Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67
ΑΡΓΟΣ – AtHellas

ΑΡΓΟΣ

Άργος

Το Άργος είναι πόλη της Πελοποννήσου. Ανήκει στο Νομό Αργολίδας, του οποίου υπήρξε και πρωτεύουσα, και θεωρείται η αρχαιότερη πόλη της Ευρώπης λόγω της ύπαρξης πολλών αρχαιολογικών μνημείων που χρονολογούνται από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, όταν αποτελούσε ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα του Μυκηναϊκού Πολιτισμού. Είναι η μεγαλύτερη πόλη του νομού με πληθυσμό 22.209 κατοίκους (απογραφή 2011). Ο δήμος Άργους-Μυκηνών έχει 42.022 κατοίκους. Αποτελεί κέντρο των εμπορικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων του νομού. Στο Δήμο Άργους – Μυκηνών υπάγονται εκτός του Άργους, οι τοπικές κοινότητες Δαλαμανάρας, Πυργέλας, Λάλουκα, Κουρτακίου, Ήρας, Ινάχου,Πρόσυμνας,Λιμνών κ.α 

Το Άργος οριοθετείται βόρεια από τον ξεροπόταμο Ξεριά (Χάραδρο), στα ανατολικά από τον Ίναχο ποταμό και το ρέμα της Πάνιτσας (που πηγάζει από τον τελευταίο), στα δυτικά από το λόφο της Λάρισας (όπου είναι χτισμένο και το μοναστήρι της Παναγιάς της Κατακεκρυμμένης- Πορτοκαλούσας) και το λόφο της Ασπίδος (ή το λόφο του Προφήτη Ηλιά και στα νότιο τμήμα του από το Νότιο Περιφερειακό. Η πλατεία του Αγίου Πέτρου (πρώην πλατεία Ομονοίας  με τον ομώνυμο καθεδρικό ναό αποτελεί το κέντρο της πόλης, ενώ χαρακτηριστικές πλατείες είναι η πλατεία Δημοκρατίας (ανεπίσημα πλατεία Λαϊκής Αγοράς), η Πλατεία Δερβενακίων (ανεπίσημα πλατεία Σταραγοράς) και η πλατεία Δικαστηρίων (όπου βρίσκεται το Ειρηνοδικείο της πόλης). Το Πάρκο του Μπόνη αποτελεί το μεγαλύτερο χώρο πρασίνου στο κέντρο της πόλης.

Οι σημαντικότερες συνοικίες είναι τα Γεφύρια, τα Τσαμέικα, τα Λαγκαδιανά, ο Συνοικισμός, ο Άγιος Βασίλειος, οι Παλιές και οι Νέες Εργατικές Κατοικίες, ο Νέος Κόσμος, ο Αϊ-Γιάννης, η Αγία Αικατερίνη και ο Άγιος Νικόλαος (από τις ομώνυμες εκκλησίες που βρίσκονται σε κάθε περιοχή), ενώ στα περίχωρα του Άργους αξιοσημείωτες περιοχές είναι η Δαλαμανάρα η Χαλέπα και οι Φυστικιές.

 Στη σημερινή εποχή, οι πιο εμπορικοί δρόμοι της πόλης είναι αυτοί που βρίσκονται στα πέριξ της πλατείας του Αγίου Πέτρου (οδός Καποδιστρίου, Δαναού, Βασιλέως Κωνσταντίνου) καθώς και η οδός Κορίνθου. Οι Πεζόδρομοι (οι πεζοδρομημένες δηλαδή οδοί Μιχαήλ Στάμου, Παναγή Τσαλδάρη και Ελ. Βενιζέλου) αποτελούν το πιο δημοφιλές σημείο της πόλης όπου βρίσκεται συγκεντρωμένος μεγάλος αριθμός εμπορικών καταστημάτων και καφετεριών.

 

 

  • Οι αρχαιότατοι κάτοικοι του Άργους ήταν αυτόχθονες Πελασγοί ( Άργος Πελασγικόν). Οι πρώτοι έποικοι ήταν Φοίνικες έμποροι και στη συνέχεια Αιγύπτιοι, με αρχηγό τον Ίναχο, περί το 1986 π.Χ..

    Επί βασιλείας του Ινάχου το Άργος ήκμασε σημαντικά και οι κάτοικοι ονόμασαν το Άργος και όλη την Πελοπόννησο «Ινάχου γη» και τον ποταμό που έρεε δίπλα στα τείχη της πόλης Ίναχον. Αυτόν διαδέχθη ο γιος του Φορωνέας ο οποίος δημιούργησε την πόλη του Άργους, το «Φορωνικό άστυ», το οποίο θεωρείται η πρώτη πόλη του κόσμου. Κατά την παράδοση, πρώτος αυτός ανακάλυψε το πυρ το οποίο έκαιγε διαρκώς στο ναό του Λυκίου Απόλλωνα, «Φορωνέως πυρ». Η Νιόβη, κόρη του Φορονέα, γέννησε τον Άργον ο οποίος εβασίλευσε στη πόλη και έδωσε σε αυτή το όνομά του.Περί το 1572 π.Χ. ήρθε στο Άργος από την Αίγυπτο ο Δαναός (κατά άλλη παράδοση ο Δαναός ήταν Αργείος). Αυτός, εισήγαγε νέους νόμους, εδίδαξε μεταξύ άλλων στους πολίτες την ναυτιλία, τις τέχνες, … να ανοίγουν φρέατα και έτσι το Άργος «άνυδρον εόν Δαναός εποίησεν ένυδρον». Δαναοί ονομάστηκαν όχι μόνο οι Αργείοι αλλά και όλοι οι Έλληνες.

    Με βασιλιά τον Άδραστο, το 1329 π.Χ. , επτά Αργείοι αρχηγοί εκ των βασιλικών οικογενειών, εκστρατεύουν στην επτάπυλη Θήβα, «Πόλεμος των Επτά επί Θήβας». Οι Αργείοι νικήθηκαν και όλοι οι στρατηγοί εφονεύθησαν. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1319 π.Χ. οι γιοι των φονευθέντων στρατηγών εκστρατεύουν αυτή τη φορά νικηφόρα στη Θήβα (πόλεμος των Επιγόνων).

    Το Άργος μετέχει στον Τρωικό πόλεμο (1193–1184 π.Χ.) υπό τον Διομήδη.

    Η κάθοδος των Δωριέων στα τέλη του 12ου π.Χ. αιώνα εξουθενώνει το Μυκηναικό κράτος και το κέντρο του Ελληνισμού μετατοπίζεται στο Άργος. Τότε ιδρύθηκε το «μέγα Αργείον κράτος». Ο Τήμενος, της γενεάς των Ηρακλειδών, καταλαμβάνει το Άργος και γίνεται αυτό αντί των Μυκηνών, η βασιλική έδρα των Τημενιδών και η μητρόπολη της δωρικής Αργολίδος. Ο Τήμενος ήταν μετά τον Φορωνέα και τον Δαναό ο τρίτος θεμελιωτής του Άργους.

    Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ

    Ο ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΤΗΣ ΑΣΠΙΔΑΣ

    Η αρχαιολογική έρευνα αποκαλύπτει τα αρχαιότερα ίχνη κατοίκησης στο Άργος στο λόφο του Προφήτη Ηλία, τη λεγόμενη Ασπίδα στα τέλη της Νεολιθικής εποχής γύρω στο 4000 – 3500 π.Χ.

    Ο λόφος ξανακατοικήθηκε 1500 χρόνια αργότερα, δηλαδή γύρω στο 2000 π.Χ. σε μια εποχή που ονομάζουμε Μέση εποχή του Χαλκού η Μεσοελλαδική εποχή και η οποία διαρκεί από το 2000 έως το 1600 π.Χ.. Τότε στην κορυφή του λόφου αναπτύσσεται ένας ιδιαίτερα σημαντικός προϊστορικός οικισμός από τον οποίον ήρθαν στο φως πολυάριθμα κτίσματα.

    Στις αρχές της Μυκηναϊκής εποχής (γύρω στο 1600 π.Χ.) ο σημαντικός αυτός οικισμός εγκαταλείπεται , και αναπτύσσεται η κάτω πόλη, ανατολικά του λόφου. Την ακμή του Μυκηναϊκού Άργους μαρτυρούν οι πολυάριθμοι και πλούσιοι τάφοι του νεκροταφείου της Δειράδας στους Ν.Δ. πρόποδες του λόφου.

    Το Άργος φτάνει στην ακμή του κατά τη διάρκεια της Γεωμετρικής και Αρχαϊκής εποχής ( 800 – 500 π.Χ. ).

    Από τους μεγαλύτερους άνδρες της Πελοποννησιακής ιστορίας, ο Φείδων βασίλευσε μεταξύ 770–730 π.Χ.. Κατέστησε το Άργος δεσπόζουσα δύναμη της Πελοποννήσου και αυτός πρώτος έκοψε Ελληνικά νομίσματα από χαλκό και άργυρο με έμβλημα τη χελώνα. Στο τέλος του 8ου π.Χ. αιώνα το Άργος εξελίσσεται στο σημαντικότερο κέντρο μεταλλουργίας στην Ελλάδα.

    Από τον 7ο αιώνα μ.Χ. αρχίζει η ο έντονος ανταγωνισμός με την άλλη μεγάλη δύναμη της Πελοποννήσου την Σπάρτη η οποία κράτησε για πολλούς αιώνες.

    Από τον 6ος αιώνας π.Χ. , ο λόφος της Ασπίδας χρησιμοποιείται ως χώρος λατρείας: στη ΝΔ πλαγιά ιδρύεται το ιερό του Απόλλωνα Δειραδιώτη.

    Κατά τον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ. στο Άργος αναπτύχθηκε η χαλκοπλαστική και στην Αθήνα η αγαλματοποιία λόγω των μαρμάρων της Πεντέλης. Ο περίφημος χαλκοπάστης και αγαλματοποιός Αγελάδας ο νεώτερος, ιδρύει σχολή στην οποία φοίτησαν μεταξύ άλλων ο Μύρων, ο Πολύκλειτος και ο Φειδίας. Ο Πολύκλειτος ( ήκμασε γύρω στο 450-420 π.X.), ήταν ο πιο ξακουστός γλύπτης της αρχαιότητος μαζί με τον σύγχρονό του Φειδία. Η σημαντικότερη προσφορά του όμως ήταν η μελέτη των αναλογιών και των συμμετριών του ανθρώπινου σώματος, που περιέγραψε στο σύγγραμμά του, ο Κανών. Η επίδραση αυτού του έργου καθώς και των γλυπτών του ήταν καθοριστική για τους επόμενους αιώνες.

    Το 496 π.Χ. ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Κλεομένης εξεστράτευσε εναντίον του Άργους και όντας νικητής εφόνευσε 6.000 αργείους πολεμιστές. Η πόλη αν και απογυμνώθηκε πληθυσμιακά διατήρησε την ανεξαρτησία της. Κατά τους περσικούς πολέμους το Άργος παραμένει ουδέτερο. Περί το 460 π.Χ. το πολίτευμα του Άργους γίνεται δημοκρατικό όταν η πόλη συμμαχεί με την Αθήνα.. Η δημοκρατία όμως καταλύεται το 418 π.Χ. από του ολιγαρχικούς της πόλης με τη βοήθεια της Σπάρτης. Το ολιγαρχικό πολίτευμα ο λαός κατέλυσε το 417 π.Χ..

    Περί τον 4ο αιώνα π.Χ. κτίζεται το θέατρο από τα μεγαλύτερα της αρχαιότητας, με 83 σειρές καθισμάτων, θέατρο λαξευτό στο βράχο.

    Στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου (431–404 π.Χ.) το Άργος παραμένει ουδέτερο, αλλά το 421 π.Χ. συμμαχεί με την Αθήνα. Η πόλη αν και αναμίχθηκε στον καταστροφικό Πελοποννησιακό πόλεμο, εξακολουθεί να κυριαρχεί στην περιοχή.
    Τα Νέμεα καθιερώθηκαν το 573 π.Χ. σε μια εποχή που η πόλη της Νεμέας αποτελούσε τμήμα της πόλης-κράτους των Κλεωνών. Αργότερα η Νεμέα και οι αγώνες πέρασαν στην κατοχή του Άργους και από το 270 π.Χ. διεξάγονταν εκεί.

    Ο 3ος αιώνας π.Χ. με τις συνέπειες των πολέμων των Διαδόχων, την εισβολή των Αιτωλών και τον πό λεμο με τη Σπάρτη ήταν από τις πιο ταραγμένες περιόδους της ιστορίας του Άργους.

    Τον 3ο αιώνα π.Χ. το Άργος αναδεικνύει μια από τις κορυφαίες ποιήτριες της αρχαιότητας, την λυρική ποιήτρια Τελέσιλλα.

    Στις αρχές του 2ου αι. π.Χ., η πόλη του Άργους διέρχεται μια ακόμη ταραχώδη περίοδο της ιστορίας της. Το 196 π.Χ., ενώ οι περισσότερες ελληνικές πόλεις κηρύσσονται ελεύθερες, το Άργος παραμένει στην κατοχή του σπαρτιάτη βασιλιά Νάβι. Η απελευθέρωση της πόλης επιτυγχάνεται τελικά το 195 π.Χ.. Για την πόλη, η οποία επαναπροσχωρεί στην Αχαική Συμπολιτεία ακολουθεί μια περίοδος ευημερίας έως τη διάλυση του δεσμού, το 146 π.Χ..

    Το 146 π.χ. η Πελοπόννησος γίνεται Ρωμαική επαρχία.

    Στη διάρκεια της Ρωμαϊκής κυριαρχίας το Άργος γνωρίζει νέα περίοδο ακμής. Κατά την εποχή του Ανδριανού γίνονται αξιόλογα δημόσια έργα. Το θέατρο μετατρέπεται για να υποστηρίξει τα θεάματα της εποχής, ο ναός του Σεραπείου – Ασκληπείου μετατρέπεται σε Θέρμες, ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα συγκροτήματα Ρωμαϊκών λουτρών στην Ελλάδα, κτίζεται το Ωδείο και το Αδριάνειο υδραγωγείο μεταφέρει το νερό από την Κορινθία.

    Τα περισσότερα δημόσια κτίρια καταστράφηκαν εν μέρει η ολοκληρωτικά με την επιδρομή των Γότθων το 267 μ.Χ. και των Οστρογότθων ( 395 μ.Χ. ). Στον 4ο και 5ο μ.Χ. αιώνα ωστόσο η πόλη ανοικοδομήθηκε, επισκευάστηκε το θέατρο και το Ωδείο, αναστηλώθηκε η μεγάλη στοά. Δρόμοι και κτίρια επισκευάζονται με υλικά κατεστραμμένων μνημείων. Πάνω σε παλαιότερα δημόσια κτίρια οικοδομήθηκαν Ρωμαικές επαύλεις με εντυπωσιακά ψηφιδωτά.

    Τον Χριστιανισμό πιθανότατα κύρηξε στο Άργος τον 5ο αιώνα μ.Χ. ο Απόστολος Ανδρέας. Πλήθος χριστιανικών ναών ανεγείρονται αυτήν την περίοδο ( στο χώρο της ακροπόλεως υπάρχουν τα ίχνη βασιλικής, η οποία χρονολογείται στις αρχές του 5ου αιώνος μ.Χ. και θεωρείται από τις αρχαιότερες της Πελοποννήσου ). Αυτή την περίοδο ο επίσκοπος Άργους κατέχει εξέχουσα θέση στην κλίμακα της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.

    Ο σεισμός του 552 μ.Χ. προκαλεί την κατάρρευση πολλών κτιρίων και η πόλη αρχίζει να παρακμάζει. Οι επιδημίες της πανούκλας και οι Σλαβικές επιδρομές ( 580 – 590 μ.Χ. ) ολοκληρώνουν την εικόνα της κάμψης της πόλης η οποία διαρκεί μέχρι τον 7ο αιώνα μ.Χ.

    Η Πελοπόννησος σταδιακά επανέρχεται στην αυτοκρατορική εξουσία με την τελική συντριβή των Σλάβων το 805 μ.Χ. και τον εκχριστιανισμό τους, προσπάθεια η οποία κορυφώθηκε κατά τα έτη της βασιλείας του Βασιλείου Ι (867-886). Ο επίσκοπος Άργους και Ναυπλίου Άγιος Πέτρος (περίπου 850-922), μια από τις λαμπρότερες εκκλησιαστικές φυσιογνωμίες της θρησκευτικής αναγεννήσεως της Πελοποννήσου κατά τα τέλη του 9ου και 10ου αιώνα, με τα κηρύγματά του, το φιλανθρωπικό του έργο και τα σχολεία που ίδρυσε, μετέβαλε την επισκοπή του σε κυψέλη φιλανθρωπίας και φάρο παιδείας .

    Το Άργος κατά τον 10ο – 12ο αιώνα συγχρόνως με την πολιτιστική του άνθηση ανθεί και οικονομικά.

    Το Βυζαντινό Άργος και γενικά η Αργολίδα κατακτήθηκαν από τους Φράγκους σταυροφόρους λίγο μετά το 1204. Η τελευταία Φράγκισσα επικυρίαρχος της Αργολίδας, η Μαρία ντ’ Ενγκιέν παρέδωσε την Αργολίδα μαζί με τις δύο κυριότερες πόλεις της, το Ναύπλιο και το Άργος , στους Βενετούς το 1388. Ένας αγώνας μεταξύ Βενετίας και των αντιπάλων της για το Άργος ξεκινά με τελική νικήτρια ήταν η Βενετία. Το Άργος πέρασε στα χέρια της Γαληνοτάτης στις 27 Μαίου 1394. Έκτοτε ξεκινάει ουσιαστικά και η Βενετική περίοδος του Άργους. Το Άργος απετέλεσε αρχικά την έδρα του Λατίνου Επισκόπου της Αργολίδας και διέθετε δικό του Βενετό διοικητή. Ο πληθυσμός της πόλης, ελληνικός, φραγκικός και βενετικός, οργανώθηκε σε κοινωνικές τάξεις σύμφωνα με το βενετικό πρότυπο.

    Αυτή η κατάσταση διατηρήθηκε για 75 χρόνια. Με την έκρηξη του πρώτου βενετοτουρκικού πολέμου το Άργος έγινε το μήλον της έριδας ανάμεσα στη Βενετία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Πελοπόννησο.. Τελικά στις 3 Απριλίου 1463, Κυριακή των Βαΐων, το Άργος κατελήφθη από τους Τούρκους. Σχεδόν όλοι οι Αργείοι, αν και παρεδόθησαν αμαχητί, μετεφέρθησαν στην Κωνσταντινούπολη. Την Ενετική κυριαρχία διαδέχθη η Τουρκική. Το 1479 υπογράφηκε η συνθήκη ειρήνης σύμφωνα με την οποία η Βενετία απώλεσε οριστικά το Άργος.

    Η Β Ενετική κυριαρχία διαρκεί από το 1686 έως τον Ιούνιο του 1715, οπότε η πόλη πέφτει ξανά στα χέρια των Τούρκων..

    Στα επόμενα χρόνια ο πληθυσμός του Άργους μειώνεται και η πόλη πέφτει στην αφάνεια. Στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων η πόλη βρίσκεται στο επίκεντρο των γεγονότων. Η πόλη του Αργους, σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης στις 23 Μαρτίου 1821 με επικεφαλής τον Σταματέλο Αντωνόπουλο. Από τότε το Άργος βρισκόταν στην καρδιά της επανάστασης κατά την οποία υπέστη πολλές καταστροφές. Οι προετοιμασίες για την 1η Εθνοσυνέλευση των μαχόμενων τότε Ελλήνων, έγιναν στην Εκκλησία του Αγ. Ιωάννη, ενώ η 4η Εθνοσυνέλευση έλαβε χώρα στο Αρχαίο Θέατρο το 1829. Ένας αγωνιστής που συνδέθηκε με το Άργος είναι ο Ι. Μακρυγιάννης, κυρίως για την παραμονή του επί μεγάλο χρονικό διάστημα στην πόλη, όπου και άρχισε τη συγγραφή των Απομνημονευμάτων του.

    Οι στρατηγοί της απελευθέρωσης έκτισαν αρχοντικές κατοικίες στην πόλη, με εξαίρετα δείγματα αυτές του Δ. Τσώκρη, του Θ. Γόρδωνος, του Δ. Καλλέργη, κ.α., ενώ ο Κυβερνήτης Καποδίστριας είχε προγραμματίσει την πολεοδομική οργάνωση της πόλης και την ανέργεση δημοσίων καταστημάτων για να στεγαστούν οι υπηρεσίες. Το 1830 κτίστηκε το Δημαρχείο και ένα χρόνο νωρίτερα διαμορφώθηκαν οι Στρατώνες για τις ανάγκες του ιππικού. Το 1831 κτίστηκε το 1ο Δημοτικό σχολείο.

    Προς το τέλος του 19ου αιώνα, το Άργος άρχισε πάλι να αναβαθμίζεται σε εμπορικό, βιομηχανικό και πολιτισμικό κέντρο της περιοχής. Εύποροι έμποροι ανέγειραν τότε στην πόλη ωραία Νεοκλασικά κτίρια, όπως το Μέγαρο Κωνσταντόπουλου που οικοδομήθηκε το 1912, σε σχέδιο του Ε. Τσίλλερ καθώς και η Δημοτική Νεοκλασική Αγορά του 1889.

    Ας θυμίσουμε τα λόγια του Πουκεβίλ, γάλλου ταξιδιώτη του 1820: «… πόλη ων Θεών και των βασιλιάδων, το όνομα της, η φήμη της, η δόξα της, ήταν διαδεδομένα σ’ όλα τα έθνη! … Λόγια που απαντούν σε ωδές του Πίνδαρου: «Βραχύ μοι στόμα πάντ’ αναγήσασθ’ όσων Αργείων έχει τέμενος μοίραν εσλών, έστι δε και κόρος ανθρώπων βαρύς αντιάσαι» [είναι μικρό το στόμα μου για να διηγηθεί την δόξα του Άργους …].

  • Οι «Πολύχρυσες Μυκήνες», το βασίλειο του μυθικού Αγαμέμνονα, που πρώτος ύμνησε ο Όμηρος στα έπη του, είναι το σημαντικότερο και πλουσιότερο ανακτορικό κέντρο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα. Το όνομά τους έχει δοθεί σε έναν από τους λαμπρότερους πολιτισμούς της ελληνικής προϊστορίας, το μυκηναϊκό, και οι μύθοι που συνδέονται με την ιστορία τους διαπέρασαν τους αιώνες με τα ομηρικά έπη και τις μεγάλες τραγωδίες της κλασικής εποχής, ενώ ενέπνευσαν και συνεχίζουν να εμπνέουν παγκοσμίως την πνευματική δημιουργία και την τέχνη. Η μυθική παράδοση φέρει ως ιδρυτή των Μυκηνών τον Περσέα, γιο του Δία και της Δανάης, της κόρης του Ακρισίου, του βασιλιά του Άργους, απόγονου του Δαναού. Ο Παυσανίας (2.16.3) αναφέρει ότι ο Περσέας ονόμασε τη νέα πόλη Μυκήνες είτε επειδή εκεί έπεσε ο μύκης του ξίφους του είτε επειδή εκεί αποκαλύφθηκε μία πηγή με άφθονο νερό, η Περσεία πηγή, κάτω από τη ρίζα ενός «μύκητος», δηλαδή ενός μανιταριού. Σύμφωνα με το μύθο, οι απόγονοι του Περσέα βασίλεψαν στις Μυκήνες για τρεις γενιές, με τελευταίο τον Ευρυσθέα, που σκοτώθηκε χωρίς να αφήσει απογόνους, και έτσι οι κάτοικοι των Μυκηνών επέλεξαν ως βασιλιά τους τον Ατρέα, γιο του Πέλοπα και πατέρα του Αγαμέμνονα και του Μενέλαου. 

    Οι Μυκήνες ιδρύθηκαν ανάμεσα σε δύο ψηλούς κωνικούς λόφους, τον Προφήτη Ηλία (805 μ.) και τη Σάρα (660 μ.), πάνω σε χαμηλό ύψωμα που δέσποζε στην αργολική πεδιάδα και είχε τον έλεγχο των οδικών και θαλάσσιων επικοινωνιών. Η παλαιότερη ανθρώπινη δραστηριότητα στο χώρο τεκμηριώνεται από ελάχιστα κατάλοιπα λόγω των μεταγενέστερων οικοδομικών φάσεων και χρονολογείται στην 7η χιλιετία π.Χ., κατά τη νεολιθική εποχή. Η κατοίκηση ήταν συνεχής έως και τους ιστορικούς χρόνους, τα περισσότερα όμως μνημεία, που είναι ορατά σήμερα, ανήκουν στην εποχή ακμής του χώρου, την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, μεταξύ του 1350 και του 1200 π.Χ. Στις αρχές της 2ης χιλιετίας υπήρχε ένας μικρός οικισμός πάνω στο λόφο καθώς και ένα νεκροταφείο στη νοτιοδυτική του πλευρά, με απλές ταφές σε λάκκους. Γύρω στο 1700 π.Χ. εμφανίσθηκαν ηγεμονικές και αριστοκρατικές οικογένειες, όπως διαπιστώνεται από τη χρήση μνημειωδών τάφων, πλούσια κτερισμένων και περικλεισμένων σε λίθινο περίβολο, που ονομάσθηκε Ταφικός Κύκλος Β. Η εξέλιξη αυτή συνεχίσθηκε στην αρχή της μυκηναϊκής περιόδου, γύρω στο 1600 π.Χ., οπότε οικοδομήθηκε ένα μεγάλο κεντρικό κτήριο στην κορυφή του λόφου, ένας δεύτερος λίθινος περίβολος, ο Ταφικός Κύκλος Α, καθώς και οι πρώτοι θολωτοί τάφοι. Όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα, οι ηγεμόνες των Μυκηνών ήταν ισχυροί και συμμετείχαν σε ένα πολύπλοκο δίκτυο εμπορικών συναλλαγών με τις χώρες της Μεσογείου. 

    Η ανοικοδόμηση των ανακτόρων, που είναι ορατά σήμερα, άρχισε γύρω στο 1350 π.Χ., στην Υστεροελλαδική ΙΙΙΑ2 περίοδο. Τότε ξεκίνησε και η οχύρωση της ακρόπολης, στην οποία διακρίνονται τρεις φάσεις. Ο πρώτος περίβολος κτίσθηκε με το κυκλώπειο σύστημα επάνω στο βράχο. Εκατό χρόνια αργότερα, στην ΥΕ ΙΙΙΒ1 περίοδο, η οχύρωση μετακινήθηκε προς τα δυτικά και νότια και κτίσθηκε η Πύλη των Λεόντων, η μνημειακή είσοδος με τον προμαχώνα της. Στον τειχισμένο χώρο εντάχθηκαν το θρησκευτικό κέντρο και ο Ταφικός Κύκλος Α, που διαμορφώθηκε σε χώρο προγονολατρείας, με την ανύψωση του αρχικού επιπέδου του. Τότε είναι πιθανό ότι οικοδομήθηκε και ο θολωτός τάφος γνωστός ως «θησαυρός του Ατρέα», με τα τεράστια υπέρθυρα και την ψηλή κυψελοειδή θόλο. Γύρω στο 1200 π.Χ., στην ΥΕ ΙΙΙΒ-Γ περίοδο, μετά από εκτεταμένη καταστροφή, πιθανόν από σεισμό, κατασκευάσθηκε η επέκταση των τειχών προς τα βορειοανατολικά του λόφου ώστε να ενταχθεί στον τειχισμένο χώρο η υπόγεια κρήνη. Αλλεπάλληλες καταστροφές συνοδευόμενες από πυρκαγιές οδήγησαν στην οριστική εγκατάλειψη του χώρου γύρω στο 1100 π.Χ. 

    Μετά την κατάρρευση του ανακτορικού συστήματος και τη διάλυση της «Μυκηναϊκής Κοινής», ο λόφος παρέμεινε πενιχρά κατοικημένος ως την κλασική περίοδο. Στο διάστημα αυτό δημιουργήθηκαν στην περιοχή τοπικές ηρωικές λατρείες, που οφείλονταν στη φήμη των Μυκηνών, που τα ομηρικά έπη μετέφεραν σε όλο τον ελληνικό κόσμο, ενώ στην κορυφή του λόφου ιδρύθηκε ένας αρχαϊκός ναός αφιερωμένος στην Ήρα ή στην Αθηνά. Το 468 π.Χ., μετά τους μηδικούς πολέμους στους οποίους συμμετείχε η πόλη, το Άργος την κατέκτησε και κατεδάφισε τμήματα της οχύρωσής της. Αργότερα, κατά την ελληνιστική περίοδο, οι Αργίτες ίδρυσαν στο λόφο μία «κώμη», επισκευάζοντας τα προϊστορικά τείχη και τον αρχαϊκό ναό και κτίζοντας ένα μικρό θέατρο πάνω από το δρόμο του θολωτού τάφου της Κλυταιμνήστρας. Τους επόμενους αιώνες η κωμόπολη παρέμεινε σχεδόν εγκαταλελειμμένη και ήταν ήδη ερειπωμένη όταν την επισκέφθηκε ο Παυσανίας το 2ο αι. μ.Χ. 

    Τα κυκλώπεια τείχη της μυκηναϊκής ακρόπολης, όμως, παρέμεναν ορατά στο πέρασμα των αιώνων και αποτέλεσαν πόλο έλξης πολλών περιηγητών και αρχαιοφίλων, που δεν δίστασαν να λεηλατήσουν το χώρο κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, επωφλούμενοι από την αδιαφορία και τη φιλαργυρία των Τούρκων. Το 1837, μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, οι Μυκήνες τέθηκαν υπό την αιγίδα της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, η οποία μέχρι σήμερα πραγματοποιεί έρευνες στο χώρο. Το 1941 ο αντιπρόσωπός της, Κ. Πιττάκης, καθάρισε την Πύλη των Λεόντων και το 1876 ο Ερρίκος Σλήμαν, ύστερα από μικρές δοκιμαστικές τομές το 1874, ξεκίνησε τη μεγάλη του ανασκαφή, που αποκάλυψε τους πέντε τάφους του Ταφικού Κύκλου Α, υπό την επίβλεψη του Π. Σταματάκη, ο οποίος συνέχισε τις εργασίες το διάστημα 1876-1877, αποκαλύπτοντας και τον έκτο τάφο. Στη συνέχεια, ανασκαφές στα ανάκτορα και στα νεκροταφεία πραγματοποίησαν οι Χ. Τσούντας (1884-1902), Δ. Ευαγγελίδης (1909), G. Rosenwaldt (1911), Α. Κεραμόπουλος (1917), και A.J.B. Wace (1920-1923, 1939, 1950-1957). Παράλληλα, οι Ι. Παπαδημητρίου και Γ. Μυλωνάς της Αρχαιολογικής Εταιρείας ανέσκαψαν τον Ταφικό Κύκλο Β και οικίες, κατά τα έτη 1952-1955, ενώ ο Γ. Μυλωνάς μαζί με το Ν. Βερδελή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, ανέσκαψαν τμήματα του οικισμού. Οι ανασκαφές της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής, υπό την επίβλεψη του λόρδου W. Taylour αποκάλυψαν το θρησκευτικό κέντρο, ενώ έρευνες συνεχίσθηκαν και από την Αρχαιολογική Εταιρεία με το Γ. Μυλωνά και το Σπ. Ιακωβίδη το 1959 και 1969-1974. Αναστηλωτικές εργασίες πραγματοποιήθηκαν το 1950-1955 από τον Α. Ορλάνδο και τον Ε. Στίκα στο θολωτό τάφο της Κλυταιμνήστρας, στο ανάκτορο, στο χώρο γύρω από την Πύλη των Λεόντων και στον Ταφικό Κύκλο Β. Από το 1998 βρίσκεται σε εξέλιξη το έργο «Συντήρηση-Στερέωση-Ανάδειξη των Μνημείων της Ακροπόλεως Μυκηνών και του Ευρύτερου Περιβάλλοντος Χώρου», το οποίο ανέλαβε αρχικά η Ομάδα Εργασίας Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου και στη συνέχεια η Επιτροπή Μυκηνών, που δημιουργήθηκε το 1999 από το Υπουργείο Πολιτισμού.

    Πηγή Υπουργείο Πολιτισμού.[http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=2573]

  • Η Νέα Κίος αποτελεί ιστορική συνέχεια της Κίου της Μικράς Ασίας, πόλης 15.000 κατοίκων χτισμένης στο μυχό του Κιανού κόλπου της Προποντίδας, έδρας της Μητρόπολης Νίκαιας και επινείου της Προύσας.

    Η σημερινή Νέα Κίος αποτελεί μια μικρή πόλη 2.778 κατοίκων. Βρίσκεται στο νομό Αργολίδας, έξι χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Ναυπλίου. Ως πόλη έχει καλή ρυμοτομία, ενώ προσφέρει χώρους αναψυχής και περιπάτου στους κατοίκους της. Με τη διαρκή πολυετή συμμετοχή της στα πολιτιστικά δρώμενα θεωρείται σημείο αναφοράς στην Αργολίδα σε αυτό τον τομέα. Πιο συγκεκριμένα, ο Μορφωτικός Σύλλογος της πόλης διοργανώνει τα Κιανά κάθε Αύγουστο και το καρναβάλι την εποχή των Αποκριών, ο Πολιτιστικός Σύλλογος πραγματοποιεί τα Μικρασιάτικα κάθε Ιούλιο και ο Σύλλογος Απανταχού Κιωτών οργανώνει Πρωτάθλημα Ταβλιού τον Ιούνιο. Οι σύλλογοι διαθέτουν επίσης ερασιτεχνικά θεατρικά και χορευτικά τμήματα, ενώ η πόλη διαθέτει δημοτική Χορωδία και δημοτική Φιλαρμονική.

Αξιοθέατα-Αρχαιολογικοί χώροι και Μουσεία

  • Ήταν ανελλιπώς το κέντρο της πόλης (700π.Χ έως το 400 μ.Χ.) με χώρους πολιτικών συγκεντρώσεων, στοές ιερά, κρήνες, κ.λ.π. Εντός της αγοράς, στον βωμό του Υετίου Διός, ορκίσθηκαν οι εκστρατεύσαντες βασιλείς κατά των Θηβών να νικήσουν ή να πεθάνουν. Στο δε άγαλμα του Μηχανέως Διός, οι Αργείοι εκστρατεύσαντες στην Τροία ορκίστηκαν άλωση αυτής ή θάνατο αφού τους υπέδειξε τρόπο αλώσεως της (Δούρειο Ίππο). Ήταν τόσο ευρύχωρη που εκεί έλαβε μέρος η μάχη μεταξύ Πύρρου και Αντιγόνου.

ARGOS-AtHellas.gr-ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ
  • τους πρόποδες της Λάρισας, 100μ. βόρεια του θεάτρου, βρίσκεται το Νυμφαίο της Λάρισας με μνημειακή κρήνη, κτισμένη στα μέσα του 2ου μ.Χ. αι., απ’ όπου ξεκινούσε το κεντρικό δίκτυο υδροδότησης της πόλης.  Ο χώρος έχει ταυτιστεί με την έδρα του αρχαίου δικαστηρίου της πόλης, γνωστού ως Κριτήριον. Εκεί δικάστηκε η κόρη του Δαναού, Υπερμνήστρα. Ο Ορέστης, υιός του Αγαμέμνωνα των Μυκηνών, αθωώθηκε από την βουλή των Αργείων (Ευρυπίδης).

ARGOS-AtHellas.gr-ΝΥΜΦΑΙΟΝ
  • Κατασκευάστηκε από τον Πολύκλειτο στα τέλη 5ου π.χ. αι. σκαλισμένο πάνω στο βράχο, αποτελείται από 83 σειρές χωρισμένες σε 3 τμήματα και έχει χωρητικότητα 13.000-20.000 θεατές, θεωρείται το μεγαλύτερο θέατρο της αρχαίας Ελλάδας. Ο Αργείος Πολύκλειτος ήταν μαθητής του Αργείου (Α)Γελάδα όπως και οι φημισμένοι Φειδίας, Μύρων, κ.ά. Επίσης σχεδίασε το θέατρο της Επιδαύρου. Οι γλύπτες της Αργείας Σχολής θεωρούνται οι δημιουργοί της Ευρωπαϊκής Τέχνης [(Κάνον (Δορυφόρος)].

ARGOS-AtHellas.gr-ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
  • Ο λόφος του Προφήτη Ηλία, η λεγόμενη «Ασπίδα», κατοικήθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της Νεολιθικής Εποχής ( γύρω στο 3500 π.Χ. ). Από την πρώτη αυτή εγκατάσταση σώζονται μόνο θραύσματα κεραμικής που βρέθηκαν στις εσοχές του φυσικού βράχου.

      Κατά τη Μέση εποχή του Χαλκού η Μεσοελλαδική εποχή ( 2000 – 1600 π.Χ. ) στην κορυφή του λόφου ιδρύεται ένας σημαντικός οικισμός από τον οποίο ήρθαν στο φως πολυάριθμα κτίσματα. Στις αρχές της Μυκηναικής εποχής ( γύρω στο 1600 π.Χ. ) ο σημαντικός αυτός οικισμός εγκαταλείπεται , και αναπτύσσεται η κάτω πόλη, ανατολικά του λόφου. Την ακμή του Μυκηναικού Άργους μαρτυρούν οι πολυάριθμοι και πλούσιοι τάφοι του νεκροταφείου της Δειράδας στους Ν.Δ. πρόποδες του λόφου.

      Στην Αρχαική εποχή ( 6ος αιώνας π.Χ. ) αλλά και αργότερα , ο λόφος χρησιμοποιείται ως χώρος λατρείας : στη ΝΔ πλαγιά ιδρύεται το ιερό του Απόλλωνα Δειραδιώτη. Νοτιότερα σώζονται λείψανα θόλου που πιθανώς ήταν ιερό της Αθηνάς Οξυδερκούς.

    ARGOS-AtHellas.gr- Ο ΛΟΦΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ
    • Το Αρχαιολογικό Μουσείο των Μυκηνών, που λειτουργεί από τον Ιούλιο του 2003, φιλοξενεί στους εκθεσιακούς του χώρους ευρήματα από όλες τις περιόδους χρήσης τόσο της περιοχής των Μυκηνών, όσο και των γύρω οικισμών. 
      Το μουσείο χτισμένο κοντά στην ακρόπολη, συνδέεται άρρητα με αυτή μέσω δικτύου προσβάσεων, δίνοντας της δυνατότητα στους επισκέπτες να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για τη χρήση και λειτουργία των κτηριακών και ταφικών συνόλων. Η έκθεση είναι οργανωμένη σε θεματικές ενότητες και τα ευρήματα κατανέμονται σε τέσσερις ενότητες, ενώ στον προθάλαμο του Μουσείου κυριαρχεί η μακέτα της ακρόπολης η οποία πλαισιώνεται από πλούσιο εποπτικό υλικό, όπου παρουσιάζονται οι μύθοι των Μυκηνών και οι πρώτες απεικονίσεις των μνημείων από τους περιηγητές.Στην πρώτη αίθουσα του μουσείου παρουσιάζονται ευρήματα από οικιστικά σύνολα, εργαστήρια, θρησκευτικούς και αποθηκευτικούς χώρους εσωτερικά και εξωτερικά της ακρόπολης, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν οι τοιχογραφίες και τα πήλινα είδωλα του Θρησκευτικού Κέντρου. Στη δεύτερη αίθουσα εκτίθενται ευρήματα από τα πολυάριθμα νεκροταφεία θαλαμοειδών τάφων που έχουν βρεθεί στην περιοχή και από τον Ταφικό Κύκλο Β, καθώς επίσης και αντίγραφα από τον Ταφικό Κύκλο Α. Στην τρίτη αίθουσα παρουσιάζονται ευρήματα από μνημειακά σύνολα των ιστορικών χρόνων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα αφιερώματα των ιερών του Άρη και του Αγαμεμνόνειου. Η έκθεση κλείνει με τη θεματική ενότητα των επιτευγμάτων του μυκηναϊκού πολιτισμού, όπου μέσω των ευρημάτων προβάλλονται πτυχές της μυκηναϊκής κοινωνίας, όπως το εμπόριο, η θρησκεία, η τέχνη και η γραφή.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΥΚΗΝΩΝ.
    • Η τοιχοδρομία της είναι πολυγωνική και θεωρείται του 4ου π.Χ. αιώνα. Ο Παυσανίας, όπως και οι σύγχρονοι του αργείοι, θεωρούσαν την πυραμίδα ταφικό μνημείο. 
      Πρόσφατη ανασκαφική μελέτη την χαρακτήρισε οχυρό παρόδιο. 
      Πάνω στην πυραμιδοειδή βάση της, πρέπει να υπήρχε ένα ξύλινο εποικοδόμημα, που σηκωνόταν σε αρκετό ύψος, ώστε η φρουρά του να εποπτεύει τον αρχαίο δρόμο Άργους – Τεγέας, που περνούσε από εκεί.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ.
    • Η Αρχαία Ακρόπολη του Άργους (υψ. 289μ.) αποτελούμενη στο κέντρο  από Κυκλώπεια τείχη (1800  π.χ.) πάνω στα οποία έχουν χτιστεί άλλα Ρωμαϊκά και Ενετικά. Κοντά στα τείχη υπάρχει ναΐσκος της Αγ. Μαρίνας (1859 μ.χ) κτισμένος πάνω σε κατάλοιπα αρχαίου ναού του Λαρισαίου Διός . 
      Στην πλαγιά και επί του ναού της Ακραίας Ήρας βρίσκεται σήμερα η Παναγία η Κατακεκρυμμένη. Πλησίον του παραπάνω ναού υπήρχαν οι αρχαίοι ναοί του Πυθαέως Απόλλωνος και της Αθηνάς Οξυδερκούς τάφος βασιλιά Ακρίσιου.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΚΑΣΤΡΟ ΛΑΡΙΣΑ
    • Κτιριακό συγκρότημα, κτισμένο στις βάσεις Ενετικού οικοδομήματος (1687-1715) προς στέγαση νοσοκομείου των Αδελφών του Ελέους, ανεγερθέν από τον Ι. Καποδίστρια για στρατώνες ιππικού. Επί τουρκοκρατίας μετεβλήθη σε αγορά και στέγασε το Ταχυδρομείο. Η κυβέρνηση του 1824 ψήφισε την ίδρυση Πανεπιστημίου στο Άργος και αγοράσθηκε μεγάλο οικόπεδο, όπου αργότερα κτίσθηκαν οι στρατώνες ιππικού από τον Καποδίστρια.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΣΤΡΑΤΩΝΕΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
    • Συγκρότημα στην πλατεία των στρατώνων σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα της Δημοτικής Αρχής, Ερνέστο Τσίλλερ που κτίστηκε το 1888. Ο τότε δήμαρχος της πόλης ήταν ο Σπήλιος Καλμούχος. Σήμερα στεγάζει κρεοπωλεία και άλλων ειδών μαγαζιά της πόλης.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
    • Νεοκλασικό κτίριο του 1900 περίπου. Γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση μέχρι το 1960. Κεντρικός σύνδεσμος διακίνησης ανθρώπων και προϊόντων από και προς Αθήνα με άλλες πόλεις της Πελοποννήσου.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
    • Νεοκλασσικό κτίριο που κατασκευάσθηκε το 1829 από τον κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια (1ο και 7ο Δημοτικά Σχολεία, σήμερα). Στο κτίριο αυτό συνήλθε η 5η Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων το 1831. Τα εγκαίνια του έγιναν στις 16/6/1831 από τον Ι. Καποδίστρια και διδάσκαλος ήταν ο εκ Κρήτης Ν. Φανδρίδης, η δε μητέρα αυτού δίδασκε τα κορίτσια των πολιτών του Άργους (πρώτο αλληλοδακτικό σχολείο).

    ARGOS-AtHellas.gr-ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
    • Μέγαρο όπου έζησε ο συγγραφέας και πολιτικός Σπυρίδων Τρικούπης (παππούς του μετέπειτα Πρωθυπουργού της Ελλάδος) κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Σήμερα ανήκει στην Αγροτική Τράπεζα η οποία σκέπτεται να το αξιοποιήσει αφού πρώτα το ανακαινίσει.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΜΕΓΑΡΟ ΤΡΙΚΟΥΠΗ
    • Από τα ωραιότερα νεοκλασσικά κτίρια του 19ου αι., ανεγερθέν από τον Ι. Καποδίστρια (σημερινό Δημαρχείο). Το Άργος δεν ευτύχησε να γίνει η πρωτεύουσα της Νεότερης Ελλάδος, όπως είχε προταθεί από πολλούς σημαντικούς πολιτικούς και μη, στις διεργασίες του 1833-1834 αφού ο πατέρας του Βασιλιά Όθωνα, Λουδοβίκος υπέδειξε την Αθήνα.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ
    • Ένα από τα ωραιότερα νεοκλασσικά κτίρια της πόλης. Οικοδομήθηκε από την ομώνυμη οικογένεια το 1912, σχεδιασμένο από τον Ερνέστο Τσίλλερ. Προορίζεται για πνευματικό κέντρο του Δήμου Άργους με την αποπεράτωση αναπαλαίωσης του.

    ARGOS-AtHellas.gr-ΜΕΓΑΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
    • Λειτουργεί από τον Νοέμβριο του 2007, στεγάζεται σε ένα καινούργιο χώρο στο κέντρο της πόλης, στη παιδική Χαρά Μπόνη, σε ένα χώρο άνετο, ευχάριστο και σύγχρονα εξοπλισμένο. Η Παιδική – Νεανική Βιβλιοθήκη λειτουργεί καθημερινά και δέχεται επισκέψεις σχολείων και αυθόρμητες συναντήσεις των μικρών και μεγάλων φίλων της. Τα παιδιά μπορούν να διαβάσουν λογοτεχνικά βιβλία, να βρουν πληροφορίες και ιδέες για τις εργασίες τους, μπορούν να δανειστούν βιβλία. Η Βιβλιοθήκη συμμετέχει σε προγράμματα για την καλλιέργεια της αγάπης στο βιβλίο, στη τέχνη, στη φύση.

       

    ARGOS-AtHellas.gr-Δημοτική Παιδική - Νεανική Βιβλιοθήκη
    • 1η Διαδρομή : Προφήτης Ηλίας

      Αφήστε το IX σας επί της πλατείας της Λαϊκής Αγοράς, η οποία τα πρωινά – εκτός Τετάρτης και Σαββάτου – χρησιμοποιείται και ως χώρος στάθμευσης. Βορινά της, βρίσκεται η νεοκλασική αγορά κατασκευασμένη στις αρχές  του προηγούμενου αιώνα σε σχέδιο Ε. Τσίλερ. 
      Νότια της, βρίσκεται το κτίριο των Στρατώνων Ιππικού του Καποδίστρια, ενώ Ανατολικά βλέπετε το σπίτι του Καλλέργη, πρωτεργάτη της επανάστασης της Γ’ Σεπτεμβρίου, που διεκδίκησε «Σύνταγμα» από τον Όθωνα. Το «Καλλέργειο»χρησιμοποιείται σήμερα ως συνέχεια του Αρχαιολογικού Μουσείου του Άργους. 

      Εμείς ακολουθούμε Δυτική ή καλύτερα Βορειοδυτική κατεύθυνση προς τον λόφο της Ασπίδας. Κινηθείτε βλέποντας μπροστά σας το Κάστρο του Άργους και το παλιό μοναστήρι της Παναγίας της Κατακεκρυμμένης ή Πορτοκαλούσας. 

      Πλησιάζοντας στους πρόποδες του βουνού, αριστερά ο δρόμος οδηγεί στην Παναγία. Στην άκρη του βράχου στην αρχαιότητα δέσποζε ναός της προστάτιδας του Άργους, θεάς Ήρας της Ακραίας. 

      Στη δεξιά πλευρά του δρόμου αρχίζει ουσιαστικά η διαδρομή προς το Λόφο της Ασπίδας ή προς τον Προφήτη Ηλία, όπως συνηθίζουν να τον αναφέρουν οι ντόπιοι. Ένα ελικοειδές δρομάκι, ασφάλτινο κατάλληλο για όλους τους ποδηλάτες ακόμα και τους αρχάριους, αφού οι ανηφοριές του είναι βατές, μας οδηγεί περιμετρικά στην κορυφή του λόφου χαρίζοντας στον επισκέπτη απέραντη θέα προς όλες τις πλευρές του Αργολικού κάμπου. 

      Στην απαρχή της διαδρομής στα δεξιά του δρόμου, υψωνόταν ο ναός του Απόλλωνα της Δειράδος, όπου στον παραλληλόγραμμο βωμό του, πάνω στο λαξευμένο στον βράχο, γίνονταν θυσίες προς τιμήν του. Κάπου πίσω από κει υπήρχε και το μαντείο του Άργους, παλαιότερο των Δελφών και της Δωδώνης, όπως το θέλουν οι αργείτικες παραδόσεις. 

      Συνεχίστε τη διαδρομή σύμφωνα με την σήμανση φτάνοντας στην κορυφή του Λόφου. Δίπλα από το όμορφο εκκλησάκι του Αη Λιά βρίσκεται το τουριστικό περίπτερο του Δήμου Άργους με θέα προς τη θάλασσα και το Ναύπλιο. Αν προτιμάτε το ελεύθερο πικνίκ, ξύλινα τραπεζάκια κάτω από πυκνά πεύκα σας προσφέρουν τη δυνατότητα ενός γεύματος μέσα στη φύση μακριά από τους θορύβους και τη μόλυνση των πόλεων. 

      Υπάρχουν όμως και σημεία, για τους γνώστες των extreme sport με ποδήλατο, που θα μπορούσατε να δοκιμάσετε τις δεξιότητες σας. 

      Ο Λόφος είναι αρχαιολογικός χώρος και διάσπαρτος με αρχαιότητες όλων των χρονικών περιόδων, αφού εδώ και στους πρόποδες της Λάρισας πρωτοκατοίκησαν οι Αργείοι, πριν ο Ίναχος και ο Δαναός εκτρέψουν τους χείμαρρους που κατέκλυζαν το σημείο που απλώνεται η σημερινή πόλη. 

      Αν γυρίσατε, απολαύσατε όλο το λόφο, γεμίσατε τα πνευμόνια σας με καθαρό οξυγόνο κι αν αισθάνεστε ακμαίοι και δυνατοί, μια ακόμα διαδρομή ανοίγεται μπροστά σας με κατεύθυνση την Βρύση της Άκοβας και το γραφικό Κεφαλάρι.

      2η Διαδρομή : Άκοβα – Κεφαλάρι

      Στο σημείο όπου ενώνονται οι ράχες της Λάρισας και της Ασπίδας, ξεκινά δεξιά ένας δρόμος που οδηγεί προς την Άκοβα και την Χούνη. Πρόκειται για μια ακόμα ασφάλτινη διαδρομή χωρίς όμως ιδιαίτερη κίνηση από αυτοκίνητα. 
      Με το που θα στρέψει κανείς από το διάσελο προς Άκοβα, θα πρέπει να πάρει βαθιές ανάσες αφού μπροστά του θα έχει να αντιμετωπίσει μια μικρή ανηφοριά με μεγάλη όμως κλίση. Αυτό είναι το πιο δύσκολο σημείο όλης της διαδρομής. 

      Μένοντας στο αριστερό μέρος του δρόμου φτάνετε σε μια διασταύρωση όπου ο δρόμος ευθεία οδηγεί στην Χούνη και στο λημέρι των αγωνιστών του 1821, σκαλισμένο στην κυριολεξία πάνω στον απότομο βράχο. Αν όμως μείνετε στο αριστερό μέρος με κατεύθυνση τον προορισμό μας, σε 400μ. θα αντικρίσετε την πολυτραγουδισμένη Βρύση της Άκοβας, με τα πλατάνια και τους πάγκους. Ο βράχος δίπλα στο μεγάλο πλάτανο μοιάζει να παρακολουθεί τον επισκέπτη με τα «δύο μεγάλα του μάτια». Πρόκειται για κοιλότητες που εχρησιμοποιούντο παλιά ως φούρνοι κατά τη διάρκεια των πανηγυριών. 

      Από εκεί ο δρόμος αρχίζει σιγά – σιγά να κατηφορίσει και ξαφνικά προβάλλει μπροστά μας ένα τμήμα του Αργολικού Κάμπου και Κόλπου. 

      Στο αριστερό μέρος του δρόμου συναντάμε ένα εικονοστάσι. Πίσω του κρύβεται ένα στενό γεφυράκι που οδηγεί στο εκκλησάκι των Ταξιαρχών μέσα σε πυκνή βλάστηση. Συνεχίζουμε να κατηφορίζουμε μένοντας πάντα επί του δρόμου. 

      Δεξιά μας, πάνω στην αριστερή στροφή του δρόμου, συναντάμε την ένδειξη προς Κόκλα (ένας μικρός οικισμός του Άργους που πιθανότατα πήρε το όνομα του από τα πολλά κόκαλα που βρίσκονταν στους θολωτούς μυκηναϊκούς τάφους μπροστά από το παλιό δημοτικό σχολείο). 

      Μένοντας επί του κυρίου δρόμου, λίγο πιο κάτω συναντάμε τη διασταύρωση προς Κεφαλάρι. Πρόκειται για έναν από τους πολλούς αρχαίους δρόμους του Άργους, πάνω στους οποίους έχουν κατασκευαστεί σήμερα οι καινούριοι. 

      Στα 3χιλ. περίπου ο δρόμος σχηματίζει μια διχάλα. Συνεχίζουμε αριστερά και πριν περάσουμε το γεφυράκι του ποταμού Ερασίνου στρίβουμε δεξιά σχεδόν μέσα σε αυλές και βρισκόμαστε μπροστά από τις νεροτριβές. Μερικά μέτρα αργότερα φτάνουμε στην πηγή του Ερασίνου, του ποτάμιου θεού προστάτη του Άργους, όπως τον αποκάλεσε ο βασιλιάς της Σπάρτης Κλεομένης. (Ο Ερασίνος πηγάζει από μια σπηλιά κάτω ακριβώς από το ναό της Ζωοδόχου Πηγής). Ο ναός άπτεται του σπηλαίου όπου στην αρχαιότητα λατρευόταν ο Πάνας και στη συνέχεια ο Διόνυσος. Εδώ ετελείτο μια μυστηριακή γιορτή που ονομαζόταν «Τύρβη», λόγω του θορύβου και της σκόνης του δημιουργούσαν οι συμμετέχοντες στα δρώμενα. Δεξιά και αριστερά της πηγής, θα βρείτε σίγουρα ένα μέρος – στα εστιατόρια και τα αναψυκτήρια – που θα σας προδιαθέσει να εστιαστείτε, ενώ στο παρακείμενο αλσύλλιο η παιδική χαρά θα κερδίσει τις καρδιές των μικρών. 

      Από το Κεφαλάρι αν κατευθυνθείτε ανατολικά κινούμενοι παράλληλα στις όχθες του Ερασίνου, μπορείτε εύκολα να βρεθείτε στην περιοχή του βάλτου του Άργους, ενώ αν κατευθυνθείτε δυτικά, στο 1χλμ. περίπου, θα αντικρίσετε αριστερά σας να υψώνονται ερείπια της μοναδικής σωζόμενης «Πυραμίδας του Ελληνικού» στον ελλαδικό χώρο.

    Πηγή :Με την ευγενική παραχώρηση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού www.visitgreece.gr,  Δήμος Αργους
    Βικιπαιδεια 
    φωτο  -http://www.argos-tourism.gr/

    Υπάρχουν ταξιδιώτες με υψηλότερη αίσθηση αισθητικής, αναζητώντας ξεχωριστά θέρετρα, εξαιρετικές τοποθεσίες … μοναδικές διακοπές. Το Palladion Boutique Hotel έχει δημιουργηθεί με φυσικών υλικών και σεβασμού του περιβάλλοντος. Η διακριτική πολυτέλεια, η ζεστή φιλοξενία ..…….περισσότερα εδώ

     Στον τόπο που οι θεοί επέλεξαν για να χτίσουν τα ιερά τους και οι απόγονοι τους για να δημιουργήσουν την ξακουστή πόλη των Μυκηνών, η οικογένεια Ντάση φιλοξενεί εδώ και σαράντα χρόνια, σ’ ένα όμορφο ξενοδοχείο τους ταξιδιώτες που θα περάσουν απ’ τα μέρη αυτά.!..…….περισσότερα εδώ

    Αφεθείτε σε μια ασύγκριτη διαμονή εδώ στο Alexandros Boutique Hotel στη Νέα Κιο, στην Αργολίδα, μόλις μια αναπνοή από το ρομαντικό Ναύπλιο και το πολυσύχναστο Άργος.Συνδυασμένη με τις ανάγκες των σύγχρονων ταξιδιωτών και αφοσιωμένη στη διαχρονική αξία της ..…….περισσότερα εδώ

    Ένας καταπράσινος κήπος με υπέροχη θέα στον Αργολικό κόλπο και πολλά άλλα ξεχωριστά σκηνικά είναι έτοιμα να υποδεχτούν μικρούς και μεγάλους στον νέο μας καλοκαιρινό χώρο και σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερες γεύσεις μας να σας χαρίσουν μία πλούσια εμπειρία.  ..…….περισσότερα εδώ

    Καλώς ήλθατε στον κόσμο της ASPIDA Car Rental !   Από το 1977 που ξεκινήσαμε την επιχείρησή μας, έχουμε ένα στόχο : να σας προσφέρουμε αυτό που εμείς αποκαλούμε Εξυπηρέτηση: προσεγμένες και ποιοτικές υπηρεσίες. Εξυπηρέτηση δεν είναι μόνο η ενοικίαση αυτοκινήτου. Είναι πάνω απ’ όλα το ζεστό χαμόγελό μας που βρίσκεται πάντα  ..…….περισσότερα εδώ