Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67

Warning: Illegal string offset 'name' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 66

Warning: Illegal string offset 'slug' in /var/www/vhosts/athellas.gr/httpdocs/wp-content/themes/themify-landing/themify/themify-builder/includes/components/module.php on line 67
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ – AtHellas

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Αλεξάνδρεια

Μεγάλη κωμόπολη, κέντρο μιας αχανούς πεδιάδας με ροδακινιές. Στην Τουρκοκρατία λεγόταν Ρουμλούκι, καθώς είχε πολλούς Ρωμιούς. Από τη λαϊκή παράδοση του χωριού διατηρούνται οι ιδιαίτερες παραδοσιακές φορεσιές των γυναικών, οι οποίες περιλαμβάνουν κάτι σαν φέσι, που θυμίζει περικεφαλαία, την οποία η παράδοση συνδέει με τον Μέγα Αλέξανδρο.
 Aπέχει 25 χλμ. BA από τη Bέροια.
Ρουμλούκι
Πρόκειται για το τμήμα της πεδιάδας της Ημαθίας που το διασχίζει ο ποταμός Αλιάκμονας. Η περιοχή απλώνονταν κάτω από τις βόρειες παρυφές των Πιερίων μέχρι τους καλαμιώνες του Βάλτου των Γιαννιτσών και κάτω από τα υψώματα της Βέροιας μέχρι τον ποταμό Καρά Ασμάκ (Λουδίας) και τις εκβολές του Αλιάκμονα στο Θερμαϊκό κόλπο, ενώ αρκετοί την επεκτείνουν μέχρι και τον ποταμό Αξιό.
Ονομάσθηκε « Ρουμλούκι » από τους Οθωμανούς κατακτητές κατά τον 14ο – 15ο αιώνα, οι οποίοι, όταν έφθασαν στην περιοχή αυτή, αναγνωρίζοντας το ανόθευτο του ελληνικού πληθυσμού που την κατοικούσε, την ονόμασαν Rumlik – Ρουμλούκ ή Ουρουμλούκ, τουρκική λέξη που παράγεται από το Ρουμ = Ρωμιός, Έλληνας και τον επιθετικό προσδιορισμό ή κτητικό –lik (-λούκ), ώστε να σημαίνει τον τόπο που έχει Ρωμιούς – Έλληνες Χριστιανούς απόγονους των Ρωμαίων πολιτών, δηλαδή σημαίνει Ρωμιότοπος, Γραικοχώρα, Ελληνότοπο

 

 

  • Ρουμλούκι
    Πρόκειται για το τμήμα της πεδιάδας της Ημαθίας που το διασχίζει ο ποταμός Αλιάκμονας. Η περιοχή απλώνονταν κάτω από τις βόρειες παρυφές των Πιερίων μέχρι τους καλαμιώνες του Βάλτου των Γιαννιτσών και κάτω από τα υψώματα της Βέροιας μέχρι τον ποταμό Καρά Ασμάκ (Λουδίας) και τις εκβολές του Αλιάκμονα στο Θερμαϊκό κόλπο, ενώ αρκετοί την επεκτείνουν μέχρι και τον ποταμό Αξιό.
    Ονομάσθηκε « Ρουμλούκι » από τους Οθωμανούς κατακτητές κατά τον 14ο – 15ο αιώνα, οι οποίοι, όταν έφθασαν στην περιοχή αυτή, αναγνωρίζοντας το ανόθευτο του ελληνικού πληθυσμού που την κατοικούσε, την ονόμασαν Rumlik – Ρουμλούκ ή Ουρουμλούκ, τουρκική λέξη που παράγεται από το Ρουμ = Ρωμιός, Έλληνας και τον επιθετικό προσδιορισμό ή κτητικό –lik (-λούκ), ώστε να σημαίνει τον τόπο που έχει Ρωμιούς – Έλληνες Χριστιανούς απόγονους των Ρωμαίων πολιτών, δηλαδή σημαίνει Ρωμιότοπος, Γραικοχώρα, Ελληνότοπο
    Τα χωριά που αποτελούσαν το Ρουμλούκι ήταν τα ακόλουθα: Γηδάς ή Γιδάς (Αλεξάνδρεια), Μελίκη, Κορυφή, Σχοινάς, Νιχώρι, Ρέσινα (Βρυσάκι), Νησί, Καταφύ(γι), Τριχοβίστα, Σκυλίτσι, Καβάσιλα, Σταυρός, Ξεχασμένη, Ραψομανίκι, Ποζαρίτες (Κεφαλοχώρι), Επισκοπή, Λουτρός, Καψόχωρα, Παλιόχωρα, Νησέλι, Νησελούδι, Τρίκαλα, Καρυά, Αηδονοχώρι, Πλατύ, Λιανοβέργι, Παλιοχώρι, Γκριτζάλι, Νιοχωρόπουλο, Πρόδρομος, Νιόκαστρο, Βούλτιστα, Αλάμπορο μεγάλο, Αλάμπορο μικρό, Μυλοβός, Κουλούρα, Διαβατός, Μικρογούζι (Μακροχώρι), Μέτση (Μέσση), Άμμος, Σάντενα, Γεράκι, Μαυραγγέλι, Μπάρμπες – Κούτλες (Βεργίνα), Τρίχλεβο (Τριλοφιά), Σφήνιστα, Κλειδί, Κάλιανη (Άλωρο), Τσινάφορο (Πλάτανος). Ο αριθμός και οι θέσεις των χωριών δεν ήταν πάντα σταθερός, διότι από τις συχνές πλημμύρες του Αλιάκμονα πολλά χωριά εγκαταλείπονταν ακατοίκητα ή δημιουργούνταν καινούργια σε άλλες θέσεις.

  • Αγκαθιά

    Η Αγκαθιά είναι οικισμός του δήμου Αλεξάνδρειας, με έκταση 21.134 τ.μ. και πληθυσμό 1.350 κατοίκους, 70% των οποίων κατοικεί μόνιμα στο χωριό. Η Αγκαθιά χτίστηκε στους πρόποδες των Πιερίων στις αρχές του περασμένου αιώνα, ύστερα από εκτεταμένες πλημμύρες του ποταμού Αλιάκμονα και οι κάτοικοί του είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία tντόπιοι Ρουμλουκιώτες.

    Καβάσιλα

    Tα Καβάσιλα είναι ένα χωριό 740 περίπου κατοίκων μεταξύ Βέροιας – Αλεξάνδρειας. Διοικητικά ανήκουν στο Δήμο Αλεξάνδρειας Ημαθίας.

    Κλειδί 

    Το Κλειδί (Τοπική Κοινότητα Κλειδίου – Δημοτική Ενότητα ΠΛΑΤΕΟΣ), ανήκει στον δήμο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΗΜΑΘΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

    Η επίσημη ονομασία είναι “το Κλειδίον”. Έδρα του δήμου είναι η Αλεξάνδρεια και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας.

    Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Κλειδί ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Κλειδίου, του πρώην Δήμου ΠΛΑΤΕΟΣ του Νομού ΗΜΑΘΙΑΣ.

    Κυψέλη

    Το χωριό Κυψέλη ανήκει διοικητικά στον Δήμο Αλεξανδρείας, της Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Βρίσκεται στους πρόποδες των Πιερίων και πλάι στον ποταμό Αλιάκμονα, επί της παλαιάς εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Αλεξανδρείας- Κατερίνης. Σήμερα λόγω της αστυφιλίας και της υπογεννητικότητας των νέων το χωριό έμεινε μόνον με 350 κατοίκους. Κτίστηκε στην θέση αυτή κατά την δεκαετία του 1930. Μετά από την κατασκευή ( ευθυγράμμιση ,1928 ) της νέας κοίτης του ποταμού Αλιάκμονα και του μεγάλου αναχώματος στην αριστερή του πλευρά για την προστασία των χωριών του κάμπου.
     Ο Αλιάκμονας κάθε άνοιξη υπερχείλιζε και κάλυπτε με τα νερά του ένα μεγάλο μέρος του κάμπου στην δεξιά του πλευρά, όπου βρίσκονταν τότε τα χωριά Γριζάλι ( σημερινή Αγκαθιά ), Σερμελί ( Καλύβια ) και Νεοχώρι ( πρώτος οικισμός εγκατάστασης των προσφύγων από την Ανατολική Θράκη – περιοχή Τσατάλτζας ). Λόγω ακριβώς των συχνών πλημμυρών αυτών η τότε λειτουργούσα Κρατική Υπηρεσία Αποκαταστάσεως και Εποικισμού σχεδίασε την μεταφορά των πληττομένων οικισμών σε μέρος υψηλότερο, στο μέρος που βρίσκεται σήμερα η Κυψέλη. Αποφάσισε, λοιπόν, να μετατεθούν οι οικισμοί Σερμελί ( Καλύβια ) με γηγενείς κατοίκους, το Νεοχώρι με πρόσφυγες και η Σφήνιτσα με γηγενείς. Η οριστική απόφαση ελήφθη όταν την άνοιξη του 1929 μεγάλη πλημμύρα κάλυψε το χωριό Σερμελί. Αποφασίστηκε, λοιπόν, η άμεση μετακίνηση του χωριού σε ποιό ασφαλές μέρος. Έγινε η ρυμοτόμηση και δόθηκαν οικόπεδα των 2 στρεμμάτων σε κάθε μια από τις 25 οικογένειες του χωριού. Οι συνεχείς απειλές του Αλιάκμονα ανάγκασε την υπηρεσία να αποφασίσει την μετακίνηση και του οικισμού του Νεοχωρίου,1931-1932, στην ίδια θέση ακριβώς πλάι και δυτικά της εγκατάστασης των Καλυβιωτών – Σερμελιωτών. Έγινε ρυμοτομία και ορίστηκαν οικόπεδα του ενός στρέμματος για τις 75 οικογένειες του οικισμού. Με δαπάνη του δημοσίου εργολάβοι και εργάτες έκτισαν νέα σπίτια, όλα στο ίδιο σχέδιο. Καθώς επίσης ανοίχτηκαν πηγάδια και βρύσες. Ο τρίτος οικισμός που μετεγκαταστάθηκε στο σημερινή Κυψέλη, ήταν η άνω πρώτα και ύστερα η κάτω Σφηνίτσα με 17 γηγενείς- ρουμλουκιώτικες οικογένειες. Το έτος 1937 ήρθε και έμεινε στο χωριό ο υποψήφιος γεωπόνος Δημ. Κεμπεντζόγλου για να κάνει την πρακτική του άσκηση και διατριβή. Αυτός στην διατιβή του ( αρχείο Γεωπον. Σχολής ) γράφει και τα εξής για το νέο χωριό.” Ο συνολικός πληθυσμός ανέρχεται σε 452 κατοίκους-114 οικογένειες. Το σύνολο σχεδόν είναι γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Αι οικιαι είναι άπασαι καινουργείς. Τα αποχωρητήρια εις απόστασιν εκ των οικιών, άνωθεν βόθρου περιφραγμένου διά τοίχου ή καλάμων.Οι στάυλοι κατά κανόνα ευρίσκονται εις άλλην στέγην. Δέον να ευρίσκεται τις ευχαριστημένος από την καθαριότητα του χωριού εν συγκρίσει με άλλα χωρία “. Μολονότι οι κάτοικοι του νέου χωριού , το οποίο πλέον έφερε το όνομα Νεοχώρι ,προέρχονταν από διαφορετικά μέρη και είχαν μεταξύ τους διαφορές λόγω εθίμων, ηθών και τρόπου ζωής . Εντούτοις δεν παρουσιάστηκαν στην νέα ζωή τους προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις. Πέρασαν αρμονικά την σκληρή και δύσκολη αγροτική τους ζωή. Έκτισαν όλοι μαζί με την προσωπική τους εργασία την εκκλησία και το σχολείο. Συνεργάστηκαν για να αναγνωρισθεί το χωριό ως Κοινότητα. Ανέπτυξαν μεταξύ τους φιλικές και συγγενικές σχέσεις. 1.Νεοχώρι: Οι Νεοχωρίτες,75 οικογένειες, ήρθαν πρόσφυγες στην περιοχή το 1924. Κατάγονται από το χωριό Νεοχώρι της Ανατ.Θράκης, περιοχή Μετρών-Σηλυβρίας. Υποχρεώθηκαν να εκπατρισθούν με την εφαρμογή της συνθήκης της Λωζάνης ( 1/1923 ) για την ανταλλαγή των πληθυσμών. Έτσι, στις 7 Ιουλίου του 1924 αναγκάσθηκαν να φορτώσουν σε κάρα και ζώα όσα από τα υπάρχοντά τους μπορούσαν μαζί με τα ιερά σκεύη της εκκλησίας και με δάκρυα και στεναγμούς να βαδίσουν προς το σταθμό του τραίνου στις Μέτρες (Τσατάλτζα ). Το τραίνο τους μετέφερε στην Αλεξανδρούπολη, τότε Ντεντέ Αγάτς. Από εκεί μετά από 4-5 ημέρες με ένα πλοίο έφθασαν στην Θεσσαλονίκη στο Χαρμάνκιοι, όπου έζησαν σε σκηνές υπό δραματικές συνθήκες περίπου δύο μήνες. Την 12-9-1924 φόρτωσαν πάλι τα υπάρχοντά τους στο τραίνο και κατέβηκαν στο Γιδά. Τους παρέλαβε ο Νικ.Χασιώτης και τους οδήγησε στο κτήμα της Μονής του Αγίου Αθανασίου, λίγο πιο κάτω από το μοναστήρι, ανατολικά της σημερινής Αγκαθιάς. 2.Σφηνίτσα ή Σφήντστα: Χωριό μικρό ( 1930 ) με δύο οικισμούς, την Άνω κα την Κάτω Σφηνίτσα, περί τα δύο χιλιόμετρα νότια της Κυψέλης πάνω στους πρώτους λόφους των Πιερίων. Η ζωή των κατοίκων του είχε άμεση σχέση με το Μοναστήρι του Αγ.Αθανασίου, από το οποίο ήταν απόλυτα εξαρτημένη, επειδή δεν είχαν δικά τους κτήματα , ούτε σπίτια οι της Άνω, και εργάζονταν στα κτήματα και τα ζώα του Μοναστηριού. Οι της Κάτω είχαν μεν σπίτια αλλά καλλιεργούσαν τα κτήματα του μοναστηριού επί ενοικίω. Πότε ιδρύθηκε το χωριό είναι άγνωστο. Σύμφωνα με στοιχεία του Γεν.Προξενείου Θεσσαλονίκης για την περίοδο 1877-78 το χωριό αυτό αναφέρεται σαν τσιφλίκι της Μονής Αγ.Αθανασίου με 35 οικογένειες. Ακόμη ότι ήταν μετόχι της Μονής και η θερινή κατοικία του ηγουμένου, οι αποθήκες και οι στάβλοι. Για το χωριό αυτό ο Γιάννης Μοσχόπουλος στο βιβλίο του ” Το Ρουμλούκι κατά την Βυζαντινή κ.λ.π. ” γράφει ” Δεν αποκλείεται λοιπόν ,ιδρυτές του χωριού να ήταν οι κάτοικοι της Αλώρου, αφού το πιθανότερο είναι όσοι επέζησαν μιάς καταστροφής, να μετοίκησαν κάπου κοντά..Το ότι υπάρχουν κοινά ονόματα σε κατοίκους της Σφηνίτσης και του Κολινδρού δεν σημαίνει μόνο ότι οι κάτοικοι της Σφηνίτσης είναι Κολιντρινής προέλευσης αλλά και το αντίθετο, αφού δεν γνωρίζουμε ποιό χωριό από τα δύο προυπήρχε”. Κατά την επανάσταση του Ολύμπου που κήρυξε στον Κολινδρό, τον Φεβπουάριο του 1878, ο Επίσκοπος Κίτρους Νικόλαος Λούσης, το χωριό Σφήνστα όχι μόνο βρέθηκε στο επίκεντρο των επιχειρήσεων, αλλά έδωσε και μαχητές στον αγώνα. Στο βιβλίο του παραπάνω επισκόπου υπάρχει ονομαστική κατάσταση με 13 ονόματα αγωνιστών από το χωριό αυτό. Την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα (1904-1907) η Σφηνστα βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο των συγκρούσεων. Οι άντρες του χωριού πλαισίωσαν τα ανταρτικά σώματα και πολέμησαν τους Βουλγάρους δίπλα σε ονομαστούς Καπεταναίους. Ένας από τους Σφηνιτσιώτες αγωνιστές ήταν ο Θανάσης Μακρής. Η Παμέλη-Πολύζου στο έργο της ” Ιστορία του Κολινδρού ” γράφει για την ζωή και τα κατορθώματα αυτού του αγωνιστή τα εξής . ” Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Χατζής του Φωτίου. Γεννήθηκε στο χωριό Σφίνστα το 1876. Ακολούθησε τον Παύλο Μελά το 1904 και έγινε ομαδάρχης του με το ψευδώνυμο Μακρής. Στην μάχη που σκοτώθηκε ο Μελάς αυτός πληγώθηκε στο μέτωπο. Στην συνέχεια κατεβαίνει στον βάλτο και μπαίνει στο σώμα του καπετάν Άγρα και ανέλαβε την μεταφορά πολεμικού υλικού από τις παραλίες του Μακρυγιάλου στις περιοχές του αγώνα. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες. Σχημάτισε και δική του ομάδα που έδρασε ως την απελευθέρωση του 1912. Για τις υπηρεσίες του, του προσέφεραν σύνταξη, την οποία δεν δέχτηκε. Πέθανε εργαζόμενος σαν επιστάτης στο κτήμα του Νάτσκα στο Μιλοβό το 1936 και ετάφη στον Κολινδρό.” Το 1950 λόγω της μεταφοράς της Σφηνίτσας στο Νεοχώρι στην θέση της υπήρχε μόνο η παλιά πέτρινη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και πλάι της το νεκροταφείο του χωριού. Τίποτε άλλο δεν μαρτυρούσε ότι εδώ υπήρχε ένα πολύ παλιό ιστορικό χωριό, η Σφήντστα. Δυστυχώς κακή ήταν και η τύχη της εκκλησίας του Αγ.Δημητρίου . Θησαυροθύρες κατέσκαψαν το εσωτερικό και τα θεμέλια της , ώστε να κατεδαφισθεί. Στην θέση έχει κτισθεί με τσιμεντόλιθους ένα μικρότερο εκκλησάκι , στο οποίο εκκλησησιάζονται οι Κυψελιώτες κατά την εορτή του Αγίου Δημητρίου την 26 Οκτωβρίου . Σημείωση. Όλες οι πληροφορίεςπερί Σφηνίτσης είναι από το βιβλίο του Κωστ.Βασιλειάδη ” Νεοχώρι,μια ακόμη αλησμόνητη πατρίδα.”

    Πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό αρχείο:     Σλαβούδης Σωτήριος (Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός) 
                                                                       Βεσυροπούλου  Ζωή (Εκπαιδευτικός – Χοροδιδάσκαλος)

    Λουτρός

    Ο Λουτρός (Τοπική Κοινότητα Λουτρού – Δημοτική Ενότητα ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΗΜΑΘΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

    Η επίσημη ονομασία είναι “ο Λουτρός”. Έδρα του δήμου είναι η Αλεξάνδρεια και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας.

    Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Λουτρός ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Λουτρού, του πρώην Δήμου ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ του Νομού ΗΜΑΘΙΑΣ.

    Ο Λουτρός έχει υψόμετρο 18 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 40,5867449908 και γεωγραφικό μήκος 22,3995956236.

    Μελίκη 

    Η Μελίκη είναι κωμόπολη του νομού Ημαθίας και έδρα του ομώνυμου δήμου. Έχει πραγματικό πληθυσμό 3.102 κατοίκους (2001).

    Η Μελίκη βρίσκεται ανατολικά της Βέροιας σε απόσταση 23χλμ. από το κέντρο της. Ο αρχικός πυρήνας των κατοίκων της προερχόταν από την περιοχή των Χασίων και των Αντιχασίων και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή κατά τον 17ο αιώνα[1] Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και με τη μελισσοκομία.

    Πλατύ 

    Το Πλατύ είναι κωμόπολη του νομού Ημαθίας με πληθυσμό 2.083 κατοίκους (απογραφή 2011). Ιδρύθηκε το 1925 από πρόσφυγες Καππαδόκες της Μικράς Ασίας που προέρχονταν κυρίως από τα Φάρασα και τα γύρω χωριά. 

    Είναι ένας από τους σημαντικότερους σιδηροδρομικούς κόμβους της Ελλάδας. Έχει σημαντική βιομηχανία (εργοστάσιο ζάχαρης, ζωοτροφών, μονάδα επεξεργασίας φρούτων, καλλυντικών προϊόντων, εργοστάσιο γάλακτος). 

    Έχει μεγάλη αγροτική οικονομία που βασίζεται κυρίως στο βαμβάκι, τις δενδρώδεις καλλιέργειες και τα ζαχαρότευτλα. Το Πλατύ ήταν η έδρα του ομώνυμου καποδιστριακού Δήμου Πλατέος. Σήμερα ανήκει στον Δήμο Αλεξάνδρειας.

Αξιοθέατα

  • Το Μνημείο των Ηρώων της Αλεξάνδρειας μεταφέρθηκε το 1972 στην σημερινή του θέση, μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 10/09/1971, η οποία αναφέρει:

    Το Δημοτικόν Συμβούλιον
    Μετά σχετικήν διαλογικήν συζήτησιν και θεωρούν την πρότασιν ορθόν και νόμιμον. Ίδον και τον συνταχθέντα πρόχειρον προϋπολογισμόν του τεχνικού του Δήμου περί της απαιτούμενης δαπάνης.

  • Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της πόλης μας βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Η έκταση του οικοπέδου είναι 6.000 τ. μ. περίπου, η κάλυψη του κτηρίου 1.200 τ. μ. και ο ελεύθερος χώρος γύρω από το Πνευματικό Κέντρο είναι 4.200 τ. μ. Η άδεια για την ανέγερση του κτηρίου εκδόθηκε τον Αύγουστο του 1986.
    Οι χώροι που προβλέπονται από το σχέδιο είναι οι παρακάτω:
    Εμπρός μέρος:
    Ισόγειο: Αίθουσα εστιατορίου, αίθουσα καφετέριας, αίθουσα Πινακοθήκης και εκδηλώσεων.
    1ος όροφος: Αίθουσα ζωγραφικής – κεραμικής, αίθουσα μουσικής, παιδικό τμήμα βιβλιοθήκης, αίθουσα οπτικοακουστικών μέσων, Βιβλιοθήκη και χώρος αναγνωστηρίου και γραφεία.

    Πίσω μέρος: Αμφιθέατρο 520 θέσεων, Σκηνή, καμαρίνια.
    Την άνοιξη του 2007, ξεκίνησαν εργασίες ανάπλασης του περιβάλλοντα χώρου, του Πνευματικού Κέντρου.

  • Το αμφιθέατρο βρίσκεται στη δυτική πλευρά της πόλης, κατασκευάστηκε επί Δημαρχίας Δημητρίου Μπρουσκέλη, το 1983 και ξεκίνησαν να παρουσιάζονται εκδηλώσεις το 1985. Είναι χωρητικότητας 2.000 θεατών. 

    Υπάρχει η πλατεία του αμφιθεάτρου και τα καμαρίνια. Κάτω από τις κερκίδες του υπάρχει αποθηκευτικός χώρος, ο οποίος χρησιμοποιείται για τις ανάγκες του Δήμου. Κάθε χρόνο στο χώρο πραγματοποιούνται εκδηλώσεις του Δήμου καθώς και εκδηλώσεις φορέων και συλλόγων της περιοχής. 

    Πραγματοποιούνται επίσης θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες κατά την καλοκαιρινή περίοδο.

  • Σιδηροδρομικός Σταθμός Στα τέλη του 19ου αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήρθε σε συμφωνία με Αυστρογερμανούς επενδυτές για την εγκατάσταση ενός πλέγματος περιφερειακών σιδηροδρομικών γραμμών, που θα συντελούσε στην εύκολη μεταφορά πρώτων υλών και βιομηχανικών προϊόντων. Οι Αυστρογερμανοί προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα σιδηροδρομικό άξονα Βιέννης – Θεσσαλονίκης μέσω Βοσνίας. Στα πλαίσια αυτά κινήθηκε η πρότασή τους για τη σιδηροδρομική σύνδεση Θεσσαλονίκης – Μοναστηρίου (Μπιτόλια). Οι συζητήσεις κράτησαν περισσότερο από ένα χρόνο και τελικά η εκχώρηση του δικαιώματος κατασκευής και εκμετάλλευσης της γραμμής για 99 έτη ανατέθηκε με αυτοκρατορικό φιρμάνι (27-10-1890) στην Deutsche Bank του Βερολίνου, η δε συμφωνία υπογράφηκε στις 28-10-1890.

    Οι όροι της προέβλεπαν υποβολή οριστικής μελέτης του πρώτου τμήματος της γραμμής (Θεσσαλονίκη – Βέροια) μέσα σε έξι (6) μήνες από την υπογραφή της συμφωνίας και έναρξη των εργασιών εκτέλεσης σε δεκαπέντε (15) μήνες. Η αποπεράτωση του συνολικού μήκους της γραμμής έπρεπε να γίνει σε τρεισήμισι χρόνια το αργότερο και ο σταδιακός έλεγχος της καλής εκτέλεσης των όρων της σύμβασης θα γινόταν από επιτροπή, που θα όριζε το οθωμανικό δημόσιο. Για την κατασκευή συμφωνήθηκε να χρησιμοποιηθεί γραμμή πλάτους 144 εκατοστών – αντί της στενής των 100 εκ.- παρ’ όλη την οικονομική επιβάρυνση στο σύνολο του δικτύου, με κριτήριο τη μελλοντική σύνδεση με το ευρωπαϊκό δίκτυο. Το μέσο κόστος κατασκευής ορίστηκε με βάση την προμελέτη σε 113.000 φρ. ανά χιλιόμετρο γραμμής, ποσό που περιλάμβανε όλα τα έξοδα μελέτης, σύνταξης σχεδίων εφαρμογής, απαλλοτριώσεις εδαφών, κατασκευή του δικτύου και των σταθμών, προμήθεια ακινήτου και σταθερού υλικού, τηλεγραφικές εγκαταστάσεις και έργα υποδομής.

    Η εκτέλεση των εργασιών, που ήταν δύσκολη εξαιτίας της γεωμορφολογίας της περιοχής και των κλιματολογικών συνθηκών, απαίτησε την πραγματοποίηση αρκετών εξειδικευμένων τεχνικών έργων. Το «στρώσιμο» της γραμμής ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη. Από το 28,8 χλμ μέχρι το σταθμό της Αλεξάνδρειας (Guida) στο 44,1 χλμ. κατασκευάστηκαν τρείς γέφυρες, από τις οποίες η μία είχε άνοιγμα 72 μ., πάνω από τον ποταμό Λουδία (Καρά Ασμάκ). Από το 44,1 χλμ μέχρι το σταθμό της Βέροιας (Καραφέρια) στο 67,5 χλμ, δώδεκα μικρές γέφυρες συνολικού ανοίγματος 200 μ. περίπου. Από το 67,5 χλμ. μέχρι το σταθμό της Νάουσας (Άγουστος) στο 79,1 χλμ., τρείς μικρές γέφυρες.
    Η εταιρία ανέλαβε επίσης την κατασκευή των κτιρίων όλων των σταθμών εκτός από της Θεσσαλονίκης. Οι εξυπηρετούμενοι σταθμοί ήταν στη Θεσσαλονίκη, Σίνδο (Τεκελή), ΄Αδενδρο (Κιρτζαλάρ), Αλεξάνδρεια (Γιδάς), Βέροια (Καραφέρια), Νάουσα (Άγουστος), Σκύδρα (Βερτεκόπ).

    Για την εγκατάσταση της γραμμής, η κατασκευάστρια εταιρία υποχρεώθηκε να απαλλοτριώσει τα εδάφη απ’ όπου θα περνούσε η χάραξη, καταβάλλοντας αποζημίωση στους γαιοκτήμονες μέχρι 6,67 χρυσά πιάστρα το τετραγωνικό μέτρο. Όμως κατά το δεύτερο έτος κατασκευής (1892) οι τιμές που ζητήθηκαν από τους γαιοκτήμονες ήταν διπλάσιες και μερικές φορές τριπλάσιες από τα αρχικά μεγέθη. Η εκμετάλλευση του σιδηρόδρομου ανατέθηκε στην «Compagnie d’ Exploitation des Chemins de fer orientaux», που ανέλαβε και την καταβολή όλων των εξόδων λειτουργίας.

    Το πρώτο τμήμα της γραμμής, μήκους 97 χλμ, κάλυψε την απόσταση Θεσσαλονίκη – Σκύδρα (Βερτεκόπ) και εγκαινιάσθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1892 με ιδιαίτερη επισημότητα και δόθηκε για εκμετάλλευση.
    Από τη Θεσσαλονίκη αναχωρούσε καθημερινά η αμαξοστοιχία στις 06.50 κι έφθανε στις 08.00 στο Κερτζαλάρ, στις 08.39 στο Γκουίντα (Αλεξάνδρεια), στις 09.41 στην Καραφέρια, στις 10.12 στην Άγουστος (Νάουσα) και στις 10.49 στο Βερτεκόπ. Από κει αναχωρούσε η αμαξοστοιχία για τη Θεσσαλονίκη στις 12.19 κι έφθανε στις 12.52 στην Άγουστος, στις 13.28 στην Καραφέρια, στις 14.25 στο Γκουίντα, στις 15.04 στο Κερτζαλάρ και στις 16.09 στη Θεσσαλονίκη.

    Η λειτουργία του θεωρήθηκε ενδεικτική της όλης μετέπειτα εξελικτικής πορείας του τοπικού αυτού δικτύου και αναλύθηκε με μεγάλη λεπτομέρεια από το Στατιστικό Τμήμα του Γραφείου Κινήσεως. Τα ενθαρρυντικά πορίσματα της έκθεσης ισολογισμού 1893 που έδειξαν διακίνηση 43.555 επιβατών, 21.564 τόνων εμπορευμάτων, έσοδα 4.617,62 χρυσών φράγκων ανά χλμ. και έξοδα 3.123,59 χρυσών φράγκων ανά χλμ., ενθάρρυναν το διοικητικό συμβούλιο, που επιτάχυνε τη διαδικασία εκτέλεσης των έργων από Σκύδρα έως Μοναστήρι το 1894.

  • Στο Δημοτικό διαμέρισμα Νησίου διασώζεται το Καθολικό της Παλαιάς Μονής των Αγίων Αναργύρων, που οικοδομήθηκε το 1814. Η Ιερά Μονή αναφέρεται ήδη από τον 18ο αιώνα και καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας λειτουργούσε στις εγκαταστάσεις της με δικά της έξοδα Δημοτικό Σχολείο, ενώ είχε αποκτήσει και μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία.

    Κατά την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα και με την συνδρομή των μοναχών της είχε καταστεί το κέντρο της Εθνικής προσπάθειας στη περιοχή του Βάλτου, ενώ οι Κομιτατζήδες αποπειράθηκαν να την πυρπολήσουν ανεπιτυχώς δύο φορές. Την μανία τους όμως δοκίμασε με την πυρπόλησή του το γειτονικό χωριό Νησί στις 14-3-1906.

    Μεταξύ των παλαιών Κειμηλίων διασώζονται η Οκτάγωνη Αργυρή Λειψανοθήκη της Αγ. Αικατερίνης με την γνωστή Σιναϊκή παράσταση των τριών κορφών του 1721, πιστό αντίγραφο της αυθεντικής που βρίσκεται στη ομώνυμη Μονή στην χερσόνησο του Σινά και στην οποία φυλάσσεται τμήμα του οστού της Αγίας.

    Τρεις Αργυρές Λειψανοθήκες του 1788,1835,1850, όπου φυλάσσονται τμήματα των λειψάνων των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Μοδέστου, του Αγίου Ευθυμίου κ.α.
    Δύο χειρόγραφα του 18ου αιώνα, πολλά παλαίτυπα λειτουργικά βιβλία, πλήθος εικόνων και ιερών αντικειμένων του 18ου και 19ου αιώνα, ξυλόγλυπτο Δεσποτικό, Βημόθυρα, Αγία Τράπεζα με ουρανό, το κουβούκλιο των Ιερών Λειψάνων κ.α

  • Είναι γνωστό το Μοναστηράκι της Αγίας Κυριακής, στον κάμπο της Ημαθίας, στα νότια του χωριού Λουτρός.

    Γιά την Οσία που το έκτισε, την κατά σάρκα αδελφή του Οσίου Διονυσίου του Κοινοβιάρχη μας, του εν Ολύμπῳ, γράψαμε ήδη δύο άρθρα, στηριζόμενοι σε όσα έγραψε παλαιότερα ο κ. Γιάννης Μοσχόπουλος και σε όσα μάθαμε από τους κατοίκους των γειτονικών προς το Μοναστήρι χωριών.

    Στο κείμενό μας αυτό, θα απαντήσουμε σε ένα άλλο ερώτημα, που μας απασχόλησε.

    Αυτό είναι το αρχικό Μοναστήρι της Οσίας Κυριακής;

    Ιστορία

    «Ο Άγιος Διονύσιος, μετά τον Άγιο Πρόδρομο, πήγε και έχτισε το Μοναστήρι στον Όλυμπο. Και η αδερφή του είχε χτίσει το μοναστήρι της στον κάμπο και πήγαινε και τον συναντούσε, εκεί που το λένε ακόμα «Στης Κυριακούλας την Ράχη».

    Και γιά να τα βάλουμε, κάπως, στην σειρά: Ο άγιος Διονύσιος έχτισε το Κοινόβιο του Τιμίου Προδρόμου. Η αδελφή του Οσία Κυριακή έχτισε πρώτα το μοναστηράκι εκεί που είναι ο δρόμος σήμερα από Παλαιό Πρόδρομο προς Κουλούρα. Αργότερα μεταφέρθηκε πιο κάτω, εκεί που και σήμερα βρίσκεται το Μοναστήρι της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Κυριακής, όπου και το αφιέρωσε.

    Υπάρχει και κάτι ακόμα όμως. Η Κοίτη του Αλιάκμονα δεν είναι η ίδια. Η γεωμορφολογία της περιοχής άλλαξε κατά πολύ. Παλαιά, το ποτάμι περνούσε ανάμεσα Κουλούρα – Κεφαλοχώρι και έβγαινε Καψοχώρι – Νησέλι. Έτσι, οι κάτοικοι από Μελίκη, Παλατίτσια και τα άλλα χωριά, πήγαιναν πολύ συχνά και κατά μεγάλες παρέες στο μοναστήρι, γιατί δεν περνούσαν το ποτάμι.

    Τελικά, καταλήγουμε σε δύο συμπεράσματα, πολύ χρήσιμα κα βασικά. Η ιστορία γράφεται και ξαναγράφεται ψηφίδα ψηφίδα, και το να βρεις τις ψηφίδες δεν είναι καθόλου εύκολο. Και το δεύτερο: μεγάλη η ευγνωμοσύνη μας προς τον λαό του Θεού, που φυλάγει στην συλλογική του μνήμη με πάσα ευλάβεια τις αλήθειες των περασμένων.

  • Στις δυτικές ακτές του Θερμαϊκού κόλπου εκτείνεται ένας από τους πιο σημαντικούς υγρότοπους της Ελλάδας. Ξεκινώντας από την Θεσσαλονίκη και πηγαίνοντας δυτικά συναντάμε τη Λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου στις εκβολές του Γαλλικού ποταμού, το δέλτα Αξιού, τις εκβολές του Λουδία, το δέλτα του Αλιάκμονα και νοτιότερα την Αλυκή Κίτρους.

    Η μεγάλη ποικιλία ειδών της χλωρίδας και της πανίδας καθώς και η παρουσία σπάνιων ειδών της ορνιθοπανίδας οδήγησε σε διεθνή αναγνώριση της αξίας του υγροβιότοπου. Η περιοχή είναι ένας από τους 11 υγροβιότοπους Διεθνούς Σημασίας της Ελλάδας σύμφωνα με τη Σύμβαση Ramsar. 

    Είναι μία από τις Περιοχές Ειδικής Προστασίας της Ορνιθοπανίδας στην Ελλάδα , βάση της Οδηγίας 79/409 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης είναι υποψήφια για ένταξη στο Δίκτυο Ειδικών Ζωνών Διατήρησης “Φύση 2000” (NATURA 2000), Κοινοτική Οδηγία 92/43 για τη Διατήρηση των Φυσικών Οικοτόπων καθώς και της Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας.

  • Άμεση Δράση: 100
    Αστυνομικό Τμήμα Αλεξάνδρειας: 2333053333
    Αστυνομικό Τμήμα, Ασφάλεια: 2333053352, 2333053345
    Αστυνομικό Τμήμα, Τροχαία: 2333053341
    Πυροσβεστική: 199, 2333024199
    Ειρηνοδικείο: 2333028127

    ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

    Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ) Βέροιας: 166, 2331059151
    Κέντρο Υγείας Αλεξάνδρειας: 2333350011, 2333350040
    Ι.Κ.Α. (Ιατρεία): 2333023376, 184
    Νοσοκομείο Βέροιας: 2331351100 ( Τηλ. Κέντρο )

    ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ – ΔΙΑΦΟΡΑ 
    Δημοτικό Στάδιο: 23330 23485
    ΚΑΠΗ: 23330 26743
    Δ.Ε.Υ.ΑΛ. ( Βλάβες ): 23330 26746
    Δ.Ε.Η.(βλάβες): 1050, 2333023364
    Ο.Τ.Ε.(βλάβες): 2333022121
    ΕΛ.ΤΑ Αλεξάνδρειας: 2333023526
    ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ: 2333022700
    Ο.Α.Ε.Δ.: 2333023680
    Α΄ ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: 23330 23606
    B΄ ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: 23330 22700


    ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ


    Κ.Τ.Ε.Λ Αλεξάνδρειας.: 2333023312
    Ο.Σ.Ε.  Αλεξάνδρειας: 2333023210
    Ο.Σ.Ε. Πλατέος: 2333063216
    ΤΑΧΙ ( Πιάτσα Κ.Τ.Ε.Λ. ): 2333024080
    ΤΑΧΙ ( Πιάτσα Ο.Σ.Ε. ): 2333022100

    – ΚΤΕΛ, Βέροια: 23310 22342, 23310 23334

    – ΚΤΕΛ, Νάουσα: 23320 22223

    – ΚΤΕΛ, Αλεξάνδρεια: 23330 23312,

    – Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας, τηλεφωνικό κέντρο: 23313 50100

    – Δήμος Βέροιας – τηλεφωνικό κέντρο: 23313 50505

    – Δήμος Νάουσας – τηλεφωνικό κέντρο: 23323 50300

     

    – Δήμος Αλεξάνδρειας – τηλεφωνικό κέντρο: 23330 50100

     

Πηγή :Με την ευγενική παραχώρηση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού www.visitgreece.gr 
Με την ευγενική παραχώρηση του Δήμου Αλεξάνδρειας  
ΦΩΤΟ:   http://culture.alexandria.gr/index.php

Το ξενοδοχείο Φίλιππος ειναι ενα πρόσφατα ανακαινησμένο ξενοδοχείο τριών αστέρων με παραδοσιακή αρχιτεκτονική ,βρίσκεται στο 1ο χμ Ν.Χαλκηδόνας – Βέροιας .Απέχεi μόλις 20 χμ απο το κέντρο της Θεσσαλονίκης , μισή ώρα απο την θάλασσα,μιση ώρα απο τους αρχαιολογικούς χώρους της Βεργίνας . …..περισσότερα εδώ