Ο Άγιος Νικόλαος είναι η πρωτεύουσα του Νομού Λασιθίου και βρίσκεται στη βόρεια ακτογραμμή της Κρήτης, στη Δυτική πλευρά του κόλπου του Μεραμβέλλου. Η ονομασία του προήλθε από το βυζαντινό εκκλησάκι που βρίσκεται στον όρμο Αγίου Νικολάου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μαντράκι, καθώς υπήρχαν πολλές μάντρες με κατσίκια που ξεχειμώνιαζαν. Άλλη γνωστή ονομασία, που ακόμα χρησιμοποιούν οι κάτοικοι των γύρω χωριών, είναι Γιαλός.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι η έδρα του Δήμου Αγίου Νικολάου. Από το 2000, λόγω του σχεδίου Καποδίστρια, στο Δήμο Αγίου Νικολάου συγχωνεύθηκαν οι κοινότητες Κριτσάς, Ελούντας, Λιμνών, Καλού Χωριού, Βρουχά, Σκινιά, Λούμα, Ζενίων, Έξω Ποτάμων, Κρούστα, Έξω Λακωνίων, Μέσα Λακωνίων και Πρίνας. Από το 2011 κι έπειτα από το νόμο Καλλικράτη, στο Δήμο Αγίου Νικολάου συγχωνεύθηκαν ο Δήμος Νεάπολης και η Κοινότητα Βραχασίου.
Η οικονομία της περιοχής βασίζεται στον τουρισμό, στην καλλιέργεια ελιάς και στη μη σταβλισμένη κτηνοτροφία. Οι μόνιμοι κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ήταν 11.421 για την πόλη,12.638 για την δημοτική ενότητα και 27.074 για τον διευρυμένο δήμο Αγίου Νικολάου . Χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης είναι οι πολλές παραλίες της, οι οποίες συχνά πιστοποιούνται για την καθαριότητα και τις παροχές
Η Ιεράπετρα είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη του νομού Λασιθίου. Είναι επίσης η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης και η νοτιότερη της Ελλάδας. Βρίσκεται 100 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το Ηράκλειο, 242 χιλιόμετρα από τα Χανιά και 36 χιλιόμετρα νότια από τον Άγιο Νικόλαο. Ήταν έδρα ομώνυμης επαρχίας, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο τμήμα του σημερινού Δήμου Ιεράπετρας
Την τελευταία δεκαετία η Ιεράπετρα αποτελεί έναν από τους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της Κρήτης και πόλο έλξης Ελλήνων, Ρώσων, Ιταλών και Γερμανών τουριστών, εξαιτίας των βραβευμένων παραλιών της (2ο Ευρωπαϊκό βραβείο παραλιών). Η έντονη νυχτερινή ζωή ξεκινάει από τα ρακάδικα της παραλίας και τελειώνει στα μπαρ στα στενά δρομάκια της πόλης. Τους καλοκαιρινούς μήνες, πραγματοποιούνται οι πολιτιστικές εκδηλώσεις “Κύρβεια”, με πληθώρα συναυλιών και παραστάσεις θεάτρου.
Σήμερα η πόλη είναι το μοναδικό αστικό κέντρο στη νότια Κρήτη, ενώ αποτελεί σπουδαίο εμπορικό κέντρο εξαγωγής αγροτικών προϊόντων προς την Ευρώπη και αποτελεί το κύριο οικονομικό και εμπορικό κέντρο του νομού Λασιθίου.
Στην περιοχή της ανήκουν μερικά από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα της ανατολικής Μεσογείου, όπως η νήσος Χρυσή, το δάσος του Σελακάνου που είναι το μεγαλύτερο και το σπουδαιότερο στην Κρήτη, και τα όρη της Θρυπτής. Ο τουριστικός οικισμός του Μακρύ Γιαλού βρίσκεται 24 χιλιόμετρα ανατολικά από την πόλη. Με το ΦΕΚ A 239 – 07.11.2011[1] οι Τοπικές Κοινότητες Πεύκων, Χρυσοπηγής, Λιθινών και Περβολακίων αποχώρησαν από το Δ. Ιεράπετρας και εντάχθηκαν στον όμορο Δ. Σητείας.
Με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτη το μοναδικό νοσοκομείο της πόλης, που εξυπηρετεί 40.000 και πλέον άτομα υποβαθμίζεται, προκαλώντας τις αντιδράσεις του πληθυσμού.
Η Σητεία είναι παράλια κωμόπολη της ανατολικής Κρήτης του νομού Λασιθίου. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, στο δυτικό μυχό του φερώνυμου όρμου, 70 χλμ. ανατολικά του Αγίου Νικολάου Λασιθίου και αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου. Είναι πατρίδα του ποιητή του «Ερωτόκριτου» Βιτσέντσου Κορνάρου. Η Σητεία διαθέτει μικρό αεροδρόμιο, μέσω του οποίου συνδέεται με την Αθήνα και τα νησιά του Αιγαίου, αποτελεί τουριστικό θέρετρο. Ο Καλλικρατικός Δήμος Σητείας προέκυψε από τη συνένωση των Δήμων Ιτάνου, Λεύκης και Σητείας. Με το ΦΕΚ A’ 239 – 07.11.2011 [1] οι Τοπικές Κοινότητες Πεύκων, Χρυσοπηγής, Λιθινών και Περβολακίων αποχώρησαν από το Δήμο Ιεράπετρας και εντάχθηκαν στον όμορο Δήμο Σητείας.
Ιστορική Αναδρομή
Η πόλη πιθανώς ταυτίζεται με την κλασική και ελληνιστική Ητεία ή Ήτιδα, ή Σηταία, πιθανολογούμενη πατρίδα του Μύσωνα, ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Κατά την ελληνική μυθολογία, ο Ηρακλής συγκέντρωσε από αυτήν την πόλη (όπως και από ολόκληρη την Κρήτη) πολεμιστές κατά των Λαιστρυγόνων και, νικώντας τους στην κεντρική Ιταλία, ίδρυσε τη νέα Σητεία, λίγο πιο έξω από τη Ρώμη.
Κατά τον Μεσαίωνα, αποτελούσε σημαντικό εμπορικό λιμάνι του Βυζαντίου. Κατά την Ενετοκρατία ενσωματώθηκε στο Βενετικό Regno di Candia, και είχε χαρακτηρισθεί “maximum statum et lumen ejiusdem insulae” (=μέγιστος σταθμός αλλά και φως του νησιού). Για να σταθεροποιήσουν την κυριαρχία τους, οι Βενετοί έκτισαν σε διάφορα σημεία στρατηγικής σημασίας της επαρχίας πολλά φρούρια που σώζονται και σήμερα (π.χ Καζάρμα). Η πόλη καταστράφηκε από σεισμό το 1508 και από επιδρομή πειρατών το 1538. Το 1651, οι Βενετοί κατέστρεψαν την πόλη για να μην την παραδώσουν στους Οθωμανούς. Η Σητεία ξαναχτίστηκε το 1870, με την ονομασία Αβνιέ, η οποία όμως δεν επικράτησε.
Στο ανατολικό άκρο της Κρήτης, ο νομός Λασιθίου ξαφνιάζει με τις έντονες αντιθέσεις του. Πίσω από την εκτυφλωτική λάμψη των παγκοσμίως γνωστών παραθαλάσσιων τουριστικών θέρετρων, με τις υπερπολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες, βρίσκονται ανόθευτα από τον τουρισμό όμορφα ορεινά χωριά, ερημικές παραλίες, άγνωστοι αρχαιολογικοί χώροι και βυζαντινά ξωκλήσια, δημιουργώντας ένα πολύ γοητευτικό σκηνικό.
Εδώ κρύβονται μερικές από τις γοητευτικότερες όψεις της Μεγαλονήσου. Το «λιλιπούτειο» Άγιο Νικόλαο με τα κομψά νεοκλασικά να στεφανώνουν την πανέμορφη λίμνη του∙ τα κορυφαία resorts της Ελούντας με τη σφραγίδα της πολυτέλειας∙ το ξακουστό νησάκι Σπιναλόγκα με το τραγικό παρελθόν. Και το γοητευτικό παρόν. Ας ακολουθήσουμε μια διαδρομή που τα έχει όλα: διασκέδαση και νυχτερινή ζωή, πολυτελείς ανέσεις, γαλήνη και ιστορία.
H Λίμνη Βουλισμένη (‘Λίμνη’ για τους Αγιονικολιώτες) είναι μια μικρή λιμνοθάλασσα στο κέντρο της πόλης. Η λίμνη συνδέεται με το λιμάνι της πόλης με ένα κανάλι που ανοίχθηκε το 1870. Πολλοί αρχαίοι μύθοι αναφέρουν τη Λίμνη, οι αρχαιότεροι από τους οποίους θέλουν τις θεές Αθηνά και Άρτεμη να λούζονται σε αυτή. Με τη Λίμνη συνδέονται δύο αστικοί μύθοι, ότι δεν υπάρχει πυθμένας, και ότι η Λίμνη συνδέεται με το ηφαίστειο της Σαντορίνης. Ο τελευταίος μύθος στηρίζεται στο ότι κατά την τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου, τα νερά της Λίμνης φούσκωσαν και πλημμύρισαν τις γύρω από αυτήν αποθήκες. Στον πυθμένα της λίμνης υπάρχει πολεμικό υλικό που εγκαταλείφθηκε από τους Γερμανούς στρατιώτες προτού αποχωρήσουν στο τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου
Η Λατώ (γενική της Λατούς) ήταν μία από τις δύο αρχαίες ομώνυμες πόλεις της Κρήτης, καλούμενη επί ρωμαιοκρατίας Λατώ η Ετέρα τα ερείπια της οποίας βρίσκονται περίπου 3 χιλιόμετρα από το χωριό Κριτσά στο νομό Λασιθίου. Η πόλη ήταν κτισμένη σε σημείο το οποίο προσέφερε αμυντική κάλυψη, έχοντας θέα προς τον κόλπο Μιραμπέλου, μεταξύ δύο κορυφών που αποτέλεσαν τις δύο ακροπόλεις της. Αν και η πόλη πιθανόν να προϋπήρχε της άφιξης των Δωριέων, εντούτοις τόσο το όνομα όσο και η αμυντική μεσόγεια θέση της αποδεικνύουν την από Δωριέων ίδρυσή της. Τα δε ερείπια αυτής χρονολογούνται από την Δωρική περίοδο (5οςκαι 4ος αιώνας π.Χ.). Η πόλη καταστράφηκε περίπου το 200 π.Χ., όμως το επίνειό της, Λατώ η προς Καμάρα που βρίσκεται κοντά στον Άγιο Νικόλαο, χρησιμοποιούταν και κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής κυριαρχίας στο νησί. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε σύγχυση, καθώς ο Στέφανος Βυζάντιος ανέφερε ότι ο Χένιος, Κρητικός ιστορικός, θεωρούσε πως η Καμάρα και η Λατώ ήταν ένα και το αυτό. Οι σύγχρονοι μελετητές όμως διαχωρίζουν πλέον τις δύο πόλεις.
Αναφορικά με την ονομασία της πόλης υπάρχουν προτάσεις ότι ονομάστηκε από την θεά Λητώ (η Δωρική μορφή του ονόματος της θεάς ήταν Λατώ), και αναφέρεται σε πινακίδες Γραμμικής Β ως RA-TO. Στην αρχαία Λατώ επίσης κυκλοφόρησαν νομίσματα που απεικόνιζαν τη θεά Ειλείθυια η οποία φαίνεται να ήταν η σημαντικότερη θεά της πόλης
Το πιο γνωστό νησί της Κρήτης, βράχος και φρούριο στη B.Δ. είσοδο της λιμνοθάλασσας της Ελούντας. Το κάστρο κτίστηκε κατά τη Βενετοκρατία με τη χρησιμοποίηση του οικοδομικού υλικού προϋπάρχοντος αρχαίου φρουρίου. Θεμελιώθηκε το 1579.
Από το 1669 ως το 1715 υπήρξε καταφύγιο Βενετών, Xαΐνηδων και παρανόμων. Στη συνέχεια κατοικήθηκε σχεδόν αποκλειστικά από Μουσουλμάνους μέχρι και το 1903 που έφυγαν και οι τελευταίοι κάτοικοί του, όταν μετατράπηκε σε λεπροκομείο με απόφαση της Κρητικής πολιτείας.
Το πιο επιβλητικό μνημείο του παρελθόντος που δεσπόζει της σημερινής Σητείας είναι το φρούριο του Κάστρου γνωστό σήμερα σαν Καζάρμα από το Casa di Arma. Οι ντόπιοι πιστεύουν λανθασμένα ότι αυτό είναι το Κάστρο της Μεσαιωνικής πόλης, ενώ το Κάστρο στα Μεσαιωνικά χρόνια λέγεται κάθε περιτειχισμένη πόλη μέσα στην οποία βρίσκονται όλα τα δημόσια και πολλά ιδιωτικά κτήρια κυρίως ευγενών και αρχόντων. Έτσι η Καζάρμα ήταν ο στρατώνας της φρουράς ή το διοικητήριο ένα δηλ. από τα οικοδομήματα της Μεσαιωνικής Σητείας η οποία περιβαλλόταν με τείχος. Βασισμένοι σε χάρτες της εποχής των Ενετών, σε μικρά τμήματα του κοντά στις ρωμαϊκές ιχθυοδεξαμενές και σε μαρτυρίες ιδιοκτητών παραλιακών οικοπέδων το τείχος της πόλης εκτεινόταν από το νότιό του μέρος προς την μεριά της θάλασσας από τις ρωμαϊκές ιχθυοδεξαμενές, λίγο πιο πέρα από το σημερινό Τελωνείο, μέχρι την θέση που είναι σήμερα το κέντρο Ζορμπάς μετά έστριβε προς τα βόρεια από τη γωνία των οδών Βενιζέλου και Καζαντζάκη και κορυφωνόταν στο πάνω μέρος της Καζάρμας όπου συναντούσε και τον ανατολικό βραχίονά του.
Οπωσδήποτε τα τείχη και η Καζάρμα έχουν γίνει αρχικά τα τελευταία βυζαντινά χρόνια. Η πρώτη επιδιόρθωση της οχυρώσεως έγινε το 1204 από τον Γενοβέζο Ερρίκο Pescatore. Οι Ενετοί έκαναν πολλές επιδιωρθώσεις το 1303, 1450 και ιδίως μετά το φοβερό σεισμό του 1508 για να επακολουθήσει η επιδρομή του Μπαρμπαρόσα το 1538 όπως είπαμε πιο πάνω που προξένησε στα τείχη τόσες μεγάλες καταστροφές ώστε οι Ενετοί κυβερνήτες Σφορτσα Παραβιτσίνι και Ιούλιος Σαβοργάν ζήτησαν την ισοπέδωσή των πράγμα που ανάγκασε τους ίδιους τους κατοίκους το 1586 να συμβάλλουν οικονομικά για τις ανάγκες της οχύρωσης με 1500 δουκάτα. Η ιδέα της ισοπέδωσης των τειχών έρχεται. Πάλι στην επικαιρότητα όταν το προς την θάλασσα τμήμα δεν είναι δυνατόν να επιδιορθωθεί τελείως. Οι βάϊλοι της Σητείας Gerolemo Bemb και Hannibale Gorgara αντιδρούν και επιτυγχάνουν να μην πραγματοποιηθεί η καταστροφή του Κάστρου. Το 1626 ο προβλέπτης Trevisan δηλώνει πως η Σητεία είναι σχεδόν ανοχύρωτη πόλη. Επί του διαδόχου του Francisco Morosini η Βενετία στέλνει χρήματα και μηχανικούς για την επιδιόρθωση της οχυρώσεως, δυστυχώς όμως είναι πολύ αργά όπως είπαμε πιο πάνω και αφού απομακρύνθηκαν οι κάτοικοι η φρουρά αμύνθηκε μέχρι το 1651 οπότε αποχώρησε και η πόλη κατεδαφίστηκε. Στην Τουρκική κατάκτηση φαίνεται πως δεν ξανακτίστηκαν τα τείχη αλλά η Καζάρμα αναστηλώθηκε και σήμερα μπορεί να δει κανείς τις τουρκικές προσθήκες μεταξύ των οποίων τους κουμπέδες πάνω στις επάλξεις, τα φυλάκια δηλ. του φρουρίου.
Όλο το φρούριο βρίσκεται σε υπερυψωμένο επίπεδο για να δεσπόζει. Με δύο σκάλες μια στα Δ και μια στα Α ανεβαίνεις και βρίσκεσαι μπροστά από την Ν.Καμαρωτή είσοδο, την κυρία είσοδο του φρουρίου. Πάνω από την πόρτα υπάρχει φυλάκιο τουρκικό (κουμπές). Μετά εισέρχεται σε μια ευρύχωρη αυλή όπου αφού περάσεις δύο ανισόπεδα κρηπιδώματα με δύο σκάλες βρίσκεται μπροστά στο κυρίως κτήριο. Στα ανατολικά του μέσα στην αυλή υπάρχει κτήριο με 3 δωμάτια από τα οποία το ένα είχε σαμαρωτή στέγη. Ίσως είναι Τουρκικά κτίσματα.
Στα δυτικά, στο αντίστοιχο σχεδόν σημείο υπήρχε άλλο μικρότερο κτήριο που είναι τώρα γκρεμισμένο και ίσως επρόκειτο για μαγειρείο αφού υπάρχει ένα πολύ πλατύ τζάκι. Πάνω από τα ανατολικά διαμερίσματα υπάρχει κουμπές και μεταξύ αυτών και του κυρίως κτηρίου άλλη, η ανατολική είσοδος. Η πρόσοψη του κυρίως κτηρίου έχει μια μακρόστενη πόρτα με ένα τετράγωνο άνοιγμα πάνω της και 4 παράθυρα πιο πάνω. Αφού ανέβεις σκάλα με 16 σκαλοπάτια όπου βρίσκεσαι στον πρώτο όροφο.
Στους τοίχους γύρω υπάρχουν τριγωνικές πολεμίστρες εκτός από την πλευρά της προσόψεως. Πιο πάνω διακρίνονται οι τρύπες που στήριζαν τα δοκάρια της στέγης που αποτελούσαν συγχρόνως και το πάτωμα του δευτέρου ορόφου.
Στο δεύτερο πάτωμα υπάρχουν πάλι πολεμίστρες και οι τρύπες για τα δοκάρια της οροφής γύρω από την οποία υψωνόταν οι επάλξεις. Στη ΒΔ γωνιά υπάρχει φυλάκιο. Στην αυλή που περιβάλλεται από τείχος που σε ορισμένα σημεία φθάνει τα 5μ. υπάρχουν επάλξεις εκτός από τη πλευρά της νοτίας εισόδου. Η Καζάρμα έχει αναστηλωθεί με προσοχή και σύστημα. Πρέπει οπωσδήποτε να υλοποιηθεί η μελέτη για τη στέγαση του πύργου για να προστατευθεί το κτήριο και να αξιοποιηθεί ως μουσειακός χώρος.
Έτσι ονομάζεται μικρή χερσόνησος σε απόσταση 3 χλμ. Από την πόλη της Σητείας. Πιθανώς οφείλει το όνομά της σε απλό επίμηκες όρυγμα στην βραχώδη Ν.Α πλευρά της μήκους 30μ. πλάτους 5,50μ. και ύψους 5μ. Το δάπεδο έχει κλίση προς τη θάλασσα. Το όρυγμα αυτό είναι τεχνητό και η μελέτη του που έγινε από τον αρχαιολόγο Κ. Διαβάρα απέδειξε ότι πρόκειται για αρχαίο νεώσοικο. Νεώσοικο ονόμαζαν οι αρχαίοι υπόστεγο φυσικό ή τεχνητό στο οποίο ανελκύοντο πλοία είτε για προστασία από τις καιρικές συνθήκες ή για επισκευές, κυρίως τους χειμερινούς μήνες κάτι δηλ. σαν το σημερινό καρνάγιο. Ο νεώσοικος της Σητείας προστατεύεται από τους Β και ΒΑ ανέμους που είναι πιο συχνοί στην βόρεια ακτή της Κρήτης. Τα πλοία που εφυλάσσονταν ήταν μεσαίου μεγέθους. Ο ξύλινος εξοπλισμός του νεώσοικου για την ανέλκυση και καθέλκυση έχει φυσικά καταστραφεί. Ο νεώσοικος της Σητείας είναι ο μόνος βεβαιωμένος στην Κρήτη και ο μελετητής του πιστεύει ότι θα πρέπει να χρονολογηθεί στους Ελληνιστικούς χρόνους πράγμα το οποίο επιβεβαιώθηκε πρόσφατα μετά την έναρξη συστηματικών ανασκαφικών εργασιών από τον συγγραφέα του βιβλίου αυτού στην περιοχή.
Μια ελληνιστική πόλη απλώνεται σε ολόκληρη την χερσόνησο και η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει σε φως τμήματα συνοικιών της καθώς και το ισχυρό αμυντικό της τείχος στην νότια πλευρά το οποίο προστατεύει και το νεώσοικο. Μεγάλος αριθμός από αγγεία, νομίσματα, κοσμήματα και μολύβδινα σταθμία ήρθε σε φως. Οι ανασκαφές συνεχίζονται ελπίζοντας ότι επί τέλους εντοπίστηκε η αρχαία Σητεία και πιθανώτατα η Σηταία της επιγραφής της Πραισσού.
Βρίσκονται πέρα από το σημερινό Τελωνείο σε απόσταση 150 περίπου μέτρων από την μικρή προβλήτα. Από τον ερευνητή τους αρχαιολόγο Κωστή Δαβάρα καταμετρήθηκαν δέκα σε μήκος ακτής διακοσίων μέτρων. Οι περισσότερες είναι τελείως κατεστραμμένες με ίχνη μόνο στο βράχο. Πρόκειται για σχεδόν ημικυκλικές κατασκευές στην ακτή μέσα στις οποίες διατηρούντο τα φρεσκοπιασμένα ψάρια για τα οποία οι Ρωμαίοι είχαν πραγματικό πάθος. Η μεγαλύτερη από αυτές και η πιο καλά διατηρημένη έχει σχήμα πετάλου και διαστάσεις 7Χ6,75μ.Η σημερινή θέση της ιχθυοδεξαμενής ως προς την θάλασσα επιβεβαιώνει την θεωρία ότι η Ανατολική Κρήτη έχει υποστεί μια καθίζηση που στο σημείο που είναι η δεξαμενή αυτή φτάνει το 1μ. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί σε σχέση με την Δυτική Κρήτη που έχει ανυψωθεί, αν και γενικά η επιστήμη παραδέχεται ότι έχουμε ανύψωση της στάθμης της θάλασσας σε παγκόσμια κλίμακα.
Το μοναδικό φοινικόδασος στην Ευρώπη με την όμορφη παραλία και την πεντακάθαρη θάλασσα στο βόρειο άκρο της επαρχίας πάνω στο ακρωτήριο Σίδερο, αποτελεί μια μοναδικής ομορφιάς γωνιά της κρητικής γης. Οι φοίνικες εδώ είναι αυτοφυείς και οι συστάδες τους καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της μικρής ρεματιάς μέχρι τη θάλασσα. Το Βάι εκτός από αισθητική έχει και μεγάλη βιολογική αξία. Ο υδροβιότοπος που δημιουργείται ανάμεσα στο Φοινικόδασος και στην παραλία είναι σημαντικός για την ορνιθοπανίδα, ενώ μέσα στη θάλασσα αναπτύσσεται τεράστιος πλούτος θαλάσσιας ζωής.
Παραθαλάσσιο χωριό της επαρχίας Σητείας στο Λυβικό Πέλαγος. Φημισμένο ψαροχώρι για την πλούσια παραγωγή αλιευμάτων. Ο οικισμός βρίσκεται ανατολικά του Μακρύ Γιαλού και προσφέρει αξέχαστες εμπειρίες τόσο εξαιτίας του φυσικού περιβάλλοντος, όσο και της υπέροχης θάλασσας και παραλίας που διαθέτει. Εκτός από τα αλιεύματα και τον τουρισμό, οι εκτεταμένες καλλιέργειες πρώιμων κηπευτικών και προϊόντων θερμοκηπίων αποτελούν σημαντική πηγή πλούτου για τους κατοίκους του.
Λίγο βορειότερα από το υπέροχο φοινικόδασος και την παραλία του βρίσκεται η αμμώδης παραλία της Ερμούπολης. Και εδώ ο επισκέπτης μπορεί να συνδυάσει το καλό θαλασσινό μπάνιο με την επίσκεψη των ερειπίων της αρχαίας Ιτάνου. Της πόλης που για αιώνες υπήρξε αντίπαλος της ισχυρής Πραισού μέχρι που κατόρθωσε να οδηγήσει τη δύναμη των Ιεραπυτνίων εναντίον της και να πετύχει τον οριστικό αφανισμό της τελευταίας πόλης των Ετεοκρητών. Η πόλη παρέμεινε ισχυρό εμπορικό κέντρο όπως δείχνουν τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής εκκλησίας μέχρι και την πρώτη βυζαντινή περίοδο, μετά παραδίδει τα ηνία στην αναπτυσσόμενη πολιτεία της Σητείας.
Η ερημική παραλία «Καρούμες» βρίσκεται στην ανατολική ακτή της επαρχίας και ο επισκέπτης μπορεί να την προσεγγίσει είτε με βάρκα, είτε με πεζοπορία 40 λεπτών από το φαράγγι των Χοχλακιών
Ο επισκέπτης θα φτάσει με αυτοκίνητο στην Παραλία της Ζάκρου μετά από δρόμο μιας ώρας από τη Σητεία. Εδώ όμως θα πρέπει να συνδυάσει την άφιξή του με τις ώρες που μπορεί να επισκεφτεί και το ανάκτορο της Ζάκρου, το μοναδικό μινωικό ανακτορικό κτίσμα που έχει βρεθεί στην ανατολική Κρήτη. Το ανάκτορο χτίστηκε γύρω στα 1700 π.Χ. και είχε μια πολύ σύντομη ζωή. Καταστράφηκε ολοσχερώς από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης και δεν ξανακατοικήθηκε. Οι ανασκαφές μας το έδωσαν ασύλητο με σπουδαία ευρήματα που μπορεί κανείς να δει τόσο στο αρχαιολογικό μουσείο της Σητείας, όσο και στο αρχαιολογικό μουσείο του Ηρακλείου.
Λίγο πιο νότια από το Βάι βρίσκονται οι μεγάλες αμμώδεις παραλίες του Κουρεμένου και της Χιόνας με ιδανικές συνθήκες για θαλάσσια σπορ κ.α.(wind surfing) .
Πάνω στο νότιο άξονα, λίγα χιλιόμετρα πριν το Μακρύ Γιαλό και 41 περίπου χιλιόμετρα από τη Σητεία βρίσκεται ο Κουτσουράς, το πιο καινούργιο από τα χωριά του Δήμου. Η ραγδαία ανάπτυξη του οικισμού κατά τη δεκαετία του 1980 είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός σημαντικού τουριστικού κέντρου του νότιου τομέα του Δημοτικού Διαμερίσματος. Υπέροχη παραλία με σκούρο σταχτί μοναδικό βότσαλο που βρίσκεται απλωμένο στα πλάτη της με τα πεντακάθαρα γαλανοπράσινα νερά και με τα παχύσκιωτα αλμυρίκια αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τους επισκέπτες. Η παραλία βραβευμένη με γαλάζιες σημαίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η πρώτη πλατύστερνη από τις νότιες παραλίες που συναντά κανείς στο δρόμο από την Ιεράπετρα προς τη Σητεία.
Η Παραλία του Μακρύ Γιαλού είναι κατάλληλη για παιδιά και ευχάριστη για ενήλικες αφού μπορείτε να βρείτε κάθε είδους διασκέδαση και άνεση. Μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχεία, διαμερίσματα και δωμάτια, υπηρεσίες και ανέσεις προσφέρονται τόσο στο Μακρύ Γιαλό, όσο και στις επόμενες προς τα δυτικά παραλίες και οικισμούς του Κουτσουρά, Μαύρου Κόλυμπου και Αχλιά.
Στην παραλία του όμορφου ψαροχωριού Μόχλος και στους μικρούς αλλά γραφικούς ορμίσκους στα ανατολικά και δυτικά του, μπορείτε να απολαύσετε την καθάρια θάλασσα. Λίγα μέτρα έξω από το χωριό και στο απέναντι νησάκι του Αγίου Νικολάου φαίνονται καθαρά τα ερείπια του σημαντικού μινωικού οικισμού. Η μινωική πολιτεία εδώ άκμασε κατά τη μεσομινωική περίοδο και ήταν ένα από τα σπουδαιότερα λιμάνια της ανατολικής Κρήτη
Στις πανέμορφες παρθένες παραλίες του Ξερόκαμπου μπορείτε να απολαύσετε εκτός από την υπέροχη θάλασσα και το φρέσκο ψάρι στις ταβέρνες που υπάρχουν. Μπορείτε ακόμα να διανυκτερεύσετε εδώ, αφού υπάρχουν άνετα ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα. Κέρδος σας θα είναι η υπέροχη ανατολή.
Στην παραλία του Παπαδιοκαμπού, βορειοδυτικά της Σητείας η ερημιά είναι πλήρης. Ο επισκέπτης θα πρέπει να έρθει μα τα εφόδιά του σίγουρος ότι θα απολαύσει τη μοναξιά και την παρθένα φύση.
Οργανωμένη η μεγάλη παραλία απλώνει την απέραντη αμμουδιά της στα πόδια της πόλης και προσφέρει όλες τις ανέσεις και την ασφάλεια που θα απαιτήσει ο επισκέπτης. Εδώ η θάλασσα είναι κατάλληλη για κάθε είδους θαλάσσιες δραστηριότητες και αθλήματα, Jet ski, windsurfing, θαλάσσιο σκι, θαλάσσιο ποδήλατο, βρίσκονται στη διάθεση του καθενός που θα το επιθυμήσει. Πρόκειται για μια πολύβουη και πολυάνθρωπη παραλία που έχει βραβευτεί με 2 γαλάζιες σημαίες και σπάνια ερημώνει χειμώνα – καλοκαίρι. Από το λιμάνι μπορείς να εξασφαλίσεις τη δυνατότητα για όμορφη απογευματινή βαρκάδα με τα υπέροχα ψαροκάïκα.
MOXLOS-Ο Δήμος της Σητείας στεφανώνεται από νησιά και νησίδες που αποτελούν το συμπλήρωμα της φυσικής ομορφιάς της. Στα νησιά αυτά δημιουργείται ένα περιβάλλον με ιδανικές συνθήκες ζωής και φιλοξενίας για σπάνια είδη θαλάσσιας και χερσαίας πανίδας. Στο νησί Ψείρα ο πρόσφατα ανασκαμμένος μινωικός οικισμός, στα ανατολικά η Ελάσα το πρώτο έδαφος της Κρήτης που δέχτηκε τους μινωίτες, οι Διονυσάδες ή Γιανυσάδες που φρουρούν τον μεγάλο κόλπο της Σητείας και τέλος το Κουφονήσι με την έντονη διαχρονική παρουσία των εκμεταλλευτών της πορφύρας αποτελούν μοναδικά στολίδια μιας γης που τιμήθηκε από θεούς και ανθρώπους. Εκτός όμως από αυτά τα ονομαστά νησιά υπάρχουν και πλήθος ξερονήσια και βραχονησίδες που δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για να φωλιάζει εδώ τους χειμωνιάτικους μήνες το περήφανο γεράκι Falco eleonorae, ένα σπάνιο είδος αρπακτικού πτηνού της Μεσογείου
Διονυσάδες Νήσοι
Με ανασηκωμένες τις πλώρες τους τα καΐκια κατευθύνονται για το ψάρεμα στους απέναντι ψαρότοπους που βρίσκονται γύρω από τις νησίδες Διονυσάδες ή Γιανυσάδες όπως λέγονται στη γλώσσα των ντόπιων. Στα νησιά αυτά αξίζει να αφιερώσει κανείς μια εκδρομή με βάρκα. Εδώ στις απόκρημνες ακτές φωλιάζει το υπερήφανο αρπακτικό γεράκι το γνωστό με το όνομα Falco eleonorae. Μικρά φωτεινά σημεία τα καΐκια χορεύουν πάνω στο μαυρισμένο από τη νύχτα νερό της θάλασσας. Παρέα με τα δελφίνια που συχνάζουν εδώ, θα περάσει η νύχτα.
Κουφονήσι
Το Κουφονήσι βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Ξερόκαμπου και ζωγραφίζει με το σχήμα του το φόντο της θάλασσας. Εδώ η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ερείπια από εγκαταστάσεις μινωικής αλλά και ρωμαϊκής εποχής. Φαίνεται ότι ο νησί πυκνοκατοικήθηκε από τα παλαιότατα χρόνια μέχρι και τα ύστερα ρωμαϊκά. Αυτό αποδεικνύεται από το μεγάλο ελληνορωμαϊκό θέατρο των 1000 θέσεων που ανασκάφτηκε. Σύμφωνα με τα ευρήματα το νησί ήταν κέντρο συλλογής και επεξεργασίας του θαλάσσιου όστρακου πορφύρα που ζει στις θάλασσες της περιοχής.
Ψείρα
Δυτικά του Μόχλου σε ένα ακατοίκητο ξερονήσι υπάρχουν σημαντικά ευρήματα της Π.Μ. περιόδου. Ευρήματα που μαρτυρούν ένα σπουδαίο ναυτικό κέντρο. Οι ανασκαφές που έγιναν στο νησί Ψείρα έφεραν στο φως έναν οικισμό κτισμένο αμφιθεατρικά. Τα ευρήματα της Ψείρας, κεραμικά και αγγεία θεωρούνται από τα καλύτερα της Μινωικής περιόδου και εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου
Με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική, 162 άνετα δωμάτια, σουίτες και bungalows, καθώς και ένα ευρύ φάσμα ποιοτικών υπηρεσιών το Sitia Beach City Resort & Spa στη Σητεία Κρήτης, σας παρέχει όλες τις ανέσεις για μια ευχάριστη και αξέχαστη διαμονή όλο το χρόνο, είτε ταξιδεύετε για αναψυχή είτε για επαγγελματικούς σκοπούς…..περισσότεραεδώ
Ο Άγιος Νικόλαος είναι η πρωτεύουσα του Νομού Λασιθίου και βρίσκεται στη βόρεια ακτογραμμή της Κρήτης, στη Δυτική πλευρά του κόλπου του Μεραμβέλλου. Η ονομασία του προήλθε από το βυζαντινό εκκλησάκι που βρίσκεται στον όρμο Αγίου Νικολάου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μαντράκι, καθώς υπήρχαν πολλές μάντρες με κατσίκια που ξεχειμώνιαζαν. Άλλη γνωστή ονομασία, που ακόμα χρησιμοποιούν οι κάτοικοι των γύρω χωριών, είναι Γιαλός.
Η Σητεία είναι παράλια κωμόπολη της ανατολικής Κρήτης του νομού Λασιθίου. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, στο δυτικό μυχό του φερώνυμου όρμου, 70 χλμ. ανατολικά του Αγίου Νικολάου Λασιθίου και αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου. Είναι πατρίδα του ποιητή του «Ερωτόκριτου» Βιτσέντσου Κορνάρου. Η Σητεία διαθέτει μικρό αεροδρόμιο, μέσω του οποίου συνδέεται με την Αθήνα και τα νησιά του Αιγαίου, αποτελεί τουριστικό θέρετρο. Ο Καλλικρατικός Δήμος Σητείας προέκυψε από τη συνένωση των Δήμων Ιτάνου, Λεύκης και Σητείας. Με το ΦΕΚ A’ 239 – 07.11.2011 [1] οι Τοπικές Κοινότητες Πεύκων, Χρυσοπηγής, Λιθινών και Περβολακίων αποχώρησαν από το Δήμο Ιεράπετρας και εντάχθηκαν στον όμορο Δήμο Σητείας.
Με ανασηκωμένες τις πλώρες τους τα καΐκια κατευθύνονται για το ψάρεμα στους απέναντι ψαρότοπους που βρίσκονται γύρω από τις νησίδες Διονυσάδες ή Γιανυσάδες όπως λέγονται στη γλώσσα των ντόπιων. Στα νησιά αυτά αξίζει να αφιερώσει κανείς μια εκδρομή με βάρκα. Εδώ στις απόκρημνες ακτές φωλιάζει το υπερήφανο αρπακτικό γεράκι το γνωστό με το όνομα Falco eleonorae. 
Το Κουφονήσι βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Ξερόκαμπου και ζωγραφίζει με το σχήμα του το φόντο της θάλασσας. Εδώ η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ερείπια από εγκαταστάσεις μινωικής αλλά και ρωμαϊκής εποχής. Φαίνεται ότι ο νησί πυκνοκατοικήθηκε από τα παλαιότατα χρόνια μέχρι και τα ύστερα ρωμαϊκά. Αυτό αποδεικνύεται από το μεγάλο ελληνορωμαϊκό θέατρο των 1000 θέσεων που ανασκάφτηκε. Σύμφωνα με τα ευρήματα το νησί ήταν κέντρο συλλογής και επεξεργασίας του θαλάσσιου όστρακου πορφύρα που ζει στις θάλασσες της περιοχής. 
Δυτικά του Μόχλου σε ένα ακατοίκητο ξερονήσι υπάρχουν σημαντικά ευρήματα της Π.Μ. περιόδου. Ευρήματα που μαρτυρούν ένα σπουδαίο ναυτικό κέντρο. Οι ανασκαφές που έγιναν στο νησί Ψείρα έφεραν στο φως έναν οικισμό κτισμένο αμφιθεατρικά. Τα ευρήματα της Ψείρας, κεραμικά και αγγεία θεωρούνται από τα καλύτερα της Μινωικής περιόδου και εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου
Με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική, 162 άνετα δωμάτια, σουίτες και bungalows, καθώς και ένα ευρύ φάσμα ποιοτικών υπηρεσιών το Sitia Beach City Resort & Spa στη Σητεία Κρήτης, σας παρέχει όλες τις ανέσεις για μια ευχάριστη και αξέχαστη διαμονή όλο το χρόνο, είτε ταξιδεύετε για αναψυχή είτε για επαγγελματικούς σκοπούς…..περισσότερα εδώ