ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ
Φολέγανδρος
Λουσμένη από το φως του Αιγαίου η Φολέγανδρος, που πήρε το όνομά της από το γιο του Μίνωα Φολέγανδρο, μαγεύει τον επισκέπτη με τις ξεχωριστές της παραλίες, τα κρυστάλλινα νερά αλλά και την ανόθευτη αρχιτεκτονική των οικισμών της.
Η Χώρα του νησιού, χτισμένη στα 200 μέτρα από τη στάθμη της θάλασσας, απλώνεται μέσα και γύρω από το μεσαιωνικό Κάστρο που δεσπόζει περήφανα στο χείλος του γκρεμού. Οι ανθισμένες βουκαμβίλιες που ξεπροβάλλουν από τα μπαλκόνια των σπιτιών του Κάστρου σε συνδυασμό με τη θεά του απέραντου Αιγαίου κάνουν το θέαμα μοναδικό.
Το απαράμιλλο λευκό των γνήσιων κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής σπιτιών της τονίζεται από τα πολύχρωμα πορτοπαράθυρα, ενώ οι πλακόστρωτο
Οι δρόμοι της και οι συνεχόμενες πλατείες με τα μεγάλα πλατάνια προσκαλούν τον επισκέπτη να ξαποστάσει κάτω από την παχιά τους σκιά.
Μόλις πέσει η νύχτα, οι πλατείες της Χώρας γεμίζουν με κόσμο που απολαμβάνει τις τοπικές λιχουδιές στις ταβέρνες, όπως ματσάτα (χειροποίητες χυλοπίτες με κόκορα ή κουνέλι), σουρωτό (λευκό κατσικίσιο τυρί) και πίτες.
Μετά το φαγητό, απολαύστε παραδοσιακά γλυκά στα ζαχαροπλαστεία της Χώρας και στη συνέχεια αφεθείτε στη δυνατή γεύση του περίφημου ρακόμελου που σερβίρουν όλα τα μπαρ της Χώρας. Καθώς η νύχτα προχωρά, όλος ο κόσμος του νησιού μαζεύεται στις πλατείες της Χώρας και το κέφι φουντώνει!
Σημειώστε επίσης ότι οι περισσότερες ξενοδοχειακές μονάδες, όλες εξαίρετης αισθητικής, βρίσκονται στη Χώρα..
-
Σύμφωνα με την μυθολογία το νησί πήρε το όνομα της από τον γιο του Μίνωα Φολέγανδρο. Μία άλλη εκδοχή θέλει το όνομα του νησιού να προέρχεται από την φοινικική λέξη “phelekgundari” που σημαίνει «πετρώδης γη», παραπέμποντας στην μορφολογία του νησιού. Κατά την παράδοση από το νησί πέρασαν κατά περιόδους Λέλεγες, Κρήτες, Κάρες και Φοίνικες.Το νησί πρωτοκατοικήθηκε γύρω στα μέσα της 3ης π.Χ. χιλιετίας, ενώ τα ευρήματα καθώς και η προέλευση του ονόματος του νησιού μαρτυρούν τις μινωικές επιδράσεις στο νησί κατά την 2η π.Χ. χιλιετία. Οι πρώτοι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν στο νησί από την ηπειρωτική Ελλάδα ήταν Δωριείς. Κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα Η Φολέγανδρος συμμετείχε στην Αθηναϊκή Συμμαχία.
Η αρχαία ακρόπολη του νησιού βρισκόταν στη θέση Παλαιόκαστρο, πάνω από το ναό της Παναγίας, όπου υπάρχουν ακόμα σκόρπια θραύσματα αγγείων και χαλάσματα κτισμάτων. Λίγο πιο κάτω, στο νεκροταφείο της Χώρας, σώζεται και ένα τμήμα τείχους από τον 4ο π.Χ. αιώνα. Στην ίδια περίοδο χρονολογούνται τα χαραγμένα ονόματα εφήβων στα τοιχώματα της Χρυσοσπηλιάς που βρίσκεται στην βόρεια πλευρά του νησιού.Στη συνέχεια το νησί περνάει διαδοχικά στην κυριαρχία των Μακεδόνων (3ο π.Χ. αιώνα), των Πτολεμαίων (1ο π.Χ. αιώνα) και τέλος των Ρωμαίων. Κατά τους βυζαντινούς χρόνους δεν υπάρχουν αναφορές ή ευρήματα για την ιστορία του νησιού. Με την έναρξη της Φραγκοκρατίας (12ος αιώνας) το νησί μαζί με τις υπόλοιπες Κυκλάδες περνάει στα χέρια των Ενετών (13ος – 16ος αιώνας) και υπάγεται στο δουκάτο της Νάξου με ιδρυτή τον Ενετό άρχοντα Μάρκο Σανούδο. Αυτή την περίοδο χτίζεται και το περίφημο Κάστρο για να αποκρούει τις πειρατικές επιδρομές εκείνης της περιόδου.
Το 1617 και μέχρι την απελευθέρωση το 1928, το νησί περνάει στην κατοχή των Τούρκων. Με την ενσωμάτωση του νησιού στο Ελληνικό κράτος πολλοί Φολεγανδρίτες αποδημούν προς Αίγυπτο, Κωνσταντινούπολη και Αθήνα, αρκετοί διακρίνονται στις τέχνες και τα γράμματα, αποκτούν περιουσία και στέλνουν χρήματα και αγαθά στις οικογένειές τους στο νησί. Αυτή την περίοδο αρχίζει και η κατοίκηση έξω το Κάστρο και αρχίζει να διαμορφώνεται ο σύγχρονος οικισμός της Χώρας.Κατά την διάρκεια των δικτατοριών που γνώρισε η Ελλάδα, η Φολέγανδρος γίνεται τόπος εξορίας. Τις τελευταίες δεκαετίες το νησί γνωρίζει την ανάπτυξη κυρίως μέσω του τουρισμού, διατηρώντας παράλληλα την παραδοσιακή φυσιογνωμία του νησιού.
-
Η Χώρα
Ο παραδοσιακός οικισμός της Χώρας είναι χτισμένος σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων από τη θάλασσα και απέχει 3,5 χιλιόμετρα από τον Καραβοστάση. Οι πλακόστρωτοι δρόμοι και τα σοκάκια, οι πολλές και συνεχόμενες πλατείες, που είναι μοναδικό οικιστικό χαρακτηριστικό σε όλες τις Κυκλάδες, τα φροντισμένα σπίτια με τις μικρές ασπρισμένες αυλές και το Κάστρο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της Χώρας. Ο περίπατος στα στενά της Χώρας γίνεται ελεύθερα, αφού δεν επιτρέπεται η διέλευση τροχοφόρων. Η στάθμευση γίνεται σε ευρύχωρα πάρκινγκ, έξω από τον οικισμό.Η θέα της βόρειας, απόκρημνης πλευράς του Κάστρου στην πλατεία της Πούντας, η μεσημεριανή ανάπαυλα στη σκιά της πλατείας των Ντουνάβηδων και η βραδινή ζωντάνια της πλατείας της Πιάτσας συνθέτουν την εικόνα που σχηματίζει ο επισκέπτης στην πρώτη επαφή του με τη Χώρα.
Στη Χώρα θα βρείτε:
ξενοδοχεία, επιπλωμένα διαμερίσματα, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταξιδιωτικά πρακτορεία, γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων, εστιατόρια, μπαρ, ζαχαροπλαστεία, καφενεία, παντοπωλεία, φούρνο, εμπορικά καταστήματα με ρουχισμό, είδη αλιείας και κυνηγίου, είδη δώρων, κομμωτήριο, βενζινάδικα, ιατρείο, φαρμακείο, ταχυδρομείο, αστυνομία.
Δεν υπάρχει τράπεζα, υπάρχει όμως ΑΤΜ της Alpha Bank και της Eurobank κάτω από το γραφείο της Κοινότητας.Καραβοστάσης (το λιμάνι)
Ο Καραβοστάσης είναι το λιμάνι της Φολεγάνδρου. Ο τόπος είναι ήρεμος και προσφέρεται για μπάνιο και ξεκούραση.Η κύρια παραλία του Καραβοστάση είναι τα Χοχλίδια, οικογενειακή παραλία, υπάρχουν όμως τριγύρω διάφορες μικρές απομονωμένες παραλίες.
Από το μόλο ξεκινάει ο κεντρικός δρόμος ο οποίος οδηγεί στη Χώρα και στην Άνω Μεριά διασχίζοντας κατά μήκος όλο το νησί, καθώς και ο παραλιακός δρόμος για τον οικισμό Λιβάδι που περνάει από όλες τις αμμουδιές, νότια του λιμανιού.
Στην προβλήτα βρίσκεται και η αφετηρία του λεωφορείου για τη Χώρα. Τα δρομολόγια είναι συχνά και υπάρχει πάντοτε ανταπόκριση με το πλοίο, ανεξάρτητα από την ώρα άφιξής του. Από τον Καραβοστάση ξεκινούν το καλοκαίρι καθημερινά τουριστικά καραβάκια που μεταφέρουν τους επισκέπτες για μπάνιο στις παραλίες. Τα ίδια σκάφη κάνουν συγκεκριμένες ημέρες την εβδομάδα τον περίπλου του νησιού.
Στον Καραβοστάση θα βρείτε:
ξενοδοχεία, ενοικαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ, μπαρ, μίνι μάρκετ, πρατήριο άρτου, ATM (Τράπεζα Πειραιώς).Άνω Μεριά
Είναι ο δεύτερος μεγάλος οικισμός της Φολεγάνδρου, σπαρμένος κατά μήκος της βορειοδυτικής άκρης του νησιού.Εδώ το μοντέλο ζωής είναι αγροτικό και λίγα πράγματα έχουν αλλάξει εδώ και δεκαετίες. Οι περισσότερες κατοικίες δεν είναι απλά σπίτια αλλά «θεμωνιές», δηλαδή μικρές αυτόνομες μονάδες γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Κάθε ανωμερίτικο νοικοκυριό θα προετοιμαστεί για τη χρονιά. Θα σπείρουν το κριθάρι για τα ζώα τους, θα εκμεταλλευτούν το πιο μικρό –και δυσεύρετο– κομμάτι καλλιεργήσιμης γης για τα κηπευτικά της οικογένειας. Απέχει από τη Χώρα 6 χιλιόμετρα και τα δρομολόγια του λεωφορείου είναι συχνά.
Στην Άνω Μεριά θα βρείτε:
- ξενοδοχεία
- ενοικιαζόμενα δωμάτια
- εστιατόρια
- καφέ
- παντοπωλεία
- μανάβικα
- φούρνο με ξύλα
- παραδοσιακό εργαστήριο παραγωγής παστελιού
Η Αγκάλη
Ο οικισμός της Αγκάλης βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ από τη Χώρα, στον γραφικό κόλπο Βαθύ και η πρόσβαση γίνεται με μηχανή, αυτοκίνητο ή το τοπικό λεωφορείο. Στην περιοχή υπάρχουν ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, καφέ, μίνι μάρκετ.Η ομώνυμη παραλία, είναι μια από τις πιο όμορφες του νησιού με κρυστάλλινα νερά, ιδανική για οικογένειες και παιχνίδια στην άμμο.
Από την Αγκάλη ξεκινούν μονοπάτια που οδηγούν νότιο-ανατολικά στην παραλία Φηρά (15 λεπτά) ή Νοτιοδυτικά στην παραλία Γαλύφο (10 λεπτά). Υπάρχουν επίσης προγραμματισμένες εκδρομές με τοπικά καραβάκια στις κοντινές παραλίες του Αγίου Νικολάου (5 λεπτά) και το Λιβαδάκι (15 λεπτά).
Ο Πετούσης
Ο Πετούσης είναι ένας από τους παλαιότερους και μικρότερους αγροτικούς οικισμούς. Βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, 3,5 χλμ. από τη Χώρα. Ένα χωμάτινο μονοπάτι 3 χλμ. συνδέει τον οικισμό με το Λιβάδι. Στον Πετούση συναντά κανείς θεμωνιές, μάντρες με ζώα και ντόπιους αγρότες.
Το Λιβάδι
-
Το Οικομουσείο στην Άνω Μεριά Φολεγάνδρου πρωτολειτούργησε το καλοκαίρι του 1988 και ανήκει στον Πολιτιστικό Σύλλογο «Η ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ».Από το δημόσιο δρόμο που οδηγεί από το Κάστρο στην Άνω Μεριά, αριστερά, ένα στενό βραχώδες μονοπάτι, ανάμεσα από τα τοιχαλάκια των χωραφιών, οδηγεί στην είσοδο της θημωνιάς. Περιβάλλεται με ξερολιθιά που εμείς την ανυψώσαμε λίγο με πέτρες που μαζέψαμε από τα γύρω χωράφια για να ξεχωρίζει. Η είσοδος κλείνει με μια χαμηλή ξύλινη καγκελόπορτα, αντίγραφο της παλιάς. Τα σκαλιά είναι ανανεωμένα.
Δεξιά είναι το παλιότερο κτίσμα, άγνωστο από ποιον αιώνα. Υπολογίζουμε το 18ο αι. να ήταν ήδη χτισμένο. Χωρίζεται σε τρεις χώρους: στην κατοικία, στο κελάρι και στο φούρνο.
Οι τοίχοι ορθώνονται με ξερολιθιά, δηλαδή χωρίς συνδετικό υλικό. Η ικανότητα του μάστορα ήταν στο διάλεγμα της κατάλληλης πέτρας και στο αρμολόγημα της μεγάλης με τη μικρή. Ήταν μια τέχνη που έπρεπε να την κατέχουν όλοι οι γεωργοί για τις δικές τους ανάγκες.
Όσα σημεία των τοίχων βρέθηκαν γκρεμισμένα συμπληρώθηκαν με τον ίδιο τρόπο. Στα υπόλοιπα τμήματα των τοίχων έγινε μόνο το λεγόμενο «μπουκαρολόγημα», δηλαδή με μικρές πέτρες έκλεισαν τα κενά ανάμεσα στις μεγάλες. Τους τοίχους αφήσαμε ασοβάτιστους εξωτερικά, όπως τους βρήκαμε. Σε όλους τους αιώνες της πειρατίας έμεναν ασοβάτιστοι, στο ίδιο χρώμα των βράχων, για να μη διακρίνονται από μακριά, φαινόμενο γνωστό και από άλλα κυκλαδίτικα νησιά. Το ασβέστωμα και το λεγόμενο «σαρδέλωμα» είναι συνήθεια στις Κυκλάδες των νεότερων αιώνων.Τα δάπεδα και στους τρεις χώρους είναι χωμάτινα με καθαρό ειδικό χώμα, καλά στρωμένο. Όμοια στρώση είχαν και τα βυζαντινά σπίτια, όπως διαπιστώνεται στις ανασκαφές. Οι μάστοροί μας έκαναν καινούργια «πάτωση» όπως λέγεται, όμοια με τα ίχνη που διαπιστώθηκαν. Ανανεώθηκαν και οι γκρεμισμένες οροφές και τα δώματα. Ακολουθήθηκε η πατροπαράδοτη από αιώνες τεχνική που εφαρμοζόταν και σε όλες τις Κυκλάδες: η οροφή καλύπτεται με μεγάλες σχιστόπλακες. Τις συγκρατούν δοκάρια από κορμούς δέντρων, χωρίς να λειανθούν, που διατρέχουν όλο το πλάτος του δωματίου, γι’ αυτό και τα κτίσματα πάντα είναι στενόμακρα για να επαρκεί το μήκος των κορμών. Για τα δοκάρια χρησιμοποιούσαν τον κορμό από άγριο κυπαρίσσι, που λέγεται «φείδα», αιώνιας αντοχής. Εκείνους τους αιώνες φύονταν στη γη της Φολεγάνδρου τέτοια δέντρα, όμως από το 19ο αι. δεν ξαναφυτρωσαν πια.
Πάνω στις πλάκες της οροφής ή στις ραφές μόνο, στρώνεται μια λάσπη από ασβέστη και χώμα, γίνεται η «ρόδωση», όπως ονομάζεται η κάλυψη αυτή. Μετά τη «ρόδωση» στρώνονται ξερά φύκια σε παχιά στρώση και τελικά καλύπτεται όλο το δώμα με ένα λιπαρό καθαρό χώμα που όταν ξεραθεί γίνεται αδιάβροχο. Οι παλιές ξύλινες πόρτες αντικαταστάθηκαν με ακριβέστατη αντιγραφή, μαζί και οι παράδοξες ξύλινες κλειδαριές με το ξύλινο κλειδί.Ο μεγαλύτερος από τους τρεις χώρους χρησίμευε για κατοικία ως το 19ο αι. Εδώ μέσα γεννήθηκαν τα τέσσερα τελευταία παιδιά. Στα τέλη του 19ου αι. όταν η οικογένεια έκτισε την καινούργια της κατοικία, χρησίμευε πια για κελάρι, όπου φύλαγαν τη σοδειά τους. Εκεί άφηναν και τα εργαλεία της δουλειάς. Στο διπλανό χώρο είναι το λιοτριβιό. Ακολουθώντας όμως τη σειρά της διαδικασίας του λαδιού αρχίζουμε την επίσκεψη από τον έξω, τον ύπαιθρο χώρο.
Πάνω σε ένα υπερυψωμένο κτιστό κυκλικό πέτρινο βάθρο βρίσκεται ο βαρύς πέτρινος «κύλινδρας» που συνθλίβει τις ελιές, καθώς περιστρέφεται από τρεις άνδρες. Ο πολτός μαζεύεται σε ειδικούς σάκκους πλεγμένους στο χέρι από τις γυναίκες και μεταφέρεται μέσα στο δωμάτιο του λιοτριβιού. Εκεί ο σάκκος τοποθετείται σε μια μεγάλη πλάκα προσαρμοσμένη στον τοίχο πλάγια και με ένα ειδικό, δουλεμένο ξύλινο μοχλό (το «αντί»), στηριγμένο σε βαθούλωμα του τοίχου, πιέζεται ο σάκκος και το λάδι κυλάει σε ειδικό πήλινο δοχείο, που λέγεται «μάρκο».Μέσα στο δωμάτιο του λιοτριβιου πάντα υπάρχει και η πυροστιά για το βραστό νερό που ξεχωρίζει το λάδι.
Ο τρίτος χώρος του κτίσματος είναι ο φούρνος που έκαιγε με αγκάθια, σχίνα και θυμάρια. Δενδρόξυλα δεν υπάρχουν στο νησί. Σώζεται ακόμα και η πυροστιά, το ράφι, και συμπληρώθηκε με όλα τα πρεπούμενα του φούρνου.
Η καπνοδόχος, «ο φλάρος», είναι πάντα ένα πήλινο πιθάρι χωρίς πάτο. Στην άλλη μεριά της θημωνιάς είναι χτισμένος με τοίχους από ξερολιθιά ο χώρος των ζώων, «η μάντρα». Αφού συντηρήθηκαν οι τοίχοι και η οροφή, διαμορφώθηκε ένα δωμάτιο για αποθήκη και το αποχωρητήριο. Μέσα σε έναν από τους τοίχους κρύφτηκε το ντεπόζιτο του νερού που γεμίζει με κουβαλητό νερό.
Το νερό του οικισμού άλλοτε και τώρα είναι μόνο το βρόχινο, που από τα δώματα κυλούσε στις στέρνες. Στη θημωνιά διασώθηκαν δύο στέρνες που στεγανοποιήθηκαν και καθαρίστηκαν. Διασώθηκε και το μικρό αλωνάκι της θημωνιάς, σχεδόν ακέραιο. Στο κέντρο της θημωνιάς σώζεται το πιο πρωτόγονο πατητήρι. Στην επιφάνεια του βράχου είχαν σκαλίσει και χτίσει έναν ορθογώνιο λάκκο. Εκεί πατούσαν τα σταφύλια με τα πόδια. Από τον πυθμένα του λάκκου κυλούσε το κρασί σε ένα κυκλικό χαμηλότερο λάκκο του βράχου, που σώζει ακόμα το χρώμα του κρασιού. Είναι η προσαρμογή της φύσης στη χρήση του ανθρώπου.Κοντά στη στέρνα είχαν στήσει με μεγάλες πλάκες την επίσης πρωτόγονη πλύστρα των ρούχων.
Στη βορινή πλευρά βρίσκεται το λεγόμενο «περιβόλι» με τη μοναδική λεμονιά. Περιβάλλεται από ψηλή κυκλική ξερολιθιά για να προφυλαχτεί η λεμονιά από τους δυνατούς ανέμους. Σε όλη την ανατολική πλευρά της θημωνιάς ήταν φυτεμένο ένα φτωχό αμπελάκι με τα απαραίτητα τοιχαλάκια που συγκρατούν το λιγοστό χώμα. Στη δυτική πλευρά φυτεύτηκαν αρμυρίθρες με την ελπίδα ότι οι άνεμοι θα τις αφήσουν να επιζήσουν. Στη δυτική πλευρά της θημωνιάς χτίστηκε γύρω στα 1900 το καινούργιο σπίτι. Ήταν η κατοικία της τελευταίας οικογένειας που έζησε εδώ με τα τέσσερα παιδιά, αυτά που γεννήθηκαν μέσα στο παλιό σπίτι. Συγκριτικά με την παλιά είναι μια εξελιγμένη κατοικία με τρεις χώρους. Εδώ αναγνωρίζεται η καλλιτεχνική έκφραση της φολεγάνδριας γυναίκας, που υφαίνει ό,τι χρειάζεται για να ντυθεί το σπίτι, βάφει τις ντάμιες στις πλάκες του δαπέδου, φυτεύει τα φτωχά φυτά στην «αλτάνα» του προαύλιου και συνδράμει σε κάθε ανάγκη του σπιτιού και του χωραφιού.Η οροφή του σπιτιού είναι με δοκάρια από φείδες και πλάκες. Το δώμα ανανεώθηκε όλο με τη γνωστή κυκλαδίτικη τεχνική και τα αυθεντικά υλικά. Φως ηλεκτρικό δεν υπάρχει ούτε και θα μπει. Ανάμεσα στο σπίτι και στη στέρνα είναι ένας περιορισμένος χώρος για τον ορνιθώνα, «ο λάκκος» όπως τον λένε οι ντόπιοι. Οι δυσκολίες που είχαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν πολλές. Όπως π.χ. στις μεταφορές των υλικών που έγιναν με τη βοήθεια των ζώων. Στις αρχές είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τη δυσπιστία των κατοίκων. Όταν έσβησε η δυσπιστία και άρχισε το ενδιαφέρον, είχαμε να αντιμετωπίσουμε την αντιζηλία των κατοίκων της Χώρας για την ίδρυσή του στην Άνω Μεριά και όχι στο Κάστρο. Τώρα που έγινε κατανοητό ότι η μορφή του Μουσείου αφηγείται την ιστορία όλου του νησιού έχουμε τη συνδρομή και την αγάπη και των δύο Κοινοτήτων και οι κάτοικοι προσφέρουν στο Μουσείο με προθυμία κάποιο κατάλοιπο του παρελθόντος.
Το Μουσείο αυτό, που εικονίζει τον τρόπο ζωής μιας αγροτικής μονάδας του παρελθόντος, είναι ένα είδος οικομουσείου, όπως το ονομάζει η σύγχρονη Μουσειολογία. Το οικομουσείο έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στη νέα γενιά «τη γνώση της ταυτότητάς της», παρακολουθώντας τις μεταβολές που φέρνει ο χρόνος στις οικονομικές, πολιτιστικές, κοινωνικές και οικολογικές συνθήκες της ζωής. Και ακόμα μπορεί να προσφέρει στοιχεία μελέτης στη λαογραφία για τις πηγές του Ελληνισμού.
-
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Η Φολέγανδρος» βρίσκεται στην πλατεία της Πούντας στην Χώρα. Κάθε καλοκαίρι, αντλώντας θεματολογία από την ιστορία και τον πολιτισμό της Φολεγάνδρου, φιλοξενεί ανάλογες θεματικές εκθέσεις ζωγραφικής, κεραμικής, φωτογραφίας, υφαντουργίας κ.α. Στον Πολιτιστικό Σύλλογο «Η Φολέγανδρος» επίσης ανήκει η διεύθυνση και διαχείριση του Οικομουσείου Φολεγάνδρου στην Άνω Μεριά.Αποστάσεις: από Καραβοστάση 3.2 km από Άνω Μεριά 5.5 km από Αγκάλη 4.5 km Πρόσβαση: - Αυτοκίνητο
- Μηχανάκι
Ημερομηνίες Λειτουργίας
1 Αυγούστου – 9 ΣεπτεμβρίουΩράριο Λειτουργίας
19:00 – 22:00 -
Το Πάσχα αποτελεί την σημαντικότερη γιορτή στο νησί. Τα ξεχωριστά και διαφορετικά πασχαλινά έθιμα σε συνδυασμό με το καταπράσινο ανοιξιάτικο τοπίο, συνθέτουν την καλύτερη περίοδο για να επισκεφθεί κανείς το νησί.Οι προετοιμασίες των κατοίκων ξεκινούν αρκετές μέρες νωρίτερα, ώστε να υποδεχθούν την Εικόνα της Παναγίας με πεντακάθαρες πλατείες και δρόμους, φρεσκοασπρισμένες ντάμες και πασχαλινά φαγητά και γλυκά.
Η ΚΥΡΙΑΚΗ του Πάσχα
Την Κυριακή του Πάσχα η Εικόνα της Παναγίας ξεκινάει την διαδρομή της από τον ναό της Παναγίας προς την Χώρα. Στην πλατεία της Πούντας την υποδέχεται ο κόσμος και την συνοδεύει σε όλους τους δρόμους και τα σπίτια του χωριού. Ντόπιοι και επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να κεραστούν και να γευτούν τοπικά πασχαλινά εδέσματα και ποτά, σε όλα τα σπίτια που υποδέχονται την Εικόνα. Με την δύση του ηλίου η Εικόνα παραδίδεται στους κατοίκους από την Άνω Μεριά και μεταφέρεται με τα πόδια έως την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, όπου και διανυκτερεύει μετά την τέλεση του εσπερινού.Η ΔΕΥΤΕΡΑ του Πάσχα
Η Δευτέρα του Πάσχα βρίσκει την Εικόνα να περιφέρεται από νωρίς σε όλα τα σπίτια της Άνω Μεριάς, πάντα συνοδεία του κόσμου και πάντα με τα πόδια ενώ δεν λείπουν οι εορταστικοί πυροβολισμοί και τα βαρελότα. Αργά το απόγευμα η Εικόνα παραδίδεται στους Χωραΐτες, οι οποίοι την επιστρέφουν στην Χώρα για να διανυκτερεύσουν στον ναό της Παντάνασσας στο Κάστρο.Η ΤΡΙΤΗ του Πάσχα
Την Τρίτη (και τελευταία) ημέρα του Πάσχα, η Εικόνα θα ακολουθήσει την μεγαλύτερη διαδρομή ξεκινώντας αρχικά για τον Πετούση, θα συνεχίσει για το Λιβάδι και θα καταλήξει στον Καραβοστάση ευλογώντας όλα τα σπίτια αλλά και τα καΐκια του λιμανιού. Καιρού επιτρέποντος η Εικόνα επιβιβάζεται σε ένα από τα καΐκια και συνοδεία των άλλων κάνει μια σύντομη διαδρομή στους κοντινούς όρμους.Το Πάσχα ολοκληρώνεται την Τρίτη το απόγευμα με την επιστροφή της Εικόνας στο Ναό της Παναγίας πάνω από την Χώρα.
Αξιοθέατα
Παραλίες
-
- ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
-
- ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
-
- ΑΓΚΑΛΗ
-
- ΑΜΠΕΛΙ
-
- ΒΑΡΔΙΑ
-
- ΒΑΛΣΑΜΟ
-
- ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΥ
-
- ΒΟΡΕΙΝΑ
-
- ΓΑΛΥΦΟΣ
-
- ΚΑΤΕΡΓΟ
-
- ΛΑΤΙΝΑΚΙ
-
- -ΛΙΒΑΔΑΚΙ
-
- -ΛΙΒΑΔΙ
-
- ΛΥΓΑΡΙΑ
-
- ΠΟΥΝΤΑΚΙ
-
- ΣΕΡΦΙΩΤΙΚΟ
-
- ΦΗΡΑ
-
- ΧΟΧΛΙΔΙΑ
Βικιπαιδεια
Με θέα τον Καραβοστάση και πάνω στην παραλία με τα Xοχλίδια, βρίσκεται το ξενοδοχείο Αίολος.
Η περιοχή του Καραβοστάση προσφέρεται για ήσυχες και ξεκούραστες διακοπές έχοντας παράλληλα πολλές επιλογές για διασκέδαση όπως μπαρ, καφετέριες, εστιατόρια με Ελληνική κουζίνα και φρέσκο ψάρι. Υπηρεσίες όπως ενοικίαση………περισσότερα εδώ
Το Anemomilos Apartments Boutique Hotel στην Φολέγανδρο είναι ένα οικογενειακά διοικούμενο ξενοδοχείο το οποίο άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του το 1993. Ο πρώην κατασκευαστής του Δημήτρη Πατέλη, ήρθε για πρώτη φορά στη Φολέγανδρο ως επισκέπτης και ερωτεύτηκε το νησί, τον λαό και κυρίως το αυτό το κομμάτι γης στην άκρη του βράχου της Χώρας……περισσότερα εδώ
.Ενοικιάσεις αυτοκινήτων στη Μήλο, την Κίμωλο, τη Φολέγανδρο, τη Σίκινο, τη Σαλαμίνα και τον Πειραιά από την RAC AEΕίμαστε υπερήφανοι που σας προσφέρουμε υπηρεσίες ενοικίασης αυτοκινήτων εξαιρετικής ποιότητας στη Μήλο με το δικό μας στόλο αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και ATV. ……περισσότερα εδώ
Ντιπ -Σαλάτες -Μεζέδες – Ορεκτικά-Ματσάτα (παραδοσιακά σπιτικά ζυμαρικά) -Παραδοσιακές τοπικές συνταγές –Θαλασσινά- πιάτα στη σχάρα-Επιδόρπια
