Φύση: Χωριά πνιγμένα στα έλατα και στα πλατάνια ίσως από τα λίγα μέρη που διατηρούν ανέπαφη τη φυσική ομορφιά του τοπίου. Την ξεχωριστή της ομορφιά την οφείλει στις υψηλές κορυφές όπως του Λάκμου (2295 μ.) και της Κακαρδίτσας, στα πλούσια σε ποικιλία δένδρων δάση και ιδιαίτερα του Ελάτου, καθώς και στα ορμητικά νερά του Ασπροποτάμου (Πηγές του Αχελώου). O Ασπροπόταμος σχηματίζεται από δύο παραπόταμους που συγκλίνουν σε ένα κεντρικό ρεύμα: ο ένας από την Κορυφή Ρόνα και ο άλλος από το Όρος Λάκμος (Περιστέρι). Κυρίαρχα είδη δένδρων είναι οι βελανιδιές, τα έλατα, τα πλατάνια και οι οξιές. Οι οικότοποι της περιοχής βρίσκονται σε καλή κατάσταση με αποτέλεσμα την παρουσία πολλών φυτικών και ζωικών ειδών, όπως το σαλέπι και το τσάι, η καφέ αρκούδα, ο λύκος και το ζαρκάδι.
Η περιοχή των Χασίων
Γεωγραφικά
Τα Χάσια είναι βουνό της βόρειας Ελλάδας με υψόμετρο 1.564 μέτρα. Βρίσκονται στα σύνορα του Νομού Τρικάλων με τον Νομό Γρεβενών, βορειοδυτικά της Καλαμπάκας. Αποτελούν τμήμα της ευρύτερης οροσειράς της Πίνδου. Περικλείονται, στα δυτικά και βόρεια από την βόρεια Πίνδο και στα νότια και ανατολικά από τα Αντιχάσια και τα Καμβούνια όρη. Τα χαρακτηρίζουν ποτάμια, χαράδρες, ρεματιές, δάση (κυρίως μαύρης πεύκης), καθώς και αλπικά λιβάδια.
Στις πλαγιές των Χασίων σχηματίζονται αρκετά υδάτινα ρεύματα. Το σημαντικότερο από αυτά είναι ο Κακοπλευρίτης ο οποίος είναι παραπόταμος στον Μουργκάνη, ο οποίος με την σειρά του καταλήγει στον Πηνειό.
Αμέτρητα είναι τα μονοπάτια των Χασίων. Άλλα περνάνε μέσα από δάση, άλλα από χαράδρες, άλλα από ποτάμια, άλλα από λαγκάδια. Ένα αξιόλογο μονοπάτι ξεκινάει από το χωριό Κακοπλεύρι, και διασχίζοντας όλο το Μεσοβούνι καταλήγει στον Ξηρόκαμπο.
Πολιτισμικά
Την Μετεωρίτικη εικόνα σε μικρογραφία τη συναντάμε στην περιοχή των Χασίων από τον Γάβρο έως και τον Άγιο Δημήτριο, όπου συστάδες βράχων που θεωρούνται, είναι συνέχεια ή και η απόληξη των Μετεωρίτικων δεσπόζουν στην περιοχή και προκαλούν το ίδιο δέος, την ίδια έκπληξη, την ίδια περιέργεια για το σχηματισμό και την φυσική και γεωλογική ύπαρξή τους.
Είναι τα άλλα Μετέωρα, καθώς και εδώ συναντάμε ασκηταρειά, καθολικά αντάξια των Μετεωρίτικων, εικονογραφικά σύνολα ενδιαφέροντα που έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον επιστημόνων και μελετητών, εικόνες και κειμήλια που αντίστοιχα εντοπίζουμε στις Μονές των Μετεώρων. Όλα αυτά δικαιώνουν την ονομασία που χρησιμοποιήθηκε παραπάνω για την περιοχή ως τα άλλα Μετέωρα. Στην περιοχή αυτή δημιουργήθηκε ένας από τους πιο ιστορικούς Δήμους, ο Δήμος Χασίων που αποτελεί φυσικό όριο ανάμεσα στη Θεσσαλία και στη Μακεδονία και απλώνεται σε μια χαμηλή οροσειρά, η οποία ενώνει την Πίνδο με τα Καμβούνια όρη και τον Όλυμπο. Την περιοχή των Χασίων διασχίζει η επαρχιακή οδός, που από την Καλαμπάκα οδηγεί στη Δεσκάτη και την Ελασσόνα.
Ακολουθώντας την διαδρομή προς τα Γρεβενά συναντά κανείς στα αριστερά αυτής, την Οξύνεια, τον Ξηρόκαμπο, το Κακοπλεύρι, τους Σταγιάδες, την Αγναντιά, τον Άγιο Δημήτριο, τον Γάβρο, το Σκεπάρι, την Αχλαδέα, την Ασπροκκλησιά, τους οικισμούς Ψήλωμα, Κερασούλα και Θεοτόκο, και τέλος το Αγιόφυλλο. Σύμφωνα με την συγγραφέα Άννα Αβραμέα, ο δρόμος αυτός από την αρχαιότητα ένωνε, όπως και σήμερα την Περραιβία με την περιοχή των Σταγών, ενώ στο ύψος της Ασπροκκλησιάς διασταυρωνόταν με μια από τις ορεινές διαβάσεις που διέσχιζαν τα Χάσια, οι οποίες διευκόλυναν την επικοινωνία της περιοχής της κοιλάδας του Αλιάκμονα με τη Δυτική Θεσσαλία. Άλλη διάβαση ήταν αυτή που αναφέρεται σε έγγραφο του 1163, η οποία οδηγούσε από τα Σέρβια στους Σταγούς.
Σε αυτήν την περιοχή μέχρι σήμερα δεν έχουν αποκαλυφθεί κάστρα και οικισμοί, ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια εικόνα της τοπογραφίας της περιοχής.
Ωστόσο τα μνημεία της περιοχής των Χασίων αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα και σημεία αναφοράς για την περιοχή, καθώς καλύπτουν ένα ευρύ χρονικό φάσμα από τη βυζαντινή εποχή ως τα μεταβυζαντινά χρόνια. Μερικά από αυτά άντεξαν και αντέχουν στο πέρασμα των αιώνων, άλλα βρίσκονται στο στάδιο ανάδειξής τους, ενώ δυστυχώς κάποια από αυτά έχουν υποστεί τις συνέπειες του χρόνου. Οι ναοί της Ασπροκκλησιάς, τα ασκηταρειά του Γάβρου, οι ναοί που υπογράφουν οι Χιοναδίτες ζωγράφοι αλλά και η μονή Σταγιάδων, θα μπορούσαν με την ανάδειξή τους να συμβάλουν στην γνωριμία και με νέους, άγνωστους μέχρι σήμερα αρχιτεκτονικούς και εικονογραφικούς τύπους, οι οποίοι θα συμπληρώσουν την εικόνα της μνημειακής τοπογραφίας και ιστορίας του ευρύτερου θεσσαλικού χώρου.
Από τα παραπάνω πιστεύουμε, ότι πείσαμε όποιον αμφισβητεί, ότι για την περιοχή πίσω και πάνω από τα Άγια Μετέωρα υπάρχουν τα άλλα Μετέωρα. Βραχώδεις σχηματισμοί, ασκηταρειά, μονύδρια, ναοί και μονές συνθέτουν έναν μνημειακό πίνακα αντίστοιχο, ανάλογο και αντάξιο του Μετεωρίτικου συμπλέγματος, που με τη σωστή διαφύλαξη και διαχείριση θα αποτελέσει επισκέψιμο και προσκυνηματικό πόλο, ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν δράσεις και δραστηριότητες που αυτή τη στιγμή έχουν υπερκεράσει την περιοχή των Μετεώρων και τα άλλα μετέωρα είναι εδώ και αναμένουν και περιμένουν».
Η περιοχή των Αντιχασίων
Ο ήπιος χαρακτήρας των ανθρώπινων παρεμβάσεων, έχει βοηθήσει την ευρύτερη περιοχή των ορεινών Τρικάλων να διατηρήσει το χαρακτήρα της και την εντυπωσιακή παλέτα των ειδών που φιλοξενεί. Εδώ, τα υψηλά υψόμετρα των Χασιών και της Πίνδου, καθώς και τα άφθονα νερά του Αχελώου και των γύρω ποταμών, ευνοούν τη δημιουργία αλπικών τοπίων, όπου παρατηρείται ιδιαίτερα πυκνή βλάστηση. Στις πλαγιές των Αντιχασίων φιλοξενούνται πανέμορφοι οικισμοί με το ψηλότερο να είναι το χωριό Μαυρέλι (1.130μ.) και καθώς κατεβαίνουμε προς τα κάτω βρίσκουμε την Αχελινάδα , το Γερακάρι , τον Λογγά , το Φωτεινό , τον Κονισκό , την Αγία Τριάδα , Το Φλαμπουρέσι , το Καλοχώρι και η Νέα Ζωή .
Υπέροχα πλατανοδάση δημιουργούνται στις παραποτάμιες περιοχές, καθώς οι υδρόφιλοι πλάτανοι βρίσκουν ιδανικό τόπο για να απλώσουν τις ρίζες και τα κλαδιά τους, ενώ η περιοχή είναι γεμάτη από ορεινά δάση όπου κυριαρχούν το πεύκο, η βελανιδιά, η οξιά, το σφένδαμο, το φράξο αναδεικνύοντας την σε ένα σπάνιο οικότοπο
Μικρές εύφορες κοιλάδες που σχηματίζονται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους, ανθούν καλά κρυμμένες και προστατευμένες και προσφέρονται για καλλιέργεια και εξερευνήσεις. Στα Αντιχάσια όρη έχουν εντοπιστεί δυο ενδημικά είδη: Centaurea kalabakensis & Centaurea lactiflora.
Ο Ασπροπάρης, ο Κραυγαετός, ο Φιδαετός, ο Μεσαίος Δρυοκολάπτης, ο Λευκονώτης, ο Αετομάχος και το Φρυγανοτσίχλονο είναι τα είδη της ορνιθοπανίδαςγια τα οποία η Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά GR053 Αντιχάσια όρη – Μετέωρα» αξιολογήθηκε από το BirdLife International (Heath & Evans 2000) ότι πληροί τα κριτήρια για ένταξη στο δίκτυο των Ζωνών Ειδικής Προστασίας. Ο ασπροπάρης είναι μία από τις τέσσερεις τελευταίες αποικίες του τσίφτη που έχουν απομείνει στην χώρα μας .
Στο νομό Τρικάλων υπάρχουν 3 γεωγραφικές περιοχές που έχουν ενταχθεί στο Δίκτυο Natura 2000:
η περιοχή Ασπροποτάμου,
η περιοχή Κόζιακα και
GR1440003 (SCI) : Αντιχάσια Όρη – Μετέωρα
Για να φτάσουμε στην περιοχή των Αντιχασίων – Μετεώρων θα πρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο Τρικάλων – Ιωαννίνων. Φτάνοντας στην Θεόπετρα, που βρίσκεται πριν την Καλαμπάκα όπως ερχόμαστε από τα Τρίκαλα, συνεχίζουμε προς τα χωριά των Αντιχασίων, Αύρα, Καλιθέα, Καλοχώρι, Φλαμπουρέσι, Κονισκό, Φωτεινό, Μαυρέλι, Αχελινάδα,Γερακάρι, Λογγά.