρική αυλή, που περιβάλλεται από ένα περιστύλιο που ανοίγει στα δωμάτια του ισογείου. Στο κέντρο της αυλής υπάρχει μια υπόγεια δεξαμενή καλυμμένη με ένα μεγάλο ψηφιδωτό δάπεδο, στο οποίο συγκεντρώθηκε νερό βροχής. Μια πέτρινη σκάλα οδηγεί στα κομψά δωμάτια του επάνω ορόφου.

Αρχαιολογικό Μουσείο Δήλου

Το Μουσείο της Δήλου χτίστηκε το 1904 σε βάρος της «Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών». Το αρχικό κτίριο περιελάμβανε τις πέντε δυτικές αίθουσες στις οποίες προστέθηκαν αρκετές ακόμα το 1931 καθώς και το 1972.

Ταυτόχρονα, έγιναν αλλαγές στο εξωτερικό του κτιρίου, επειδή οι αρχαιολόγοι θέλησαν να αψηφήσουν οποιαδήποτε “βιομηχανικά” στοιχεία του αρχικού κτιρίου και να το κάνουν πιο διακριτικό, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στις αρχαιότητες. Αυτές οι αλλαγές ήταν τεράστιες αλλά ατυχείς.

Σήμερα, η έκθεση του Μουσείου περιλαμβάνει εννέα αίθουσες: έξι από αυτές περιλαμβάνουν τα γλυπτά και ανάγλυφα στη Δήλο. Αυτή η συλλογή είναι μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές συλλογές στον κόσμο.

Δύο αίθουσες περιλαμβάνουν προϊστορική και καθυστερημένη ελληνική κεραμική. Το τελευταίο περιλαμβάνει έκθεση με αρκετά μικρά αντικείμενα που βρέθηκαν στις ιδιωτικές κατοικίες της Δήλου. Η έκθεση αυτή δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί.

Μουσεία

Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυκόνου..

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυκόνου χτίστηκε το 1900-02 στο Καμνάκι, σε δεσπόζουσα θέση πάνω από το παλιό λιμάνι, για να στεγάσει τα πλούσια ευρήματα του 5ου αιώνα π.Χ., τα οποία ανακαλύφθηκαν στη Ρήνια το 1898 και άλλα θολωτά θησαυροφυλάκια του νησιού . Ο Αλέξανδρος Λυκάκης ήταν ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε το κτίριο και το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και η Αρχαιολογική Εταιρεία της Αθήνας κάλυψαν τα έξοδα. Ο Δήμος Μυκόνου δώρισε το οικόπεδο και το αρχικό νεοκλασικό κτήριο πήρε την σημερινή του μορφή “νησί” το 1934, ενώ το 1972 προστέθηκε η μεγάλη ανατολική αίθουσα

Το μουσείο εκθέτει μεγάλο αριθμό αγγείων, αναμνηστικά αγάλματα, κίονες και ταφικές φιάλες από τη Ρήνεια και πολύ λίγα αγγεία από τη Μύκονο, που κυμαίνονται από την προϊστορική έως την ύστερη ελληνιστική περίοδο (3000-1ος αι. Π.Χ.). Μεταξύ των συλλογών περιλαμβάνονται επιτύμβιες στήλες και κίονες του 2ου-1ου αι. Π.Χ., αγγεία του 1ου αι. Π.Χ., ειδώλια από τον 2ο – 1ο αι. Π.Χ., κοσμήματα και μικρά αντικείμενα από τον 2ο – 1ο αιώνα π.Χ.

Υπάρχει μια πλούσια συλλογή αγγείων που είναι αντιπροσωπευτική της Κυκλαδικής κεραμικής που χρονολογείται από τη Γεωμετρική περίοδο μέχρι τον 6ο αιώνα π.Χ. Επίσης στην έκθεση παρουσιάζονται εξαιρετικά μαύρα και κόκκινα κεραμικά και άλλα ευρήματα, συμπεριλαμβανομένων των τάφων της ελληνιστικής περιόδου και άλλων γλυπτών

Ανάμεσα στα ευρήματα της Μυκόνου είναι ο εντυπωσιακός «Πύθος της Μυκόνου»: ένα μεγάλο βάζο (που έγινε σε εργαστήριο της Τήνου τον 7ο αιώνα π.Χ.) Πλούσια διακοσμημένο με ανάγλυφες εικόνες που απεικονίζουν διάφορες σκηνές από τον Τρωικό πόλεμο, είναι πραγματικά μαγευτικό. (Στο κέντρο απεικονίζονται οι Αχαινοί πολεμιστές με το Δούρειο Άλογο).

Το μουσείο είναι ανοιχτό από τις 8:30 π.μ. έως τις 3:00 μ.μ., καθημερινά, εκτός από τη Δευτέρα και τις μεγάλες αργίες. (+30) 22890 22325.

MYKONOS-AtHellas.gr-αρχαιολογικο μουσειο

Λαογραφικό Μουσείο .

Το Λαογραφικό Μουσείο βρίσκεται στο Κάστρο, λίγα μέτρα μακριά από τη διάσημη Παραπορτιανή και το ίδιο το κτίριο είναι ένα παλιό διώροφο σπίτι ιδιοκτήτη πλοίου.

Υπάρχουν έξι κύριοι εκθεσιακοί χώροι που φιλοξενούν συλλογές έπιπλα αντίκες, βυζαντινές εικόνες, λαογραφικά κεραμικά, ιστορικές αναμνηστικές πλάκες, διακοσμητικές εκτυπώσεις και γκραβούρες, καθώς και

κεντημένα και σκληρά υφάσματα, κλειδαριές και κλειδιά, βάρη και μέτρα, μια υπέροχη συλλογή μοντέλων σκαφών και άλλα ιστορικά αντικείμενα. Υπάρχουν επίσης σημαντικά αρχεία χειρογράφων και έντυπου υλικού, φωτογραφίες, χάρτες και βιβλιοθήκη.

Είναι ανοιχτό από Απρίλιο έως Οκτώβριο 4:30 με 8:30 μ.μ. καθημερινά, εκτός Κυριακής.

Τηλ. (+30) 22890 22591

Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου

Βρίσκεται δίπλα στο Σπίτι των Λουάδων, δίπλα στο Σπίτι της Λένας, με μοντέλα με διάφορα κωπηλατικά σκάφη, ιστιοπλοϊκά και ατμοκίνητα πλοία, τα οποία με τη σειρά τους από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι σήμερα διασχίζουν το Αιγαίο.

Υπάρχει επίσης μια πλούσια συλλογή χαρτών και άλλων χαρακτικών καθώς και μια συλλογή από αναπαραγωγές αρχαίων τάφων, χαραγμένες με θέματα θάλασσας. εκεί, επίσης, είναι ο πύργος με το μηχανισμό του Φάρου Αρμενιστών (1889). Το “ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ”, ένα παραδοσιακό ιστιοφόρο που ανήκει στο μουσείο, αγκυροβολείται κάθε καλοκαίρι στο παλιό λιμάνι όπου μπορεί να επιβιβαστεί από ενδιαφερόμενους επισκέπτες.

Το μουσείο είναι ανοιχτό από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο καθημερινά, από τις 10:30 έως τις 13:00 και από τις 18:30 έως τις 21:00. Τηλ .: (+30) 22890 22 700

MYKONOS-AtHellas.gr-Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου

Αξιοθέατα

"Μικρή Βενετία".

Η μικρή Βενετία είναι το γραφικό τμήμα της πόλης, που βρίσκεται ανάμεσα στον Κάστρο και τη Σκάρπα, με τα χαρακτηριστικά πολύχρωμα ξύλινα μπαλκόνια “κρέμονται” πάνω από τη θάλασσα.

Κάποιος μπορεί να απολαύσει εδώ ένα από τα πιο αναπνεύσιμα ηλιοβασιλέματα στην Ελλάδα.

Κάποιος μπορεί να απολαύσει εδώ ένα από τα πιο δραματικά ηλιοβασιλέματα στην Ελλάδα.

Οι ανεμόμυλοι.

Ίσως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της Μυκόνου είναι τα Μύλοι. Οι πιο φωτογράφοι είναι οι μύλοι που βρίσκονται στα νότια της Χώρας, ανάμεσα στη γραφική Αλεφκανδρά και τη συνοικία Νιόχωρι, και εντυπωσιάζουν τον κάθε επισκέπτη με το ασπρόμαυρο, συντριπτικό τους μέγεθος, το οποίο ευθυγραμμίζεται στη σειρά με τη θάλασσα.

Οι ανεμόμυλοι φαίνεται ότι ήταν στα νησιά της Ελλάδας από τις αρχές του 15ου αιώνα. Κατά τα τέλη του 18ου αιώνα και στα μέσα του 19ου αιώνα οι ανεμόμυλοι βρέθηκαν να λειτουργούν στη Μύκονο. Εκτός από τη Χώρα, ανεμόμυλοι χρησιμοποιήθηκαν επίσης στην Άνω Μερά. Γενικά, η συχνότητα των ισχυρών ανέμων στη Μύκονο υποστήριζε τη χρήση ελαιοτριβείων για την άλεση του σιταριού.

Η κυριότητα των ελαιοτριβείων ήταν συνήθως συνεταιρισμός καταναλωτών. Οι ιδιοκτήτες ήταν πλούσιοι ιδιοκτήτες γης, έμποροι, ναυτικοί κλπ. Δηλαδή ήταν άνθρωποι που είχαν εξουσία και εξουσία σε κάθε τοπική κοινότητα. Οι μύλοι ήταν επίσης ιδιοκτησία κάποιων μοναστηριών όπως η Παναγία Τουρλιανή, κυρίως ως αποτέλεσμα δωρεών. Ήταν στα μέσα του 20ού αιώνα, όταν έληξε το εμπόριο των ελαιοτριβείων, ώστε μερικοί ιδιοκτήτες μύλων είχαν γίνει μύλοι.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους υπήρχαν τόσοι ανεμόμυλοι στις Κυκλάδες. Κάποιος οφείλεται στο γεγονός ότι είναι μεταξύ των πιο ζιζανίων περιοχών της Μεσογείου. Η Μύκονος είναι εξαιρετικά θυελλώδης, όπου οι ήρεμες μέρες δεν ξεπερνούν το μέσο όρο των δέκα ανά έτος. Με τη βοήθεια των ανεμόμυλων οι κάτοικοι ήταν σε θέση να επωφεληθούν από μια άφθονη πηγή αιολικής ενέργειας και να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους στις μικρές και απομακρυσμένες κοινότητες στις οποίες ζούσαν. Επιπλέον, εκείνη την εποχή, το αλεύρι αποτελούσε βασικό συστατικό τη διατροφή τους και έτσι ο μύλος διευκόλυνε την άλεση των κόκκων.

Το νησί είχε πάνω από είκοσι μύλους, αλλά σήμερα, επτά από τους δέκα διατηρούνται. Μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα οι μύλοι αυτοί θα αλέθουν το σιτάρι χρησιμοποιώντας την ανεξάντλητη δύναμη του βόρειου ανέμου. Οι ανεμόμυλοι της Μυκόνου συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού και, καθώς κατέστη απαραίτητο λιμάνι για τα πλοία που διέρχονται από το Αιγαίο, θα τους έφερναν ρούχα. Ένας μνημειακός φούρνος ξύλου είναι ο περίφημος “φούρνος Γκόρα” στο Νιοχώρι

Η παρουσία ανεμόμυλων στην νησιωτική Ελλάδα τεκμηριώνεται στις αρχές του ^15ου αιώνα. Αργότερα, στα τέλη του 18ου αιώνα έως τα μέσα του 19ου αιώνα διαπιστώθηκε ότι στη Μύκονο λειτουργούσαν 28 ανεμόμυλοι. Εκτός από την πόλη, οι ανεμόμυλοι λειτουργούσαν επίσης στην Άνω Μερά. Γενικά, η συχνότητα των υψηλών ανέμων στη Μύκονο ευνόησε αυτή τη λειτουργία φρεζαρίσματος και εμπορίας δημητριακών.

Η κυριότητα των ελαιοτριβείων ήταν γενικά συνεργατική. Οι ιδιοκτήτες τους ήταν πλούσιοι ιδιοκτήτες γης, έμποροι, ναυτικοί κλπ., Που σημαίνει ότι ήταν άνθρωποι που κατείχαν εξουσία και εξουσία σε κάθε τοπική κοινότητα. Τα μύλοι ανήκαν επίσης σε μοναστήρια, όπως η Παναγία Τουρλιανή, κυρίως ως περιστασιακή επίδραση θρησκευτικών δωρεών. Κατά τον 20ό αιώνα, την τελική φάση της ιστορίας του ανεμόμυλου, αρκετοί ιδιοκτήτες μύλων ήταν οι ίδιοι οι αλεξιπτωτιστές.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι ανεμόμυλοι είναι δημοφιλείς στις Κυκλάδες, γιατί οι Κυκλάδες είναι οι πιο αιολικές περιοχές της Μεσογείου. Η Μύκονος είναι ιδιαίτερα θυελλώδης, καθώς δεν υπάρχουν περισσότερες από δέκα ημέρες χωρίς αέρα το χρόνο, κατά μέσο όρο. Με την ύπαρξη ενός ανεμόμυλου, οι κάτοικοι ήταν σε θέση να επωφεληθούν από μια άφθονη πηγή ενέργειας, αιολικής ενέργειας, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους στις μικρές και απομακρυσμένες νησιωτικές κοινότητες. Επιπλέον, σε περιόδους όπου το σιτάρι και κριθάρι ήταν τα βασικά συστατικά της τοπικής διατροφής, ο ανεμόμυλος χρησίμευσε ως μηχανή χρόνου και εργασίας.

Σήμερα, επτά, από τους δέκα μύλους που μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, θα επεξεργάσουν το τοπικό σιτάρι, χρησιμοποιώντας την ασταθή δύναμη του ανέμου, έχουν διατηρηθεί. Οι ανεμόμυλοι της Μυκόνου συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού, καθώς κατέστη απαραίτητη στάση για την αγορά του παξιμάδι για τα πλοία που παίζουν το Αιγαίο. Το “Αρτοποιείο της Yiora”, στο Νεοχώρι, με την καύση του ξύλου, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των αρτοποιείων του παρελθόντος χρόνου

Bonim Windmill

Αυτό το μύλο χτίστηκε πιθανότατα τον 16ο αιώνα και είναι ένα από τα περίφημα “Apano Mills”. Αυτό κάποτε ανήκε στην οικογένεια Boni, των οποίων οι ρίζες ήταν από την Κρήτη και την Ιταλία.

Οι ανεμόμυλοι της Μυκόνου είναι κυλινδρικοί, χτισμένοι από πέτρα και τριώροφες. Το ισόγειο που βρίσκεται πάνω από το επίπεδο του εδάφους χρησιμοποιείται για τη συλλογή και τη ζύγιση του αλεύρου. Το αλεύρι στο μεσαίο δάπεδο είναι εκεί όπου συλλέγεται το αλεύρι, ενώ η αρχαία μηχανή λείανσης βρίσκεται στον δεύτερο όροφο. Το πανί του μεγάλου ανεμόμυλου χωρίζεται σε 12 ξύλινες ακτίνες και οι ανεμόμυλοι είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα ορόσημα της Μυκόνου.

Αυτό το μύλο, αρχικά ανήκε στην παλιά Μυκονιάτικη οικογένεια Μπόνη, ο Μυκονιάτικος ανεμόμυλος είναι μια πετρόκτιστη τριώροφη και κυλινδρική κατασκευή. Το ισόγειο χρησιμοποιείται για τη συλλογή και τη ζύγιση των σιτηρών. Το αλεύρι συλλέγεται στον μεσαίο όροφο, ενώ στον δεύτερο όροφο υπάρχει μια αρχαία μηχανή φρεζαρίσματος. Ο ιστιοφόρος του Bonis Windmill έχει δώδεκα ξύλινες ακτίνες με τον ίδιο αριθμό τριγωνικών πανιών.

Παραλίες

Ψαρού.

Η παραλία Ψαρού είναι μια όμορφη, δημοφιλής, μοντέρνα και οργανωμένη παραλία με μια ποικιλία από θαλάσσια σπορ, όπως σχολή καταδύσεων. Θεωρείται μια από τις πιο ελκυστικές παραλίες του νησιού, καθώς έχει κοκκινωπή άμμο και σμαραγδένια νερά. Η φήμη της ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 και διήρκεσε μέχρι σήμερα, όπου η περίφημη σμίξη με εκείνους που δεν βρίσκονται στο προσκήνιο.

Προσφέρει όλες τις απαραίτητες ανέσεις όπως ξαπλώστρες, ντους, φαγητό και ποτά, beach bars και ξενοδοχεία με εξαιρετική θέα στη θάλασσα και πολυτελή σκάφη που επισκέπτονται την Ψαρού κάθε μέρα.

Απέχει 4χλμ. Από τη Χώρα και είναι προσβάσιμο με λεωφορείο, αυτοκίνητο ή βάρκα από τον Ορνό και τον Πλατύ Γιαλό

'Super Paradise' (Πλίντρι).

Αυτό είναι χωρίς αμφιβολία η πιο διάσημη παραλία στη Μύκονο και γνωστή σχεδόν σε όλο τον κόσμο, για τα άγρια πάρτι και εκδηλώσεις που διοργανώνονται στην αμμώδη παραλία. Για το λόγο αυτό είναι ο συχνότερος προορισμός για τους νέους εφήβους και όσους είναι νέοι στην καρδιά.

Είναι πολύ γεμάτο, αιχμαλωτίζοντας έντονους ρυθμούς που εκτοξεύονται από τα ηχεία και εκκεντρικότητα στο μεγαλείο του είναι έμπειρο. Αυτή η παραλία είναι απαραίτητη αν θέλετε να ζήσετε κάτι μοναδικό με απεριόριστη διασκέδαση και ένα περιστατικό που θα παραμείνει μαζί σας πάντα.

Ο δρόμος που οδηγεί στο “Super Paradise” μπορεί να ταξιδέψει με αυτοκίνητο ή οργανωμένο ιδιωτικό λεωφορείο (7 χιλιόμετρα μακριά από τη Χώρα) ή με καραβάκι από τον Πλατύ Γιαλό.

Αγκράρι

.Μια άλλη όμορφη παραλία στο νησί είναι το Agrari, το οποίο είναι πιο απομονωμένο και επομένως κατάλληλο για όσους προτιμούν ένα πιο απομονωμένο και πιο ήσυχο περιβάλλον. Τα κρυστάλλινα νερά του αντισταθμίζουν τη δύσκολη διαδρομή που πρέπει να ληφθεί για να φτάσει κανείς. Η μεγάλη, αμμώδης παραλία χωρίζεται σε δύο τμήματα, με ομπρέλες, ξαπλώστρες, θαλάσσια σπορ και σνακ από την παραθαλάσσια ταβέρνα, στην άμμο. Οι ασυνήθιστες φήμες του νησιού θέλουν το αριστερό μέρος της παραλίας να υπερέχει αντί του δικαιώματος για έναν μυστηριώδη λόγο!

.Ελιά.

Αυτή είναι μια άλλη όμορφη και δημοφιλής παραλία στο νησί. Είναι η τελευταία “στάση” από τις βάρκες που μεταφέρουν τους επισκέπτες σε διάφορες παραλίες που έχουν ξεκινήσει το ταξίδι τους από τον Πλατύ Γιαλό. Είναι εύκολα από τις πιο ελκυστικές παραλίες του νησιού, καθώς έχει ωραία άμμο, εύκολα προσβάσιμο και εκλεπτυσμένο.

Καλό Λιβάδι

Το Καλό Λιβάδι είναι μια όμορφη, μεγάλη και ιδιαίτερα δημοφιλής παραλία του νότιου τμήματος. Βρίσκεται ανάμεσα στον Ηλία και τον Καλαφάτη και είναι μια από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού τόσο σε μήκος όσο και σε πλάτος. Υπάρχουν καταστήματα γύρω από την παραλία που παρέχουν υπηρεσίες για να καλύψουν όλες τις ανάγκες, τόσο στις εγκαταστάσεις όσο και στην παραλία. Η μουσική που ακούγεται από τα γύρω καταστήματα δημιουργεί μια υπέροχη ατμόσφαιρα και είναι πολύ φιλόξενη.

Η παραλία μπορεί να προσεγγιστεί είτε με το δρόμο προς Καλαφάτη είτε με τον δρόμο που βρίσκεται κοντά στο δημοτικό στάδιο. Και οι δύο δρόμοι είναι ασφαλτοστρωμένοι και είναι εύκολοι στην παραλία. Επιπλέον, τα καΐκια που φεύγουν από τον Πλατύ Γιαλό κάνουν στάση στο Καλό Λιβάδι.

MYKONOS-παραλίες-Καλό Λιβάδι-AtHellas.gr-

Καλαφάτης - Αγία Άννα.

Αυτή η παραλία είναι ιδιαίτερα γνωστή για το windsurfing και το πανευρωπαϊκό Freestyle Windsurf πραγματοποιείται και εδώ. Η διασκέδαση, η χαλάρωση, όλα τα θαλάσσια σπορ και το καλό φαγητό αποτελούν μια παραλία που συνδυάζει τα πάντα. Υπάρχουν πολλά δέντρα που προσφέρουν φυσική σκιά από τον ήλιο για όσους θέλουν να χαλαρώσουν στη σκιά.

Η Αγία Άννα είναι μια μικρή παραλία, στα δεξιά του Καλαφάτη, με ψιλή άμμο. Θα βρείτε ξαπλώστρες με ομπρέλες και γήπεδο beach volley. Όσοι αναζητούν ειρήνη και ηρεμία και γνωρίζουν καλά το νησί προτιμούσαν να περάσουν το χρόνο τους στην παραλία της Αγίας Άννας. Υπάρχει επίσης ένα Καταδυτικό Κέντρο όπου μπορείτε να απολαύσετε μαθήματα καταδύσεων ή να συμμετέχετε σε υποβρύχιες εξερευνητικές εκδρομές για αρχάριους ή για προχωρημένους. Δίπλα στο Καταδυτικό Κέντρο, υπάρχει ένα καφέ όπου μπορείτε να απολαύσετε ένα ευχάριστο πρωινό και ένα φλιτζάνι καφέ.

Αγία Άννα είναι μια μικρή παραλία, στα δεξιά του Καλαφάτη, με ψιλή άμμο. Υπάρχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες, beach volley area και ξύλινο κατάστημα για αναψυκτικά και αντηλιακά. Προτιμάται ιδιαίτερα από πολλούς από αυτούς που γνωρίζουν καλά το νησί και θέλουν την ηρεμία τους. Στην Αγία Άννα είναι το Καταδυτικό Κέντρο, όπου μπορείτε να πάρετε μαθήματα ή να συμμετέχετε σε υποβρύχιες εξερευνητικές εκδρομές για αρχάριους ή προχωρημένους. Εκτός από το Κέντρο Καταδύσεων βρίσκεται το μπαρ για πρωινό και καφέ ή μπάρμπεκιου κάθε Σάββατο.

MYKONOS-παραλίες-Καλαφάτης - Αγία Άννα-AtHellas.gr-

Λία.

Η τελευταία από τις νότιες παραλίες, στις οποίες μπορεί κανείς να φτάσει με αυτοκίνητο, είναι η Λία. Η διαδρομή είναι μέσω ενός μεγάλου ασφαλτοστρωμένου δρόμου για το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού και ο προορισμός είναι η ήρεμη και ήσυχη παραλία της Λία. Υπάρχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες που εκτείνονται μέχρι την ίδια την ακτή καθώς και πλήρη εξυπηρέτηση για κάθε ανάγκη. Υπάρχει ένα εστιατόριο που εκτός από τη νόστιμη κουζίνα προσφέρει μια ευχάριστη

περιβάλλον όπου, αν κάποιος πηγαίνει το βράδυ, η εκπληκτική φυσική ομορφιά της Lia μπορεί να εκτιμηθεί. Η παραλία απέχει 11,5 χιλιόμετρα από τη Χώρα

Φωκός - Μυρσίνη.

Ο Φώκος … … η επιτομή της απόλυτης ειρήνης και της απίστευτης άμμου! Μια όμορφη παραλία, η οποία βρίσκεται αμέσως μετά το δεύτερο φράγμα της Μυκόνου. Έχει ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο από αυτό της κυκλαδικής σκηνής. Η παραλία μήκους 170 μέτρων θα σας αναβιώσει πραγματικά.

Προκειμένου να φτάσετε εκεί, πρέπει να αποκλίνετε από τον επαρχιακό δρόμο μεταξύ Χώρας και Μυκόνου, στην Άνω Μερά, προς την κατεύθυνση του Μάο. Εκεί θα πάρετε έναν δρόμο ο οποίος, μετά το φράγμα του Φωκού, είναι ένας χωματόδρομος ο οποίος λόγω της φύσης του δρόμου χρειάζεται προσοχή και προφύλαξη, καθώς είναι μια ρουτίνα.

Στο μπροστινό μέρος της παραλίας υπάρχει εστιατόριο καθώς και ιδιωτικό πάρκινγκ.

Το Fokos συμπληρώνεται από την παραλία του Mersin, όπου πηγαίνετε για πραγματικά χαλαρωτικές διακοπές και αξέχαστες βουτιές. Η παραλία χωρίζεται σε δύο, από μια μάζα από μικρούς βράχους που καταλήγουν στη θάλασσα που κανείς μπορεί να παρακάμψει ακόμα και το ξυπόλητο. Για όσους είναι πραγματικά περιπετειώδεις υπάρχει μια διαδρομή στο τέλος της παραλίας, όπου αν ληφθεί περιμένει μια έκπληξη!

Υπάρχει περιορισμένος χώρος στάθμευσης μπροστά στην παραλία και η απόσταση από τη Χώρα στις 2 παραλίες είναι 12χλμ.

MYKONOS-παραλίες-Φωκός - Μυρσίνη- AtHellas.gr-

Φτελιά.

Η παραλία Φτελιά βρίσκεται στα βόρεια του κόλπου του Πάνορμο και έχει εκπληκτικά νερά και άμμο. Είναι η ιδανική παραλία για Windsurf και Kitesurf. Από τη δυτική πλευρά της παραλίας ολόκληρο το τοπίο μοιάζει με λιμνοθάλασσα, ειδικά όταν δεν υπάρχει άνεμος.

Η Φτέλια χωρίζεται σε δύο τμήματα λόγω των σχηματισμών βράχων που οδηγούν στη θάλασσα. Στο μεταξύ υπάρχουν προϊστορικοί οικισμοί της Νεολιθικής περιόδου, που χρονολογούνται από το 4.500 π.Χ. Πιστεύεται ότι ο τάφος του Ajax του Lokros, ήρωας από τον Τρωικό πόλεμο που υπήρχε από την αρχαϊκή περίοδο, είναι και εκεί.

Η παραλία είναι εύκολα προσβάσιμη με το δρόμο προς την Άνω Μερά με τη βοήθεια οδικών σημάτων ή GPS.

Κατά μήκος της παραλίας και του χωματόδρομου που οδηγεί σε αυτό υπάρχει άφθονος χώρος στάθμευσης. Συνήθως το τοπίο καλύπτεται με τροχόσπιτα και λάτρεις του Windsurf που έρχονται για να απολαύσουν τα εκπληκτικά κύματα και τον “καθαρό” αέρα που περιβάλλει το “Ftelia”. Τέλος, στην παραλία μπορείτε να απολαύσετε το φαγητό που προσφέρει το εστιατόριο και η ταβέρνα και στα δύο άκρα της ακτής.

Πάνορμος.

Ο Πάνορμος είναι η πρώτη από τις παραλίες του δυτικού τμήματος του κόλπου που συναντά κανείς. Στο παρελθόν επισκέφθηκε κυρίως ντόπιοι και επισκέπτες που ήταν πολύ εξοικειωμένοι με την παραλία, αλλά με τα χρόνια έχει γίνει δημοφιλής και στο ευρύ κοινό.

MYKONOS-παραλίες-Πάνορμος - Άγιος Σώστης-AtHellas.gr-

Άγιος Σώστης.

Ο Άγιος Σώστης είναι μια μεγάλη, αμμώδης παραλία – μια από τις ομορφότερες της Μυκόνου – στο βόρειο τμήμα του νησιού. Είναι η μόνη διάσημη παραλία που δεν παρέχει ομπρέλες, ξαπλώστρες και beach bars και διατηρεί έτσι ένα ελεύθερο κλίμα ηρεμίας. Προηγουμένως ήταν ένας γνωστός προορισμός γυμνιστών και όπου κάποιος μπορούσε να ασκήσει ελεύθερη έκφραση ως τέτοια.

Αυτές οι μοναδικές παραλίες, που είναι ιδανικές για κολύμπι, βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού και ξεδιπλώνουν μια γοητεία στον κόλπο του Πανόρμου. Αυτό το χαρακτηριστικό δίνει όλες τις προϋποθέσεις για να απολαύσετε τη θάλασσα και το τοπίο, ανεξάρτητα από τον καιρό.

Οι παραλίες απέχουν περίπου 4,5 χιλιόμετρα από την πόλη της Μυκόνου και οι δρόμοι βρίσκονται σε άριστη κατάσταση για να εξασφαλίσουν την ασφαλή και εύκολη οδήγηση.

MYKONOS-παραλίες- - Άγιος Σώστης -AtHellas.gr-

Πλατύς Γιαλός.

Αυτή η παραλία είναι μια σχετικά μεγάλη, τουριστική αμμουδιά, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νησιού. Είναι μια από τις πιο πολυσύχναστες παραλίες της Μυκόνου.

Ο Πλατύς Γιαλός περιβάλλεται από ξενοδοχεία και είναι καλά οργανωμένος, καθώς εξυπηρετεί επισκέπτες όλων των ηλικιών και προτιμήσεων. Είναι χωρίς αμφιβολία ιδανικός προορισμός για οικογένειες με παιδιά.

Επιπλέον, στις όμορφες αμμώδεις παραλίες, ξενοδοχεία και εστιατόρια υψηλών προδιαγραφών υπάρχει μια πολύ τακτική συγκοινωνία, με τις περισσότερες λεωφορειακές γραμμές να κατευθύνονται προς εκεί.

Ο Πλατύς Γιαλός είναι το σημείο αναχώρησης των σκαφών που ταξιδεύουν προς τις νότιες παραλίες: Παραγά, Καλαμοπόδι, Πλίντρι, Αγκάρι, Ηλεία.

Η απόσταση από την πόλη της Μυκόνου είναι περίπου 4χλμ

MYKONOS-παραλίες-Πλατύς Γιαλός-AtHellas.gr-

Καταδύσεις

Η Μύκονος συγκεντρώνει κάθε καλοκαίρι πολλούς surfers και ιστιοπλόους που εκμεταλλεύονται τους ισχυρούς ανέμους του νησιού.

Μπορείτε να επιλέξετε δεκάδες παραλίες για surfing, ωστόσο οι καλύτερες θεωρούνται οι πιο ερημικές.

Επιλέξτε ανάμεσα στον Κόρφο, τη Φτελιά τη Μεγάλη Άμμο και τον Καλαφάτη όπου μπορείτε να κάνετε και μαθήματα.

Εκτονωθείτε παίζοντας τένις και μίνι γκολφ στον Άγιο Στέφανο, beach volley στην Αγία Άννα ή κάνοντας αλεξίπτωτο θαλάσσης και jet ski στην Ελιά και στον Καλαφάτη. Για τους φίλους της κατάδυσης η Μύκονος είναι επίσης ένας αγαπημένος προορισμός.

Καλύτερος μήνας θεωρείται ο Σεπτέμβριος, λόγω της κατάλληλης θερμοκρασίας του νερού και της υψηλής ορατότητας στο βυθό.

Στο νησί λειτουργούν οργανωμένα καταδυτικά κέντρα (προσφέρουν και εκπαιδευτικά σεμινάρια snorkeling) και καταστήματα με καταδυτικό εξοπλισμό.

Εξερευνήσετε τη Μύκονο με σκάφος και ανακαλύψτε κρυφές παραλίες που δεν μπορούν να προσεγγιστούν με όχημα και πολλές βραχονησίδες, οι οποίες είναι και καλοί ψαρότοποι!

Διασκέδαση

Η Μύκονος βρίσκεται στην κορυφή των κορυφαίων θέσεων clubbing στη Μεσόγειο και η νυχτερινή ζωή εδώ θεωρείται μία από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Η Μύκονος κέρδισε σωστά τον τίτλο των πιο κοσμοπολίτικων νησιών της Ελλάδας. Οι ταξιδιώτες από όλα τα κοινωνικά στρώματα, από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και πολιτισμούς έρχονται μαζί για να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα χαράς και ζωντάνιας.

Αυτό το μοναδικό Κυκλαδίτικο νησί έχει καταφέρει κατά τη διάρκεια των ετών να προσελκύσει όλο και περισσότερους επισκέπτες. Η Μύκονος προσελκύει επίσης διεθνώς διάσημα DJ, στα κλαμπ και τα μπαρ του νησιού. Επιπλέον, η Μύκονος είναι φιλικό προς τα γκέι νησιά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ πολλές γκέι κλαμπ βρίσκονται σε πολλές περιοχές του νησιού. Συνολικά, το νησί είναι ευρέως γνωστό για την πολύ ενδιαφέρουσα νυχτερινή ζωή του, με αμέτρητα μπαρ και κλαμπ, που μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες και των πιο απαιτητικών επισκεπτών.

Τα νυχτερινά κέντρα της Μυκόνου είναι τόσες και τόσο διαφορετικές από την άλλη, που αναμφίβολα θα προσελκύσουν την προσοχή σας. Δεν υπάρχουν αυστηροί κανόνες για τον ενδυματολογικό κώδικα, επειδή ο χορός σε οποιοδήποτε από τα κλαμπ με μαγιό και γυαλιά ηλίου είναι κάτι που θεωρείται φυσιολογικό.

Η πρώτη στάση για ένα ποτό μπορείτε να απολαύσετε στα μπαρ Alefkandra και τη “Μικρή Βενετία”, όπου μπορείτε να απολαύσετε το υπέροχο ηλιοβασίλεμα, απολαμβάνοντας γευστικά κοκτέιλ στη θάλασσα ή καθισμένους στα ξύλινα μπαλκόνια. Στο Matogianni, ένα μπαρ και lounge-café μπορούν να βρεθούν με γούστο διακοσμημένα και μια μεγάλη ποικιλία μουσικής που παίζεται. Εάν είστε τυχεροί να βρείτε μια θέση σε ένα από τα λίγα τραπέζια στην είσοδο δίπλα στο δρόμο, μπορείτε να απολαύσετε το ποτό σας κοιτάζοντας τις ορδές των ταξιδευτών που σας περνούν μπροστά σας.

Αν μετά από να περάσετε από όλα τα μπαρ και εξακολουθείτε να έχετε την ενέργεια να χορέψετε λίγο περισσότερο, θα βρεθείτε σε ένα από τα κλαμπ του νησιού, όπου τα πλήθη γίνονται άγρια στα τραπέζια στις πιο γνωστές ελληνικές και ξένες μουσικές επιτυχίες.

Για τους λάτρεις της ελληνικής ζωντανής μουσικής, οι χώροι που είναι γνωστοί ως “μπουζούκια” ανοίγουν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Όσο για το επόμενο πρωί – ακόμα μια μέρα αναβλύζει σε ένα από τα παραθαλάσσια beach-bars στη Μύκονο – δηλώνοντας ότι η διασκέδαση στο νησί διαρκεί όλη την ημέρα.

Φαίνεται ότι για πολύ καιρό μπροστά το νησί θα διατηρήσει τη θέση του ως νούμερο ένα προορισμό για clubbers

Χρήσιμα τηλέφωνα

Κέντρο Υγείας

Διεύθυνση: Αργυρείνα

Τηλεφωνικό κέντρο:

22890 23994

Διοικητικές Υπηρεσίες:

Τηλέφωνο: 22890 23998

Φαξ: 22890 22274

Το Κέντρο Υγείας της Μυκόνου βρίσκεται κάτω από το Βαρδάκειο & Πρώτο Γενικό Νοσοκομείο ΣΥΡΟΥ

Πηγή :Με την ευγενική παραχώρηση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού www.visitgreece.gr, Δήμος Μυκόνου-
Βικιπαιδεια

φωτο – PhotoPhotis/(Φώτης Ξεινάς) /TTaxidiaMeChroma/ Difno.gr

Το Avaton, διαμορφωμένο σε ίσα μέρη από το έργο της φύσης και την τέχνη του ανθρώπου, είναι ένα πολυτελές ξενοδοχείο μοναδικής ομορφιάς, χτισμένο στο γυμνό βράχο πάνω από την παραλία Ελιά, τη μεγαλύτερη αμμώδη παραλία στη Μύκονο. Οι δραματικοί διπλοί όγκοι, τα πανοραμικά καταστρώματα………περισσότερα εδώ

Σε αποκλειστική τοποθεσία στην παραλία του Πλατύ Γιαλού, το Mykonos Palace Beach Hotel στη Μύκονο προσφέρει μια εξαιρετική τοποθεσία στους επισκέπτες, ακριβώς εκεί που τα κύματα της θάλασσας πλένουν πρακτικά τα πολυτελή δωμάτια με θέα στη θάλασσα! Ιδανικό για οικογένειες και ζευγάρια, το Mykonos Palace Beach Hotel προσφέρει ένα ευρύ φάσμα παροχών και υπηρεσιών, για να ξεπερ……..περισσότερα εδώ

Η κορυφαία εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων στη Μύκονο. Μέλος του ομίλου εταιρειών της Μυκόνου ..…….περισσότερα εδώ

Το μέγεθος του μπουκιού μεταχειρίζεται σε μια μεγάλη ποικιλία σχημάτων, υφών και γεύσεων.
Μοιράζεται σε καλή εταιρεία και συνδυάζεται με τα σωστά ποτά.
Το Mezé δεν απαιτεί βιασύνη. μετατρέπει τις συνομιλίες σε τελετουργίες και γεύματα σε εκρήξεις γαστρονομικής χαλάρωσης.……περισσότερα εδώ

ΜΥΚΟΝΟΣ

Μύκονος

Ο αρχαιολογικός χώρος

Σημαντικά μνημεία

Κέντρο Υγείας

Η Athellas στο